Το φαινόμενο Φερράντι περιγράφει μια αύξηση τάσης στο τερματικό σημείο μιας μεγάλου μήκους γραμμής μεταφοράς δικτύου σε σχέση με το σταθμό παραγωγής από τον οποίο παράχθηκε η τάση αυτή. Αυτό συμβαίνει όταν η γραμμή αυτού του δικτύου είναι μεν φορτισμένη αλλά συνδέεται σε αμελητέο φορτίο ή δεν είναι συνδεδεμένη σε φορτίο.

Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει λόγω της πτώσης τάσης που δημιουργείται από την επαγωγικότητα της γραμμής (εξαιτίας του ρεύματος φόρτισης) που βρίσκεται σε διάφορα φάσης με το ρεύμα στο τερματικό σημείο. Έτσι, η επαγωγή κι η χωρητικότητα της γραμμής είναι κι οι δυο υπεύθυνες για την παράγωγη του φαινόμενου.[1]

Το φαινόμενο Φερράντι είναι μεγαλύτερο ανάλογα με το μήκος της γραμμής και το μέγεθος της τάσης που εφαρμόζεται.[2] Η αύξηση της τάσης είναι ανάλογη του τετραγώνου του μήκους της γραμμής.[3] Λόγω της μεγάλης χωρητικότητας, το φαινόμενο Φερράντι είναι πολύ μεγαλύτερο στις υπόγειες καλωδιώσεις, ακόμα κι αν είναι μικρότερου μήκους.[4]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Ferranti Effect handout, University of Kansas» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Δεκεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2019. 
  2. «Line-Charging Current Interruption by HV and EHV Circuit Breakers, Carl-Ejnar Sölver, Ph. D. and Sérgio de A. Morais, M. Sc.» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2009. 
  3. «A Knowledge Base for Switching Surge Transients, A. I. Ibrahim and H. W. Dommel» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2009. 
  4. «Electrical Machines & Power Systems, C. S. Indulkar». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2001.