Το Τερριτόριο της Τριπολιτσάς (ιταλικά: Territorio di Tripolitsa) ήταν διοικητική διαίρεση της Δημοκρατίας της Βενετίας, από το 1688 έως το 1715, στην κτίση της στην Πελοπόννησο με την ονομασία Βασίλειο του Μορέως. Πρωτεύουσα του διοικητικού "εδάφους" ήταν η Τριπολιτσά, διοικητικά ανήκε στην επαρχία της Ρωμανίας.

Η Τριπολιτσά κατά την Β΄ Τουρκοκρατία

Το διοικητικό "έδαφος" ήταν κυρίως ορεινό, αναφέρεται την εποχή αυτή με πολλές δασικές εκτάσεις, δάση με Βελανιδιές και πεύκα[1]. Το τερριτόριο, όπως και τα υπόλοιπα, δημιουργήθηκε με βάση τον Οθωμανικό Καζά της Τριπολιτσάς που προϋπήρχε[2] και καταλάμβανε εδάφη των επαρχιών Μαντινείας και Γόρτυνας[3].

Στην πρωτεύουσα, Τριπολιτσά, το 1700 σύμφωνα με την Απογραφή Γκριμάνι είχε 469 σπίτια ιδιοκτησίας Οθωμανών έναντι 196 χριστιανών[4].

Σύμφωνα με το Breve descrittione del Regno di Morea[5], το τερριτόριο είχε έκταση 601.008 στρέμματα, 62 χωριά τα 7 κατεστραμμένα, 8 μοναστήρια, 6.979 κατοίκους, 1598 οικογένειες. Επίσης αναφέρει ότι η περιοχή παράγει κρασί κι έχει πολλά έλατα και βοοειδή.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Panopoulou 2009. (στα ιταλικά)
  2. Balta 2009, σελ. 180. (στα αγγλικά)
  3. Σακελλαρίου, Η Πελοπόννησος κατά την δευτέραν Τουρκοκρατίαν (1716-1821).
  4. Ντόκος κ.ά. 2001-2003.
  5. Ντόκος 1993.

Πηγές Επεξεργασία