Βικιπαίδεια

Φραντσέσκο Ζαμπεκάρι

Ιταλός αεροστατιστής

Ο Κόμης Φραντσέσκο Ζαμπεκάρι (ιταλικά: Francesco Zambeccari‎‎, 1756 - 21 Σεπτεμβρίου 1812) ήταν Ιταλός πρωτοπόρος της αεροπορίας. Σκοτώθηκε σε ατύχημα με αερόστατο.

Κόμης
Φραντσέσκο Ζαμπεκάρι
Ο Ζαμπεκάρι και οι δύο συνοδοί του στην Αδριατική (1804), πρώιμη συλλεκτική κάρτα, περ. 1895
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Francesco Zambeccari
Γέννηση1756
Μπολόνια, Ιταλία
Θάνατος21 Σεπτεμβρίου 1812 (56 ετών)
Μπολόνια, Ιταλία
Αιτία θανάτουαποτυχημένη προσγείωση αεροστάτου
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Τόπος ταφήςΆγιος Φραγκίσκος[1]
Τόπος ανάπαυσηςΒασιλική του Αγίου Φραγκίσκου, Μπολόνια
ΕθνικότηταΙταλός
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΚολλέγιο των αριστοκρατών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααεροστατιστής
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝτιαμάντε Νεγκρίνι
Τέκνα3
Γονείς
  • Τζιάκομο Ζαμπεκάρι (πατέρας)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Φραντσέσκο Γκουάρντι, Απογείωση αεροστάτου στην Βενετία, 1784

Ο Ζαμπεκάρι γεννήθηκε στη Μπολόνια το 1756, και ήταν γιος του γερουσιαστή Τζιάκομο Ζαμπεκάρι. Σπούδασε στο Κολλέγιο των αριστοκρατών (Collegio dei nobili) στη Πάρμα και κατατάχθηκε στην Βασιλική Φρουρά της Ισπανίας ενώ υπηρέτησε στο Ισπανικό Πολεμικό Ναυτικό. Διέφυγε από την Ισπανική Ιερά Εξέταση, και βρέθηκε στο Παρίσι το 1783 όπου παρακολούθησε τις πρώτες μη επανδρωμένες πτήσεις αεροστάτων των αδελφών Μονγκολφιέ.[2]

Έπειτα μετακόμισε στο Λονδίνο και πραγματοποίησε την πρώτη πτήση μη επανδρωμένου αεροστάτου στην Βρετανία στις 4 Νοεμβρίου 1783, ένα χρόνο πριν την πρώτη επανδρωμένη πτήση στη Αγγλία από τον Βίνσεντ Λουνάρντι, με αερόστατο υδρογόνου 1,5 μέτρου (5 ποδιών) από την οικία του Μάικλ Μπιατζίνι, κατασκευαστή τεχνητών λουλουδιών από μετάξι και άλλα υφάσματα, στο Τσιπσάιντ. Αργότερα ένας αγρότης βρήκε το αερόστατο στο Γόλθαμ Άμπεϊ. Το πείραμα επαναλήφθηκε μερικές εβδομάδες αργότερα, ως εμπορική εκδήλωση στην οποία οι Ζαμπεκάρι και Μπιατζίνι πούλησαν εισιτήρια, πραγματοποιώντας απογείωση αεροστάτου 3 μέτρων (10 πόδια) από τους χώρους της Αξιοτίμου Εταιρείας Πυροβολικού στις 25 Νοεμβρίου. Το αερόστατο βρέθηκε σε απόσταση 64 χιλιομέτρων (40 μίλια) στο Πέτγουορθ. Ο Μπιατζίνι απογείωσε ένα ακόμη μεγαλύτερο αερόστατο 4,9 μέτρων (16 πόδια) από την πλατεία Γκρόσβενορ τον Ιανουάριο του 1784.[3] Ο Ζαμπεκάρι διατάχθηκε να απογειώσει αερόστατο την Βενετία τον Απρίλιο του 1784, κάτι που αποτέλεσε έμπνευση για έναν πίνακα ζωγραφικής του Φραντσέσκο Γκουάρντι.[4] Επίσης συνεργάστηκε με τον Βίνσεντ Λουνάρντι πριν την πρώτη επανδρωμένη πτήση του στην Αγγλία στις 15 Σεπτεμβρίου 1784. Ο Ζαμπεκάρι και ο Ναύαρχος Σερ Έντουαρντ Βέρνον απογειώθηκαν με αερόστατο 10 μέτρων (34 ποδιών) από το Τότεναμ Κορτ Ρόουντ στις 23 Μαρτίου 1785 και προσγειώθηκαν την ίδια μέρα κοντά στο Χόρσαμ.[5] Το αερόστατο εκτέθηκε στη συνέχεια στο Λίσιουμ. Επίσης πέταξε στο Νόριτς αργότερα την ίδια χρονιά.[6]

