Φαρνόβιος
Ο Φαρνόβιος, λατιν.: Farnobius (απεβ. το 377 μ.Χ.) ήταν Γότθος αρχηγός, που σκοτώθηκε σε μάχη με τον ρωμαϊκό στρατό του Φριγέριδου, ενώ προσπαθούσε να διασχίσει τα βουνά από τη Θράκη στο Ιλλυρικό.
| Φαρνόβιος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 4ος αιώνας |
| Θάνατος | 377 |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολεμιστής |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Φαρνόβιος ήταν ο optimatus (ή αρχηγός) μιας από τις φυλές των Γρευθούνγιων, [1] που πίεζαν τα σύνορα του Δούναβη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 370, ως αποτέλεσμα της πίεσης προς τα δυτικά από τους Ούννους. [2] Το 376, με το ξεκίνημα του Γοτθικού Πολέμου, ο Φαρνόβιος οδήγησε τον λαό του πέρα από τον Δούναβη από τη Mουντενία και ξεχύθηκε στη Moισία Σεκούνδα, μαζί με δύο άλλες φυλές Γρευθουνγίων, με επικεφαλής τους Aλάθεο και Σάφακα. [3] Σύντομα όμως, ο Φαρνόβιος αποσχίστηκε από τον συνασπισμό, και προχώρησε να ενεργήσει ανεξάρτητα από τους υπόλοιπους Γρευθούνγιους. [4]
Σύντομα στη φυλή του Φαρνόβιου προσχώρησε μια ομάδα Ταϊφάλων και προχώρησαν στη λεηλασία της κάτω Μοισίας. Το 377 ο Φαρνόβιος επιτέθηκε σε ένα ρωμαϊκό κάστρο στη Βέροια, το οποίο υπερασπιζόταν ο μάγιστρος του στρατού (magister militum), Φριγέριδος. [5] Ο Φριγέριδος αναγκάστηκε να υποχωρήσει από τη Θράκη στο Ιλλυρικό, όπου κατάφερε να λάβει ενισχύσεις. [6] Στη συνέχεια επέστρεψε στη Θράκη, κινούμενος μέσα από τα βουνά, όπου αιφνιδίασε τα στρατεύματα του Φαρνόβιου, που προσπαθούσαν να διασχίσουν τα ίδια βουνά. Στη μάχη που ακολούθησε, ο Φαρνόβιος σκοτώθηκε, και τα στρατεύματά του αιχμαλωτίστηκαν. [7]
Μετά την ήττα και το τέλος του Φαρνόβιου, οι δυνάμεις του εκτοπίστηκαν στην Ιταλία, για να συμπληρώσουν τον πληθυσμό της χερσονήσου. [8]
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠηγές
ΕπεξεργασίαΑρχαίες
Επεξεργασία- Ammianus Marcellinus, Rerum gestarum libri, Βιβλίο 31, Κεφάλαιο 9
Σύγχρονες
Επεξεργασία- Heather, Peter, The Visigoths from the Migration Period to the Seventh Century: An Ethnographic Perspective, Boydell & Brewer Ltd (2003)
- Lenski, Noel Emmanuel, Failure of Empire: Valens and the Roman State in the Fourth Century AD, University of California Press (2002)
- Martindale, JR; Jones, AH M, The Prosopography of the Later Roman Empire, Vol. I AD 260–395, Cambridge University Press (1971)
- Van Nort, Richard M., The Battle of Adrianople and the Military Doctrine of Vegetius (2007)
- Wolfram, Herwig; Dunlap, Thomas J., History of the Goths, University of California Press (1990)
Βιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- ↑ Van Nort, pg. 197
- ↑ Heather, pg. 46; Wolfram & Dunlap, pg. 92
- ↑ Wolfram & Dunlap, pgs. 119-120; Lenski, pg. 331
- ↑ Heather, pg. 47
- ↑ Lenski, pg. 334; Van Nort, pg. 201
- ↑ Van Nort, pg. 201
- ↑ Van Nort, pg. 202; Wolfram & Dunlap, pg. 123; Martindale, pg. 324
- ↑ Wirth, Gerhard, Rome and its Germanic Partners in the Fourth Century in Kingdoms of the Empire: The Integration of Barbarians in Late Antiquity (ed. Pohl, Walter) (1997), pg. 51