Τιβέριος Πετάσιος
Ο 'Πετάσιος, λατιν. Tiberius Petasius ήταν Ρωμαίος σφετεριστής στην Ιταλία περί το 730/731, με το όνομα Τιβέριος.
Τιβέριος Πετάσιος | |
---|---|
Σόλιδος 4,03 γραμ. Επιγρ.: D N TIVERIUS MULTU[S] AV / VICTOR[IA] IVTG[US]TA CON OB. Κόπηκε στη Μπλέρα ή στη Νάπολη. | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 0η χιλιετία |
Θάνατος | 730 |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΠολύ λίγα για τη ζωή του Τιβέριου είναι γνωστά, εκτός από το ότι γεννήθηκε ως Πετάσιος, [1] και ότι εξεγέρθηκε κατά του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Λέοντα Γ 'Ίσαυρου (β. 717-741) [2] είτε στο 730, είτε στο 731, [3] [4] στην Τούσκια της Ιταλίας, [5] [6] με το βασιλικό όνομα Τιβέριος. [1] Είναι πιθανό να αναγνωρίστηκε ως "αυτοκράτορας" από τοπικές ιταλικές συνελεύσεις, οι οποίες στη συνέχεια έχασαν την πίστη τους, όταν συντρίφθηκε η εξέγερση του Αγαλλιανού Κοντοσκέλη στην Ελλάδα. [7] Ο Τιβέριος είχε αποκτήσει την εμπιστοσύνη πολλών πόλεων κοντά στην Τούσκια, συμπεριλαμβανομένου του Castrum Manturianense (που αναγνωρίστηκε από τον ιστορικό Λουντοβίκο Μουρατόρι ως το σύγχρονο Μπαρμπαράνο Ρομάνο), της Μπλέρα και της Λούνα (η σύγχρονη τοποθεσία μας είναι άγνωστη, αλλά πιθανώς όχι η Λούνα στη βόρεια Ετρουρία). Ο Τιβέριος έθεσε την έδρα του στο Castrum Manturianense. [4]
Ο έξαρχος της Ραβέννας Eυτύχιος (κυβ. π.727-751), στάλθηκε για να καταστείλει την εξέγερση του Τιβερίου. Ο Ευτύχιος όμως είχε έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού, έτσι ο πάπας Γρηγόριος Β΄ (β. 715–731), ο οποίος -αν και δεν υποστήριζε τον εικονομάχο Λέοντα Γ΄- αντιτασσόταν στη δημιουργία αντιπάλων διεκδικητών, έστειλε αρκετούς επισκόπους, καθώς και παπικές δυνάμεις για να υποστηρίξουν τον Ευτύχιο [2] [5] [6]. Οι συνδυασμένοι στρατοί τους βάδισαν προς το Castrum Manturianense, συνέτριψαν την εξέγερση με μάχη και σκότωσαν τον Τιβέριο. [4] [5] [6] Αφού σκότωσε τον σφετεριστή, ο Ευτύχιος έστειλε το κεφάλι εκείνου στον Λέοντα Γ'. [2]
Το ζήτημα της Εικονομαχίας μπορεί να έχει παίξει ρόλο στην εξέγερση του Τιβέριου, καθώς αυτός έλαβε υποστήριξη από Ιταλούς, που αντιτίθεντο στην εικονοκλαστική πολιτική του Λέοντα Γ΄ [8]. Ωστόσο η μόνη πηγή, που αναφέρει ότι το εικονοφιλικό αίσθημα των Ιταλών είχε σχέση με την εξέγερση του Τιβερίου, προέρχεται πολύ αργότερα από έναν εικονόφιλο. [9]
Βιβλιογραφικές αναφορές
ΕπεξεργασίαΑναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Hodgkin 1895, σελ. 459.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Noble 1984, σελ. 37.
- ↑ Nicholson 2018, σελ. 1178.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Hodgkin 1895, σελ. 460.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Hollingsworth 1991.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Richards 1979, σελ. 221f.
- ↑ Finlay 1877, σελ. 40.
- ↑ Saxby & Angelov 2016, σελ. 39.
- ↑ Brubaker & Haldon 2011, σελ. 83.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Brubaker, Leslie; Haldon, John (2011). Byzantium in the Iconoclast Era, C. 680-850: A History. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 9780521430937.
- Finlay, George (1877). A History of Greece from Its Conquest by the Romans to the Present Time, B.C. 146 to A.D. 1864: The Byzantine Empire, pt. 1, A.D. 716-1057. Dallas: AMS Press. ISBN 9780404023904.
- Hodgkin, Thomas (1895). Italy and Her Invaders: The Lombard kingdom, 600–744 (2nd ed.). Cambridge: Harvard University. OCLC 5080433.
8 Hollingsworth, Paul A. (1991). "Eutychios". In Kazhdan, Alexander (ed.). The Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford and New York: Oxford University Press. pp. 759–760. ISBN 0-19-504652-8.
- Nicholson, Oliver (2018). The Oxford Dictionary of Late Antiquity. Oxford: Oxford University Press,. ISBN 9780192562463.
- Noble, Thomas F. X. (1984). The Republic of St. Peter: The Birth of the Papal State, 680–825. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. ISBN 9780812212396.
- Richards, Jeffrey (1979). The Popes and the Papacy in the Early Middle Ages, 476–752. London and Boston: Routledge & Kegan Paul. ISBN 0-7100-0098-7.
- Saxby, Michael; Angelov, Dimiter (2016). Power and Subversion in Byzantium: Papers from the 43rd Spring Symposium of Byzantine Studies, Birmingham, March 2010. Abingdon: Routledge. ISBN 9781317076933.