Ο Ζαμπεκάρι μετακόμισε στην Αγία Πετρούπολη το 1787 και υπηρέτησε στο Ρωσικό Αυτοκρατορικό Ναυτικό. Συνελήφθη από τους Τούρκους το 1787 και κρατήθηκε αιχμάλωτος για πάνω από δύο χρόνια. Ο Ισπανός πρέσβης πραγματοποίησε τις ενέργειες για την απελευθέρωση του.[7]

Επέστρεψε στη Μπολόνια, και νυμφεύτηκε την Ντιαμάντε Νεγκρίνι. Απέκτησαν τρια παιδιά, συμπεριλαμβανομένου του Λίβιο Ζαμπεκάρι.[8]

Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του πραγματοποιώντας πειράματα με αερόστατα, χρησιμοποιώντας συνήθως συνδυασμό αεροστάτου θερμού αέρα με αερόστατο υδρογόνου γνωστού ως ροζιέ, ονοματισμένο από τον Ζαν-Φρανσουά Πιλάτρ ντε Ροζιέ. Ερεύνησε μέθοδο χειρισμού του αεροστάτου με την χρήση πηδαλίων ή κουπιών. Εξέδωσε πεντάτομο έργο σχετικά με την αεροστατική, στο Λονδίνο το 1803.

Ο ίδιος και οι συνοδοί του διασώθηκαν από την Αδριατική θάλασσα δύο φορές, το 1803 και το 1804. Η κυβέρνηση της Μπολόνια χρηματοδότησε την πτήση του το 1803. Η κακοκαίρια προκάλεσε την αναβολή της πτήσης τον Σεπτέμβριο του 1803. Θέλοντας να αποφύγει δεύτερη αναβολή, το αερόστατο απογειώθηκε εν μέσω κακοκαιρίας στις 7 Οκτωβρίου. Ο Ζαμπεκάρι συνοδευόταν από τον Πασκουάλε Αντρεόλι και τον Γκαετάνο Γκρασέτι. Εν μέσω χαμηλής ορατότητας, το αερόστατο κατέπεσε στην Αδριατική το επόμενο πρωί. Παρομοίως, μια ακόμη πτήση με τον Αντρεόλι στις 23 Αυγούστου 1804 κατέπεσε στην Αδριατική θάλασσα.[9]

Ο Ζαμπεκάρι πέθανε τον Σεπτέμβριο του 1812, όταν το αερόστατο του έπιασε φωτιά μετά απο ανεπιτυχή προσπάθεια προσγείωσης. Ο συνοδός του, Μπονάγκα, επιβίωσε. Τάφηκε στον οικογενειακό τάφο στην Βασιλική του Αγίου Φραγκίσκου. Τα λείψανα του μεταφέρθηκαν στο Καρτουσιανό μοναστήρι της Μπολόνια το 1813, αλλά επεστράφησαν στον Άγιο Φραγκίσκο το 1926, ώστε να ταφούν μαζί με τον γιο του Λίβιο στο μνημείο του συγγενή τους Αλεσάντρο Ζαμπεκάρι.[10]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 zambeccari-francesco-481623-persona. Ανακτήθηκε στις 13  Φεβρουαρίου 2024.
  2. ↑ Ripley, George· Dana, Charles A. (1870). The New American Cyclopaedia: A Popular Dictionary of General Knowledge. New York: Appleton. σελ. 622. 
  3. ↑ Davies, Mark (2015). King of All Balloons: The Adventurous Life of James Sadler, The First English Aeronaut. Gloucestershire: Amberley Publishing Limited. σελ. 35. ISBN 9781445653099. 
  4. ↑ Molmenti, Pompeo (1908). Venice: its individual growth from the earliest beginnings to the fall of the republic. UK: A.C. McClurg & Co. σελ. 148. 
  5. ↑ Hodgins, Eric· Magoun, F. Alexander (2016). SKY HIGH - The Story of Aviation. Italy: Edizioni Savine. σελ. 104. ISBN 9788896365878. 
  6. ↑ Browne, Philip (1814). The history of Norwich. Norwich: Bacon, Kinnenbrook, & co. σελ. 57. 
  7. ↑ Archivum Ottomanicum. Harrassowitz. 1984. σελ. 135. 
  8. ↑ Majani, Francesco (2003). Cose accadute nel tempo di mia vita. Italy: Marsilio. σελ. 28. ISBN 9788831782944. 
  9. ↑ Kotar, S. L.· Gessler, J. E. (2010). Ballooning: A History, 1782-1900. Jefferson, North Carolina: McFarland. σελ. 71. ISBN 9780786449415. 
  10. ↑ Williamson, George Charles· Allen, Grant (1906). Cities of Northern Italy: Verona, Padua, Bologna, and Ravenna. UK: L. C. Page. σελ. 176. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φραντσέσκο_Ζαμπεκάρι&oldid=10192927"