Φελιτσίσιμο Άμπον

Αθλητής της αντισφαίρισης

Ο Φελιτσίσιμο Άμπον (λατινικό αλφάβητο: Felicisimo Ampon), (27 Οκτωβρίου 1920 - 7 Οκτωβρίου 1997), ήταν Φιλιππινέζος πρωταθλητής της αντισφαίρισης. Θεωρείται ο μεγαλύτερος στην ιστορία αντισφαιριστής των Φιλιππίνων και μόλις πέντε πόδια ψηλός θεωρήθηκε κάποτε ως ο καλύτερος παίκτης του τένις στον κόσμο, λίβρα για λίβρα.

Φελιτσίσιμο Άμπον
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση27  Οκτωβρίου 1920[1]
Μανίλα[1]
Θάνατος7  Οκτωβρίου 1997
Χάιλαντ Παρκ
ΚατοικίαΦιλιππίνες
Χώρα πολιτογράφησηςΦιλιππίνες
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Αγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααντισφαιριστής

Εκπροσώπησε τις Φιλιππίνες στο κυπέλλο Ντέιβις για σχεδόν 30 χρόνια σε 16 διοργανώσεις από το 1939 έως το 1968, με ρεκόρ 40 νίκες και 35 ήττες. Έχει το ρεκόρ των περισσότερων συνολικά νικών και των περισσότερων νικών στο απλό στην ιστορία της εθνικής ομάδας στο κύπελλο Ντέιβις[2].

Ήταν γιος του Φέλιξ Άμπον πρώην πρωταθλητή της αντισφαίρισης και αδελφός της Ντεσιντερία Άμπον η οποία στην εποχή της κυριάρχησε στη γυναικεία αντισφαίριση στην Ασία. Ο Άμπον ξεκίνησε την καριέρα του στους αγώνες της Άπω Ανατολής κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο το 1934. Έχει παίξει δύο φορές στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα Φιλιππίνων και έχασε στα play-off και στις δύο περιπτώσεις.

Μετά τον πόλεμο κέρδισε το Γουίμπλεντον πλέιτ το 1948, ένα τρόπαιο για τους 96 παίκτες που έκαναν πρόωρη έξοδο στον πρώτο και δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος του Γουίμπλεντον[3]. Το 1948 κέρδισε το διεθνές τουρνουά της Κοπεγχάγης, το 1949 κέρδισε τον τίτλο στο Welsh Championships και το 1951 κέρδισε στο Σουηδικό πρωτάθλημα σε σκληρό τερέν, αφού νίκησε τον Deyro στον τελικό[4][5]. Ο Άμπον συμμετείχε στο Παναμερικανικό πρωτάθλημα του 1950 στην πόλη του Μεξικού και κέρδισε στο απλό νικώντας τον Μπίλ Ταλμπερτ στους ημιτελικούς και στον τελικό στον Τομ Μπράουν[6]. Αυτή η νίκη του έδωσε το πρώτο βραβείο του Αθλητή της χρονιάς της ένωσης Φιλιππίνων αθλητών της χρονιάς (PSA)[7].

Το 1951 στο Πρωτάθλημα αντισφαίρισης Ανατολικής Μεσογείου ήταν νικητής στο απλό και φιναλίστ στο μεικτό με συμπαίκτρια την Μπέριλ Μπάρλετ[8]. Το 1952 έφτασε στους προημιτελικούς του γαλλικού όπεν αλλά έχασε από τον Φρανκ Σεντγκμάν Νο 1 στον κόσμο τότε, έφτασε στον τελικό του πρωταθλήματος της Σκωτίας για να χάσει από τον Ian Ayre. Το 1953 επέστρεψε στο Ρολάν Γκαρός και νίκησε τον πρωταθλητή του 1950, Μπατζ Πάτι στον τέταρτο γύρο, πριν χάσει από τον τελικό πρωταθλητή Κεν Ρόζσγουολ στα προημιτελικά. Ήταν ο μικρότερος παίκτης που έπαιξε ποτέ στην ιστορία του Γουίμπλεντον και ο μοναδικός Φιλιππινέζος που έφτασε ποτέ στα προημιτελικά τουρνουά Γκραντ σλαμ και κέρδισε πάνω από 30 ευρωπαϊκά τρόπαια καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του[9]. Την ίδια χρονιά έχασε στον τελικό στο Όσλο της Νορβηγίας από τον Reymundo Deyro.

Το 1958 στους Ασιατικούς Αγώνες, νικήθηκε και πάλι από τον Deyro στους τελικούς του απλού κερδίζοντας το ασημένιο μετάλλιο. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον Deyro για να κατακτήσουν στο διπλό το χρυσό μετάλλιο και με την αδελφή του Ντεσιντερία κέρδισαν στο μεικτό το χάλκινο μετάλλιο.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Bud Collins: «The Bud Collins History of Tennis» (Αγγλικά) New Chapter Press. Νέα Υόρκη. 2010. σελ. 683. ISBN-13 978-0-942257-70-0.
  2. Ο Αμπον στο κύπελλο Ντέιβις
  3. Jeremy Manier. (12 Οκτωβρίου 1997). «Tennis Star Felicisimo H. Ampon, 76». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2017. 
  4. «Tiny Filipino Tennis Star.». Daily Mercury (Mackay, Qld.: National Library of Australia): σελ. 9. 13 August 1949. http://nla.gov.au/nla.news-article171326198. 
  5. G.P. Hughes]], επιμ. (1952). Dunlop Lawn Tennis Annual and Almanack 1952. London: Ed. J. Burrow & Co. Ltd. σελ. 256. 
  6. «Felicisimo Ampon Whips Tom Brown». The Montreal Gazette: σελ. 18. Oct 9, 1950. https://news.google.com/newspapers?id=J4MtAAAAIBAJ&sjid=dpkFAAAAIBAJ&pg=4727%2C5067546. 
  7. «Letter to the Postmaster». Philippine Daily Inquirer. Mar 22, 2000. https://news.google.com/newspapers?id=8lU1AAAAIBAJ&sjid=aiUMAAAAIBAJ&pg=2155%2C40732707. 
  8. Ελευθέριου Σκιαδά, 100 χρόνια Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών 1895-1995, Μικρός Ρωμηός Ε.Π.Ε., ISBN 960-85466-2-1, σελ. 430
  9. «PhilTennis: Official Website of the Philippine Tennis Association (PHILTA)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2009.