Τομόε Γκοζέν

γυναίκα σαμουράι

Η Τομόε Γκοζέν (巴 御前, ιαπωνική προφορά: [tomo.e], [5] ) ήταν μία όνα-μούσα (:γυναίκα πολεμίστρια), που εμφανίστηκε στην ιαπωνική λογοτεχνία του 14ου αιώνα. [6] Σύμφωνα με την παράδοση, υπηρέτησε τον Μιναμότο νο Γιοσινάκα κατά τη διάρκεια του πολέμου Γκένπέϊ και ήταν μέρος της σύγκρουσης που οδήγησε στο πρώτο σογκουνάτο. [7] [8] Η οικογένειά της είχε ισχυρές σχέσεις με τον Γιοσινάκα.

Τομόε Γκοζέν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
巴御前 (Ιαπωνικά)
Γέννηση1157[1][2][3]
Ιαπωνία
Θάνατος1247[1][2][3]
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςLate Middle Japanese
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΣαμουράι
στρατιωτικός[4]
onna-musha
Οικογένεια
ΣύζυγοςMinamoto no Yoshinaka
ΤέκναMinamoto no Yoshitaka
Minamoto no Yoshimoto
Minamoto no Yoshimune
ΓονείςHiguchi Kanemitsu και Kanetō Nakahara
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςBattle of Awazu
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Αν και ποτέ δεν αποδείχτηκε ότι ήταν ιστορική προσωπικότητα, η ιστορία της επηρέασε πολλές γενιές σαμουράι. Η Τομόε αναφέρεται συχνά σε βιβλία, μουσική, ποιήματα, ταινίες, ιστορικά μυθιστορήματα και τον πολιτισμό γενικότερα. [8]

Ιστορία Επεξεργασία

Ο πατέρας της, Νακαχάρα Κανέτο, ήταν ισχυρός υποστηρικτής και θετός πατέρας του Γιοσινάκα, έχοντάς τον μεγαλώσει από τα δύο του χρόνια. Η μητέρα της ήταν η τροφός του Γιοσινάκα. Δύο από τα μεγαλύτερα αδέρφια της υπηρέτησαν επίσης τον Γιοσινάκα ως στρατηγοί. [8] Είναι περισσότερο γνωστή για τη συμμετοχή της στη μάχη του Αβάζου το 1184.

Σύμφωνα με την επική αφήγηση, που γράφτηκε στις αρχές του 14ου αιώνα,

«Η Τομόε ήταν ιδιαίτερα όμορφη, με λευκό δέρμα, μακριά μαλλιά και γοητευτικά χαρακτηριστικά. Ήταν επίσης μια αξιοσημείωτα δυνατή τοξότης, και ως ξιφομάχος ήταν μια πολεμίστρια αξίας χιλίων ανδρών, έτοιμη να αντιμετωπίσει έναν δαίμονα ή έναν θεό, είτε πάνω σε άλογο είτε με τα πόδια. Χειρίστηκε άγρια άλογα με εξαιρετική δεξιοτεχνία. Οδήγησε αλώβητη σε επικίνδυνες καταβάσεις. Κάθε φορά που μια μάχη ήταν επικείμενη, ο Γιοσινάκα την έστελνε ως τον πρώτο του καπετάνιο, εξοπλισμένο με ισχυρή πανοπλία, ένα μεγάλο ξίφος και ένα ισχυρό τόξο. Και έκανε περισσότερες πράξεις γενναιότητας από οποιονδήποτε από τους άλλους πολεμιστές του.»

