Βικιπαίδεια

Τριπλή δολοφονία Κούρδων αγωνιστριών στο Παρίσι

Η τριπλή δολοφονία Κούρδων αγωνιστριών στο Παρίσι ήταν η εκτέλεση των Φιντάν Ντογάν, Σακίν Τσανσίζ και Λεϊλά Σοϊλεμέζ στη διάρκεια της νύχτας μεταξύ της 9ης και της 10ης Ιανουαρίου του 2013 στο 10ο Δημοτικό Διαμέρισμα του Παρισιού[1].

Τα γεγονότα Επεξεργασία

Στη διάρκεια της νύχτας μεταξύ της Τετάρτης 9 Ιανουαρίου και της Πέμπτης 10 Ιανουαρίου, οι σοροί των Φιντάν Ντογάν, Σακίν Τσανσίζ, συνιδρύτριας του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), και Λεϊλά Σοϊλεμέζ, και οι τρεις τους Κούρδες αγωνίστριες, ανακαλύφθηκαν στο Παρίσι, εντός των γραφείων του Κέντρου Πληροφόρησης για το Κουρδιστάν, στον αριθμό 147 της Οδού Λα Φαγιέτ, κατά τα φαινόμενα και οι τρεις τους εκτελεσθείσες έχοντας δεχτεί η καθεμία τους αρκετούς πυροβολισμούς στο κεφάλι[2].

Η έρευνα Επεξεργασία

Σύμφωνα με τη Γαλλική Δικαιοσύνη, θεωρείται πιθανό πως οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, η MİT, ήσαν εμπλεγμένες στη συγκεκριμένη τριπλή δολοφονία[3]. Ο φερόμενος ως δολοφόνος, Ομέρ Γκιουνέι, ήταν Τούρκος πολίτης, ηλικίας 34 ετών, ο οποίος είχε διατελέσει μέλος του συνεργείου καθαρισμού του Αεροδρομίου Παρί-Σαρλ-ντε-Γκωλ. Οι κάμερες ασφαλείας επέτρεψαν την επιβεβαίωση της παρουσίας του εντός του συγκεκριμένου κτιρίου, κατά την εκτιμώμενη ως ώρα του θανάτου τους, μεταξύ 12:11 και 12:56. Ίχνη μπαρουτιού, επίσης, ανευρέθηκαν επάνω στο σακίδιό του.

Οι ειδικοί της τεχνικής και επιστημονικής αστυνομίας προχώρησαν στην αποκρυπτογράφηση του κινητού του τηλεφώνου Nokia, επαναφέροντας παλιά αρχεία τα οποία είχαν διαγραφεί. Οι συγκεκριμένες εικόνες καταδεικνύουν το γεγονός πως, στις 8 Ιανουαρίου, παραμονή της ημέρας της δολοφονίας, ο Ομέρ Γκιουνέι εισήλθε μεταξύ στις 4:23 και 5:33 στα γραφεία της οργάνωσης Kurdes à Villiers-le-Bel (Κούρδοι στο Βιλλιέ-λε-Μπελ), όπου και πραγματοποίησε φωτογραφήσεις συνολικά 329 δελτίων μελών. Δύο ημέρες νωρίτερα, είχε προχωρήσει στη φωτογράφηση μετρήσεων οι οποίες κατέγραφαν τον αριθμό των εκβιασμών σε βάρος μελών της κοινότητας[4].

Λίγους μήνες μετά τις συγκεκριμένες δολοφονίες, μια ηχητική ηχογράφηση συνομιλίας μεταξύ του Ομέρ Γκιουνέι και πρακτόρων των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (MIT), καθώς και σημειώσεις, επιφορτώθηκαν διαδικτυακά υπό ανώνυμη μορφή. Ο Ομέρ Γκιουνέι διέθετε, επίσης, φωτογραφίες εκατοντάδων Κούρδων αγωνιστών εντός του τηλεφώνου του.

Η αντιτρομοκρατική ανακρίτρια Ζαν Ντουϊέ ανέλαβε την υπόθεση. Τον Σεπτέμβριο του 2013, ο υπολογιστής της δικαστικού εκλάπη στην κατοικία της κατά τη διάρκεια περίεργης ληστείας, ενώ σχέδιο απόδρασης του Ομέρ Γκιουνέι απετράπη, με τον κατηγορούμενο, κρατούμενο από τις 21 Ιανουαρίου 2013 σε φυλακή ευρισκόμενη πλησίον του Παρισιού, να σκοπεύει να δραπετεύσει «με τη βοήθεια ενός μέλους της MIT».

Η δικαστικός, πέραν μιας ενδεχόμενης ανάμειξης των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών[5], δεν κατάφερε να καθορίσει την ταυτότητα των εντολέων της συγκεκριμένης δολοφονικής ενέργειας, εάν αυτοί έδρασαν «με την έγκριση της ιεραρχίας τους» ή «εις κρυπτόν από την υπηρεσία τους ώστε να πετύχουν να πλήξουν την αξιοπιστία της ή να καταφέρουν καίριο πλήγμα στις ειρηνευτικές διαδικασίες», οι οποίες είχαν ξεκινήσει εκείνη την περίοδο μεταξύ της Άγκυρας και του PKK.

