Φιντίας (αγγειογράφος)

αρχαίος Έλληνας αγγειογράφος, από τους σημαντικότερους αντιπροσώπους της λεγόμενης «Ομάδας των Πρωτοπόρων» στην αθηναϊκή ερυθρόμορφη αγ

Ο Φιντίας ο Αθηναίος ήταν αρχαίος Έλληνας αγγειογράφος (ζωγράφος πήλινων σκευών). Μαζί με τον Ευφρόνιο και τον Ευθυμίδη, υπήρξαν από τους σημαντικότερους αντιπροσώπους της λεγόμενης «Ομάδας των Πρωτοπόρων» στην αθηναϊκή ερυθρόμορφη αγγειογραφία. Σώζονται δέκα έργα, χρονολογούμενα μεταξύ του 525 και του 510 π.Χ., που φέρουν την υπογραφή του: επτά αγγειογραφίας και τρία αγγειοπλαστικής. Καθώς η σταδιοδρομία του άρχισε πριν την εποχή της Ομάδας των Πρωτοπόρων, η ζωγραφική του φαίνεται κάπως παλαιότερης τεχνοτροπίας από εκείνη των άλλων μελών της Ομάδας, με την επίδραση προγενέστερων ζωγράφων ερυθρόμορφων αγγείων, όπως ήταν ο Ψίαξ ή ο Όλτος, να είναι ιδιαιτέρως ισχυρή επάνω του. Ακόμα και κατά την περίοδο των «Πρωτοπόρων», ο Φιντίας συνέχισε να εφαρμόζει ορισμένες τεχνικές της μελανόμορφης αγγειογραφίας, όπως περιγράμματα ενισχυμένα με ξύσιμο και μελανόμορφα διακοσμητικά όρια. Η ζωγραφική του έχει χαρακτηρισθεί καθαρή, περιεκτική στη λιτότητά της και ακριβής, αλλά επίσης στατική και κάπως ψυχρή. Η θεματολογία του Φιντία είναι πλούσια: Ζωγράφισε καθημερινές σκηνές, όπως εταίρες, συμπόσια και μαθήματα μουσικής, αλλά και σκηνές από τη μυθολογία. Παρόμοια με τα άλλα βασικά μέλη της «Ομάδας των Πρωτοπόρων», έγραφε συχνά πάνω στα αγγεία που ζωγράφιζε και απαθανάτισε κάποιους από τους συναδέλφους του.[2]

Φιντίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Φιντίας (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση6ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος5ος αιώνας π.Χ.[1]
ΚατοικίαΑρχαία Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Αθήνα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσααρχαία ελληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααττικός αγγειογράφος
ζωγράφος ερυθρόμορφων αγγείων
τεχνίτης αττικών αγγείων
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Αμφορέας ζωγραφισμένος από τον Φιντία, περ. 515 π.Χ., Μουσείο του Λούβρου


Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Ανακτήθηκε στις 26  Νοεμβρίου 2018.
  2. Wehgartner, σελ. 904
  • Irma Wehgartner: «Phintias [2]», στο Der Neue Pauly, τόμ. 9 (2000)