Η Ιστορία του Χέικε (平家物語, Χέικε Μονογκατάρι)[9]

Το 1182 διέταξε 300 σαμουράι σε έναν αγώνα ενάντια σε 2.000 πολεμιστές της αντίπαλης φυλής Τάιρα . Αφού νίκησε τους Τάιρα και τους οδήγησε στις δυτικές επαρχίες, ο Γιοσινάκα κατέλαβε το Κιότο και επιθυμούσε να είναι ο αρχηγός της φυλής Μιναμότο. Ο ξάδερφός του Γιοριτόμο παρακινήθηκε να συντρίψει τον Γιοσινάκα και έστειλε τους αδελφούς του Γισιτσούνε και Νοριγιόρι να τον σκοτώσουν. Ο Γιοσινάκα πολέμησε τις δυνάμεις του Γιοριτόμο στη μάχη του Αβάζου στις 21 Φεβρουαρίου 1184, όπου η Τομόε Γκοζέν φέρεται να πήρε τουλάχιστον ένα κεφάλι του εχθρού. Αν και τα στρατεύματα του Γιοσινάκα πολέμησαν γενναία, ήταν λιγότερα αριθμητικά και κατατροπώθηκαν. Όταν ο Γιοσινάκα ηττήθηκε εκεί, με λίγους μόνο στρατιώτες του να στέκονται, είπε στην Τομόε Γκοζέν να φύγει, επειδή ήθελε να πεθάνει με τον θετό αδερφό του Ιμάι νο Σίρο Κανεχίρα και είπε ότι θα ντρεπόταν, αν πέθαινε με μια γυναίκα. [10]

 
Η Τομόε Γκοζέν με τους Ουτσίντα Ιεγιόσι και Χατακεγιάμα νο Σιγκετάντα. Τυπωμένη ξυλογραφία από τον Γιόσου Τσικανόμπου, 1899

Υπάρχουν ποικίλες αφηγήσεις για το τι ακολούθησε. Στη μάχη του Αβάζου το 1184, [11] είναι γνωστή για τον αποκεφαλισμό του Χόντα νο Μορισίγκε του Μουσάσι. [12] Είναι επίσης γνωστή για το ότι σκότωσε τον Ουτσίντα Ιεγιόσι και για το ότι απέφυγε τη σύλληψη από τον Χατακεγιάμα Σιγκετάντα. [13] Αφού η Τομόε Γκοζέν αποκεφάλισε τον αρχηγό της φυλής Μουσάσι παρουσίασε το κεφάλι του στον αφέντη της Γιοσινάκα. [14]

Εικόνες Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

 

  1. 1,0 1,1 1,2 kotobank.jp/word/%E5%B7%B4%E5%BE%A1%E5%89%8D-105941.
  2. 2,0 2,1 2,2 Britannica International Encyclopedia.
  3. 3,0 3,1 3,2 «日本国語大辞典» (Ιαπωνικά) Shogakukan. Ιαπωνία. 1972.
  4. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  5. Note: Gozen is not a name, but rather an honorific title, usually translated to "Lady", though the title was rarely bestowed upon men as well.
  6. Nussbaum, Louis Frédéric et al. (2005). "Tomoe Gozen" in Japan Encyclopedia, p. 984. στα Google Books
  7. Turnbull, Stephen (1987). Battles of the Samurai. Arms and Armour Press. σελ. 14. ISBN 978-0853688266. 
  8. 8,0 8,1 8,2 Pennington, Reina (2003). Amazons to Fighter Pilots - A Biographical Dictionary of Military Woman (Volume Two). Westport, Connecticut: Greenwood Press. σελίδες 437–438. ISBN 978-0-313-32708-7.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " :0 " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  9. McCullough, Helen Craig. (1988). The Tale of the Heike, p. 291., σ. 291, στα Google Books; Kitagawa, Hiroshi et al.(1975). The Tale of the Heike, p. 519
  10. The Tales of the Heike. Columbia University Press. 2006. σελ. 86. ISBN 9780231138031. 
  11. Turnbull, Stephen (1998). The Samurai Sourcebook. Cassell & Co. σελ. 204. ISBN 978-1854095237. 
  12. Faure, Bernard. (2003). The Power of Denial: Buddhism, Purity, and Gender, p. 211 στα Google Books; Kitagawa, p. 521.
  13. Joly, Henri L. (1967). Legend in Japanese Art, p. 540.
  14. Salmonson, Jessica Amanda (7 Απριλίου 2015). Thousand Shrine Warrior (στα Αγγλικά). Open Road Media. ISBN 9781453293836. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία