Τα αδιάκριτα κοσμήματα

μυθιστόρημα του Ντενί Ντιντερό, 1748

Τα αδιάκριτα κοσμήματα (γαλλικός τίτλος: Les Bijoux indiscrets) είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Ντενί Ντιντερό, που εκδόθηκε ανώνυμα το 1748. Είναι μια αλληγορία που απεικονίζει τον Λουδοβίκο ΙΕ΄ της Γαλλίας ως σουλτάνο του Κονγκό, που έχει ένα μαγικό δαχτυλίδι με τη μαγική ιδιότητα να κάνει τα γυναικεία αιδοία («κοσμήματα») να μιλούν, αποκαλύπτοντας ότι πολύ λίγες γυναίκες έχουν τόση αρετή όση ισχυρίζονται. [1]

Τα αδιάκριτα κοσμήματα
Εξώφυλλο έκδοσης του 1772
ΣυγγραφέαςΝτενί Ντιντερό
ΤίτλοςLes Bijoux indiscrets
ΓλώσσαΓαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1748
ΘέμαVagina loquens

Ένα μυθιστορηματικό πρόσωπο αντιπροσωπεύει την ερωμένη του Λουδοβίκου ΙΕ΄μαρκησία ντε Πομπαντούρ, την οποία ο Ντιντερό απεικόνισε με κολακευτικό ύφος, πιθανότατα για να εξασφαλίσει την υποστήριξή της στην Εγκυκλοπαίδειά του.[2]

Η ιδέα να μιλούν τα γυναικεία γεννητικά όργανα μέσω παρέμβασης της μαγείας εμφανίζεται για πρώτη φορά στη λογοτεχνία στον μεσαιωνικό μύθο του 13ου αιώνα Le Chevalier qui fist parler les cons και σε μια ιστορία του 1747 του κόμη Κλωντ ντε Καϊλύς. Ο Ντιντερό, ωστόσο, επεξεργάστηκε το θέμα σε πολύ διαφορετικό τόνο: μέσω της σάτιρας ή της εύθυμης επιπολαιότητας, τα «κοσμήματα» γίνονται ένα είδος φωνής της αλήθειας, ένας ανελέητος τρόπος για να καυτηριάσει την ηθική διαφθορά των υψηλότερων κοινωνικών τάξεων. Αυτό είναι ίσως το κομβικό σημείο που διαφοροποιεί το έργο από άλλα ελευθεριακά κείμενα της εποχής.[3]

Υπόθεση Επεξεργασία

Ο σουλτάνος ​​Μανγκογκούλ του Κονγκό πλήττει στη βασιλική αυλή. Για να διασκεδάσει, ένα τζίνι του χαρίζει ένα μαγικό δαχτυλίδι που έχει μοναδικές υπερφυσικές ιδιότητες. Όταν το δαχτυλίδι στραφεί προς το αιδοίο οποιασδήποτε γυναίκας, αυτό αρχίζει να διηγείται τις ερωτικές του εμπειρίες, προς σύγχυση και ανησυχία της κυρίας.[4]

Ο σουλτάνος, ερωτευμένος με την ερωμένη του Μιρζόζα, στην οποία έχει ορκιστεί να μην χρησιμοποιήσει ποτέ το δαχτυλίδι παρά την περιέργειά του, θα βιώσει τις δυνάμεις αυτού του μαγικού αντικειμένου σε πολλές γυναίκες για να διασκεδάσει και να αφηγηθεί την ιστορία των ανακαλύψεών του στην ερωμένη του.[1]

Ο σουλτάνος ​​χρησιμοποιεί το δαχτυλίδι περίπου τριάντα φορές, αποκαλύπτοντας τα προσωπικά μυστικά των γυναικών της αυλής και του βασιλείου του, συνήθως σε ένα δείπνο ή άλλη κοινωνική συγκέντρωση, και σε αυτές τις περιπτώσεις ο Σουλτάνος ​​είναι ορατός στη γυναίκα. Ωστόσο, δεδομένου ότι το δαχτυλίδι έχει την πρόσθετη ιδιότητα να κάνει τον ιδιοκτήτη του αόρατο όταν το θέλει, μερικές από τις σεξουαλικές εμπειρίες αναφέρονται μέσω άμεσης παρατήρησης, καθώς ο σουλτάνος ​​παρακολουθεί αόρατος στο μπουντουάρ της ανυποψίαστης γυναίκας.

Περιγράφοντας τα ήθη της αυλής από τη σκοπιά της γυναικείας επιθυμίας, το μυθιστόρημα σκιαγραφεί την εικόνα μιας απελευθερωμένης κοινωνίας, όπου υπάρχουν πολλοί σεξουαλικοί σύντροφοι, όπου τα φαινόμενα απατούν και η αληθινή τρυφερότητα είναι σπάνια.

Στις συζητήσεις του σουλτάνου, της ερωμένης του και μερικών χαρακτήρων, αναφέρονται επίσης συζητήσεις ιδεών στη γαλλική κοινωνία της εποχής: έπαινος του Βολταίρου, ιστορία των μαθηματικών, ο Γιανσενισμός κ.λπ., μερικές φορές άσχετα με την πλοκή.[5]

Ελληνική μετάφραση Επεξεργασία

  • Τα αδιάκριτα κοσμήματα, μετάφραση: Ιωάννα Κατσουλάκη, εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1989[6]

Παραπομπές Επεξεργασία