Υπομονή (ψυχική κατάσταση)

Υπομονή (ή ανοχή) είναι η ικανότητα να υπομένει κάποιος δύσκολες συνθήκες, ανοχή στην πρόκληση χωρίς απάντηση με ασέβεια/θυμό την επιμονή για την επίτευξη στόχων και την παρέλευση του χρόνου. Στην ψυχολογία και στη γνωστική νευροεπιστήμη, η υπομονή μελετάται ως τροχοπέδη στη λήψη αποφάσεων.^[1]

Το 2005, μια μελέτη που περιελάμβανε ιάκχους και ασπρόλοφους ταμαρίνους τα ζώα και των δύο ειδών αντιμετώπισαν ένα πρότυπο αυτοελέγχου στο οποίο τα άτομα επέλεξαν να λάβουν μια άμεση μικρή ανταμοιβή και να περιμένουν ένα μεταβλητό χρονικό διάστημα για μια μεγαλύτερη ανταμοιβή. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι ιάκχοι περίμεναν σημαντικά περισσότερο φαγητό από τους ταμαρίνους. Αυτή η διαφορά δεν μπορεί να εξηγηθεί από βιωματικές εμπειρίες, την κοινωνική συμπεριφορά ή το μέγεθος του εγκεφάλου. Ωστόσο, μπορεί να εξηγηθεί με την σίτιση, η οποία παρέχει μια επιλεκτική πίεση για την εξέλιξη του αυτοέλεγχου.^[2]

Στον Χριστιανισμό, η υπομονή είναι μία από τις πιο πολύτιμες αρετές της ζωής. ^[3] Η αυξανόμενη υπομονή θεωρείται ως έργο του Αγίου Πνεύματος στον Χριστιανό που έχει αποδεχτεί το δώρο της σωτηρίας. Ενώ η υπομονή δεν είναι μία από τις παραδοσιακές βιβλικές τρεις θεολογικές αρετές ούτε μία από τις παραδοσιακές βασικές αρετές, είναι μέρος του καρπού του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο στην Επιστολή προς Γαλάτας.^[4]

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ O.,G.,J., Al-Ubaydli,Jones,Weel (2013). «Patience, cognitive skill, and coordination in the repeated stag hunt.». Journal of Neuroscience, Psychology, and Economics 6 (2): 71–96. doi:10.1037/npe0000005. https://mpra.ub.uni-muenchen.de/27723/1/MPRA_paper_27723.pdf.
↑ Stevens, J. R.; Hallinan, E. V.; Hauser, M. D. (2005). «The ecology and evolution of patience in two New World monkeys». Biology Letters 1 (2): 223–226. doi:10.1098/rsbl.2004.0285. PMID 17148172. PMC 1626214. https://dash.harvard.edu/bitstream/handle/1/3122487/Hauser_EcologyEvolutionPatience.pdf?sequence=4.
↑ Ford, LLD, Thomas (1811). The Dignity and Duty of Magistrates. A Sermon [on Job Xxix. 14-17] Preached ... at the Assizes ... in St. Martin Church, Leicester, August 8, 1811. The High-Sheriff and the Grand Jury, σελ. 8.
↑ See David Baily Harned, Patience: How We Wait Upon the World, rev. ed. (Eugene, OR: Wipf & Stock, 2015), chap. 2.

[1] O.,G.,J., Al-Ubaydli,Jones,Weel (2013). «Patience, cognitive skill, and coordination in the repeated stag hunt.». Journal of Neuroscience, Psychology, and Economics 6 (2): 71–96. doi:10.1037/npe0000005. https://mpra.ub.uni-muenchen.de/27723/1/MPRA_paper_27723.pdf.

[2] Stevens, J. R.; Hallinan, E. V.; Hauser, M. D. (2005). «The ecology and evolution of patience in two New World monkeys». Biology Letters 1 (2): 223–226. doi:10.1098/rsbl.2004.0285. PMID 17148172. PMC 1626214. https://dash.harvard.edu/bitstream/handle/1/3122487/Hauser_EcologyEvolutionPatience.pdf?sequence=4.

[3] Ford, LLD, Thomas (1811). The Dignity and Duty of Magistrates. A Sermon [on Job Xxix. 14-17] Preached ... at the Assizes ... in St. Martin Church, Leicester, August 8, 1811. The High-Sheriff and the Grand Jury, σελ. 8.

[4] See David Baily Harned, Patience: How We Wait Upon the World, rev. ed. (Eugene, OR: Wipf & Stock, 2015), chap. 2.

[1]

[2]

[3]

[4]