Τα Σουηδικά σπίρτα

μυθιστόρημα του Ρομπέρ Σαμπατιέ

Τα Σουηδικά σπίρτα (γαλλικός τίτλος: Les Allumettes suédoises) είναι μυθιστόρημα του Ρομπέρ Σαμπατιέ που εκδόθηκε το 1969. Είναι το πρώτο από τα οκτώ μυθιστορήματα της αυτοβιογραφικής σειράς Το μυθιστόρημα του Ολιβιέ, της οποίας ο κύριος χαρακτήρας είναι ο Ολιβιέ, ένα αγόρι που μεγαλώνει σε μια φτωχή συνοικία στο προπολεμικό Παρίσι.[1]

Τα Σουηδικά σπίρτα
Το εξώφυλλο της έκδοσης του 1984
ΣυγγραφέαςΡομπέρ Σαμπατιέ
ΤίτλοςLes Allumettes suédoises
Γλώσσαγαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1969
Μορφήμυθιστόρημα
ΤόποςΠαρίσι
Πρώτη έκδοσηÉditions Albin Michel

Το βιβλίο είχε τεράστια εμπορική επιτυχία στη Γαλλία και το 1995 διασκευάστηκε για τη γαλλική τηλεόραση από τον Ζακ Ερτώ.[2]

Περίληψη Επεξεργασία

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο ορφανός δεκάχρονος Ολιβιέ Σατωνέφ, ζει στη Μονμάρτρη. Εκεί μεγαλώνει ξέγνοιαστα με τους φίλους του και τη μητέρα του, τη νεαρή και όμορφη Βιρζινί, που διατηρεί μικρό ψιλικατζίδικο. Ένα πρωί, όμως, η μητέρα του πεθαίνει.[3]

Προσωρινά φιλοξενείται από τα ξαδέρφια του Ζαν και Ελοντί, νεόνυμφους που ζουν στη γειτονιά. Χάρη στην ελευθερία του ως ορφανό, ο Ολιβιέ περιπλανιέται στις πλαγιές της Μονμάρτρης τη μέρα και τη νύχτα αλλά κυρίως στους πολυσύχναστους δρόμους εκείνης της εποχής.[4]

Στη μοναξιά και την απελπισία του, συναναστρέφεται μερικούς γραφικούς χαρακτήρες αυτής της παλιάς συνοικίας του Παρισιού που δρουν κάτω από το ζωηρό, έκπληκτο, ενίοτε μελαγχολικό βλέμμα του παιδιού: τον μυστηριώδη ανάπηρο Ντανιέλ με το παρατσούκλι Αράχνη λόγω των δυσμορφιών του, ο οποίος του προσφέρει τα πρώτα του βιβλία, τη γοητευτική Μαντό με τη μητρική καρδιά, που η γοητεία της δεν τον αφήνει αδιάφορο, τον υπερσυντηρητικό Γκαστουνέ, νοσταλγό του παρελθόντος και βετεράνο του Μεγάλου Πολέμου, την ηλικιωμένη θυρωρό Αλμπερτίν, παχύσαρκη, βλοσυρή, που του προσφέρει ωστόσο φαγητό. Συναντά επίσης τον γέρο αναρχικό Μπουγκράς, έναν εβδομηντάχρονο μισάνθρωπο, που όμως συμπαθεί το παιδί το οποίο μαζί του αισθάνεται ζεστασιά και ένα είδος πατρικής φιγούρας που αναζητούσε. Ο νεαρός Ολιβιέ τον συνοδεύει σε μερικές από τις χίλιες «περίεργες δουλειές» του, ψάχνουν για καυσόξυλα ή κερώνουν πατώματα σε αστικά σπίτια. Υποκείμενος στην επιρροή τους, ο Ολιβιέ θα δει σταδιακά τη μαγεία των δρόμων να καλύπτει τον πόνο και τη μοναξιά του.[3]

Όμως η ανεργία χτυπά την κοινωνία της εποχής, ο Ζαν και η Ελοντί δεν μπορούν πλέον να τον φιλοξενήσουν, παρά τη στοργή που τρέφουν γι' αυτόν. Η αναχώρηση είναι αναπόφευκτη για τη θεία του Βικτώρια και τον θείο του που είναι οικονομικά επιτυχημένος.[5]

Σχόλια Επεξεργασία

Το μυθιστόρημα αφηγείται την αγωνία και τις θλίψεις ενός παιδιού. Συγχρόνως, εξερευνά έναν ολόκληρο κόσμο, αυτόν της παιδικής ηλικίας γενικότερα και αυτόν του συγγραφέα ειδικότερα, ο οποίος μεταφέρει στο έργο την ατμόσφαιρα και τα βιώματα της παιδικής του ηλικίας (ο Ρομπέρ Σαμπατιέ μεγάλωσε επίσης ορφανός), όπως και του Παρισιού της δεκαετίας του 1930.

Μυθιστόρημα γεμάτο φρεσκάδα και γοητεία, τρυφερότητα και χιούμορ, τα Σουηδικά σπίρτα παραμένει μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στη Γαλλία από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και διασκευάστηκε για τη γαλλική τηλεόραση το 1996 από τον Ζακ Ερτώ.[2]

Παραπομπές Επεξεργασία