Τρομοκρατία στην Τουρκία

Η τρομοκρατία στην Τουρκία αποτελεί σημαντικό ζήτημα για τις τουρκικές αρχές. Οι περισσότερες τρομοκρατικές επιθέσεις στην Τουρκία έχουν σημειωθεί στις νοτιοανατολικές και ανατολικές επαρχίες και σε μεγάλες πόλεις όπως η Άγκυρα και η Κωνσταντινούπολη. Η ομάδα Dev-Genç ιδρύθηκε το 1969 και συμμετείχε σε μια σειρά απαγωγών, βομβιστικών επιθέσεων και ληστειών τραπεζών έως ότου κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος το 1971. Ενώ αυτά τα περιστατικά σταμάτησαν το 1973, οι επιθέσεις από τις αρμενικές ομάδες Μυστικός Αρμενικός Στρατός για την απελευθέρωση της Αρμενίας (ASALA) και οι Καταδρομείς Δικαιοσύνης της Γενοκτονίας των Αρμενίων (JCAG) συνεχίστηκαν. Οι περισσότερες από αυτές τις επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν διεθνώς, αν και υπήρξαν κάποιες επιθέσεις και εντός της Τουρκίας. Για παράδειγμα, η βομβιστική επίθεση στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης τον Μάιο του 1977 και η επίθεση στο αεροδρόμιο Εσένμπογα της Άγκυρας. Στην Τουρκία η διαμαρτυρία για τα δικαιώματα των Κούρδων ή η υποστήριξη ή η απαίτηση εκπαίδευσης στην κουρδική γλώσσα συχνά θεωρείται επίσης ως υποστήριξη της τρομοκρατίας του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK).[1][2]

Επιπλέον, η τουρκική εμπλοκή στον Συριακό Εμφύλιο Πόλεμο και τα ριζοσπαστικά πολιτικά στοιχεία στη χώρα υπήρξαν επίσης πηγή για φερόμενα τρομοκρατικά επεισόδια.[3] Οι τρομοκρατικές επιθέσεις είχαν αρνητικό αντίκτυπο στον τουριστικό τομέα της χώρας.[4]

Η Τουρκία λειτουργεί ως κράτος-χορηγός της τρομοκρατίας (ΚΧΤ), τροφοδοτώντας τον ισλαμιστικό εξτρεμισμό στο εσωτερικό και αναπτύσσοντας μισθοφόρους τζιχαντιστές στη Συρία, τη Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ.[5]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Protesting as a terrorist offense» (PDF). Human Rights Watch. 2010. σελίδες 40–41. ISBN 1564327086. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2021. 
  2. Skutnabb-Kangas, Tove· Fernandes, Desmond (2008). «Kurds in Turkey and in (Iraqi) Kurdistan: A Comparison of Kurdish Educational Language Policy in Two Situations of Occupation». Genocide Studies and Prevention: An International Journal. σελ. 46. 
  3. Mackintosh, Eliza. «Why Turkey is such a target for terror». CNN.  January 12, 2017.
  4. Feridun, Mete. "Impact of terrorism on tourism in Turkey: empirical evidence from Turkey." Applied Economics 43, no. 24 (2011): 3349-3354.
  5. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-05-29. https://web.archive.org/web/20210529101446/https://www.neweurope.eu/article/turkey-a-state-sponsor-of-terrorism/. Ανακτήθηκε στις 2022-01-21.