Τρυποφοβία
Ο όρος τρυποφοβία δηλώνει τον παθολογικό φόβο, την αηδία, την αποστροφή και τον αποτροπιασμό που νιώθουν ορισμένα άτομα στη θέα τρυπών όπως αυτές που απαντούν συνήθως σε κυψέλες, σφουγγάρια, μυρμηγκοφωλιές και κηρήθρες. Ο όρος αποτελεί αντιδάνειο από την αγγλική λέξη trypophobia που συντέθηκε το 2005. Μολονότι αρκετοί άνθρωποι ομολογούν ότι πάσχουν από αυτή, ακόμα δεν αναγνωρίζεται επισήμως ως φοβία.
Συμπτώματα Επεξεργασία
Το άτομο που πάσχει από τρυποφοβία βιώνει έντονα συμπτώματα κατά τη θέα τρυπών. Διευκρινίζεται στο σημείο αυτό ότι δεν πυροδοτούν τα συμπτώματα τρυποφοβίας όλες οι τρύπες, αλλά κυρίως οι φυσικά δημιουργημένες, μικρές, κυκλικές και πολύ κοντινά συγκεντρωμένες τρύπες που ενίοτε δεν είναι ξεκάθαρο το περιεχόμενό τους ή είναι κούφιες.
Η τρυποφοβία προκαλείται από τρύπες που βρίσκονται στο δέρμα, στο ξύλο, στο χώμα, στην τροφή, στα φυτά, στα κοράλλια, στη μούχλα, σε ξεραμένα τσόφλια σπόρων, στην κηρήθρα, στο τυρί, στο σαπούνι, αλλά ακόμα και σε φυσαλίδες και πληγές στο δέρμα. Η αντίδραση του τρυποφοβικού περιλαμβάνει έντονα και διαπεραστικά ρίγη, ανατριχίλα, τρέμουλο, φαγούρα, αηδία, εφίδρωση, κρίσεις πανικού, ταχυπαλμία, ναυτία ή αίσθηση ότι κάτι περπατάει πάνω στο δέρμα του.[1]
Από τις περιορισμένες μελέτες που έχουν γίνει πάνω στο θέμα, εξαιτίας της δυσπιστίας των επιστημόνων για την αυθεντικότητά του, έχει αναφερθεί βάσει μαρτυριών πασχόντων ότι η φοβία μπορεί να προκαλείται από μια υποσυνείδητη ανάμνηση των κινδύνων από τους οποίους έπρεπε να προφυλαχθεί ο προϊστορικός άνθρωπος, όπως επικίνδυνα ή δηλητηριώδη ζώα. Ουσιαστικά, η αβεβαιότητα, η αμηχανία, το άγχος και η ταραχή που δημιουργεί η θέα των τρυπών οφείλεται στην άγνοια του τι υπάρχει μέσα τους, κάτι που ανάγεται στο ανθρώπινο εξελικτικό ένστικτο της προστασίας και σε ένα αντανακλαστικό απομάκρυνσης από αυτές ούτως ώστε να αποφευχθεί πιθανός κίνδυνος.
Συχνότητα Επεξεργασία
Αν και ακόμα δεν είναι ευρέως αποδεκτή ως φοβία, πολλοί άνθρωποι δηλώνουν ότι πάσχουν από αυτή ή ότι, τουλάχιστον, νιώθουν άβολα στην όψη τρυπών, ενώ ψυχολόγοι θεωρούν ότι μερικοί άνθρωποι έχουν τρυποφοβικές τάσεις, δίχως να το συνειδητοποιούν.[2] Μία άποψη υποστηρίζει ότι η τρυποφοβία υπήρχε στο μακρινό παρελθόν ως ένστικτο προστασίας από κάποιον επικείμενο κίνδυνο και, ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι την έχουν πλέον αποβάλει καθώς περιττεύει στο σύγχρονο κόσμο, ορισμένοι ακόμα τη διαθέτουν ως αντανακλαστικό που δεν μπορούν να ελέγξουν.[3]