Φιλολογική Σχολή του Ζάνταρ
Η Φιλολογική Σχολή του Ζαντάρ (κροατικά: Zadarska filološka škola) ήταν φιλολογική σχολή του 19ου αιώνα που λειτούργησε στο Ζάνταρ, προσφέροντας σύνολο λύσεων για τα ζητήματα που αφορούσαν την τυποποίηση της κροατικής φιλολογικής γλώσσας. Επικεφαλής ήταν ο Άντε Κουζμάνιτς.[1]
Τα μέλη της σχολής αρχικά δημοσίευαν άρθρα στο περιοδικό Zora dalmatinska ("Αυγή της Δαλματίας"), που ξεκίνησαν στο Ζάνταρ το 1844. Ως βάση της πρότυπης κροατικής υποστήριζαν την παλαιά Δαλματική ορθογραφία, φωνολογική ορθογραφία, και τη χρήση της Ικαβιανής Στοκαβιανής διαλέκτου, η οποία ήταν κοινή με την Δαλματία, τη Βοσνία και τηΣλαβονία και χρησιμοποιήθηκε σε πολλά και σημαντικά λογοτεχνικά έργα κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Αργότερα δέχτηκαν την ορθογραφία του Γκάι αλλά κράτησαν την Ικαβιανή διάλεκτο.[1]
Οι συνεργάτες του Κουζμάνιτς περιλάμβαναν τους Σίμε Στάρτσεβιτς από τη Λίκα και τον Ίγκνιατ Αλοϊζίγιε Μπρλιτς από τη Σλαβονία. Η δεύτερη γενιά της Φιλολογικής Σχολής του Ζάνταρ δημοσίευε στην εφημερίδα Ναρόντνι λιστ, και έβλεπαν το μέλλον στις ιδέες που κυκλοφορούσαν από το Ζάγκρεμπ και τη λογοτεχνική γλώσσα του Ντουμπρόβνικ.[1]
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Bičanić και άλλοι 2013, σελ. 83.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Bičanić, Ante; Frančić, Anđela (2013), Pregled povijesti, gramatike i pravopisa hrvatskog jezika, Croatica