Στην ελληνική μυθολογία, σύμφωνα με την παράδοση, οι Υπερβόρειοι ήταν ένας μυθικός λαός. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο επάνω ανατολικά των χωρών, όπου ζούν οι Ισσηδόνες και οι Αριμασποί, πίσω από αυτά, βορειοανατολικά ζούσαν οι Υπερβόρειοι. Η χώρα τους ονομαζόταν Υπερβορεία κι εκεί ο Ήλιος έλαμπε καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Η παλαιότερη σωζόμενη πηγή που αναφέρει λεπτομερώς την Υπερβόρεια, είναι οι Ηροδότου Ιστορίες ( Βιβλίο IV, Κεφάλαια 32–36).

Ο Ηρόδοτος έγραψε ότι ο ποιητής του 7ου αιώνα π.Χ., Αριστέας, έγραψε για τους Υπερβόρειους σε ένα έπος (δεν σώζεται) που ονομάζεται Αριμάσπεια, σχετικά με ένα ταξίδι στους Ισσηδόνες, οι οποίοι εκτιμάται ότι έζησαν στη στέπα του Καζακστάν.[1]  Πέρα από αυτούς ζούσαν οι μονόφθαλμοι Αριμασπιανοί, πιο πέρα ​​οι γρύπες που φύλαγαν χρυσό, και πέρα ​​από αυτούς οι Υπερβόρειοι.

Αναφορά στην Υπερβόρεια κάνουν οι αρχαίοι συγγραφείς Ηρόδοτος (Δ,13), Ησίοδος (Θεογονία, 211-235), ο γεωγράφος Στράβων (11.4.3.), ο ποιητής Πίνδαρος (Ίσθμια Ωδή 6 [...]καὶ πέραν Νείλοιο παγᾶν καὶ δι᾽ Ὑπερβορέους[...]) και ο Παυσανίας[2].

Από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στους χάρτες η Υπερβορεία απεικονιζόταν γενικά ως χερσόνησος ή ένα νησί πέρα από τα εδάφη της Γαλλίας. Μάλλον στη φαντασία των περισσότερων υπήρχε στα εδάφη της σημερινής Βρετανίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας. Άλλες περιγραφές την τοποθετούν στην ευρύτερη περιοχή των Ουραλίων.

Παραπομπές

Επεξεργασία