Στις 13 Δεκεμβρίου 2016, ο Ομέρ Γκιουνέι μεταφέρθηκε εσπευσμένα από τη φυλακή του Φρεν στη Λα Σαλπετριέρ. Από καιρό πάσχοντας από καρκίνο στον εγκέφαλο, μολύνθηκε από τη νόσο των λεγεωνάριων και απεβίωσε από πνευμονία στις 17 Δεκεμβρίου του ιδίου έτους, συγκεκριμένα πέντε εβδομάδες πριν από την έναρξη της δίκης του[6][7].

 
Η Φιντάν Ντογάν στο Στρασβούργο, το 2012.

Ο Εγιούπ Ντορού, εκπρόσωπος του κουρδικού κόμματος HDP στην Ευρώπη, εκτίμησε πως η Φιντάν Ντογάν ήταν αυτή η οποία αποτελούσε τον στόχο της συγκεκριμένης δολοφονικής ενέργειας και μέσω αυτής η Γαλλία. Η συγκεκριμένη νεαρή γυναίκα «ιδιαίτερα έξυπνη», σύμφωνα με τη δικηγόρο Σιλβί Μπουατέλ, «και η οποία διέθετε, γεγονός αξιοσημείωτο, τα χαρακτηριστικά τριών πολιτισμών: του τουρκικού, του κουρδικού και του γαλλικού» είχε, σύμφωνα με μία από τις φίλες της, «συναντήσει τον Πρόεδρο Φρανσουά Ολλάντ τουλάχιστον τρεις φορές, ενώ ο τελευταίος ήταν γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος», ενώ διατηρούσε αριθμό επαφών με τις γαλλικές πολιτικές αρχές. Η Φιντάν Ντογάν εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο στόμα, ως έναν έμμεσο τρόπο να δηλωθεί πως, πλέον, δεν θα μιλούσε ξανά[8].

Ο Μετίν, αδερφός της Σακίν Τσανσίζ θεωρεί τη Γαλλία ως υπεύθυνη: «η αδερφή μου σκοτώθηκε επί γαλλικού εδάφους, ενώ αυτός ο οποίος σκότωσε την αδερφή μου πέθανε στη φυλακή, μην επιτρέποντας στη δίκη να λάβει χώρα»[9].

Εργογραφία Επεξεργασία

Η δημοσιογράφος πραγματοποίησε έρευνα για διάστημα περίπου τριών ετών επί της τριπλής δολοφονίας, η οποία είχε αποτέλεσμα την ανάδειξη των διασυνδέσεων και των ενοχοποιητικών στοιχείων σε βάρος των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Το συγκεκριμένο το βιβλίο το οποίο σκιαγραφεί το πορτραίτο των τριών φονευθέντων γυναικών επιχείρησε να ρίξει φως στους προάγγελους της αυταρχικής παρέκκλισης του καθεστώτος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν[10].

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Les trois militantes kurdes ont été assassinées de plusieurs balles dans la tête» (στα Γαλλικά). Le Monde. 11 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. 
  2. ↑ AFP (11 Ιανουαρίου 2013). «Les trois militantes kurdes ont été assassinées de plusieurs balles dans la tête». Le Monde.fr. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. .
  3. ↑ «Assassinat de militantes kurdes à Paris : la justice souligne l'implication des services secrets turcs». lemonde.fr. 23 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2016. 
  4. ↑ Eric Pelletier (9 Ιανουαρίου 2014). «Kurdes assassinées: la piste politique» (στα Γαλλικά). L'Express. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. 
  5. ↑ Eric Pelletier (17 Αυγούστου 2015). «Triple homicide de militantes kurdes à Paris: les services turcs mis en cause» (στα Γαλλικά). L'Express. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. 
  6. ↑ « Omer Güney, assassin présumé de trois militantes kurdes à Paris, meurt avant son procès », 20minutes.fr, Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2016.
  7. ↑ «Militantes kurdes assassinées à Paris : le suspect renvoyé devant les assises» (στα Γαλλικά). Le Parisien. 13 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. 
  8. ↑ Ariane Bonzon (11 Ιανουαρίου 2017). «L'impossible vérité sur l'assassinat de trois Kurdes à Paris» (στα Γαλλικά). Slate FR. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. 
  9. ↑ Ariane Bonzon (11 Ιανουαρίου 2017). «L'impossible vérité sur l'assassinat de trois Kurdes à Paris» (στα Γαλλικά). Slate FR. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. 
  10. ↑ Olive Flore (25 Ιανουαρίου 2017). «Retour sur l'assassinat de trois militantes kurdes à Paris» (στα Γαλλικά). Paris Match. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. 
 
  		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Triple assassinat de militantes Kurdes à Paris της Γαλλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τριπλή_δολοφονία_Κούρδων_αγωνιστριών_στο_Παρίσι&oldid=9691899"