Χένρι Τρέισι Κόξγουελ
Ο Χένρι Τρέισι Κόξγουελ (αγγλικά: Henry Tracey Coxwell, 2 Μαρτίου 1819, Γούντχαμ, Κεντ – 5 Ιανουαρίου 1900, Λιούις, Σάσσεξ, Αγγλία),[2] ήταν Άγγλος αεροναυτικός.
| Χένρι Τρέισι Κόξγουελ | |
|---|---|
 Ο Χένρι Τρέισι Κόξγουελ σε φωτογραφία του 1900 που βρίσκεται στο Μουσείο Επιστημών του Λονδίνου. | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Henry Tracey Coxwell |
| Γέννηση | 2 Μαρτίου 1819 Γούντχαμ, Κεντ, Αγγλία |
| Θάνατος | 5 Ιανουαρίου 1900 (80 ετών) Σήφορντ, Σάσσεξ, Αγγλία |
| Τόπος ταφής | Seaford Cemetery[1] |
| Εθνικότητα | Άγγλος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αεροναυτικός |
| Γνωστός για | πτήση με αερόστατο στα ανώτερα επίπεδα της ατμόσφαιρας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς |
|
| Συγγενείς | Αιδεσιμότατος Τσαρλς Κόξγουελ (παππούς) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΉταν ο μικρότερος γιος του Διοικητή Τζόζεφ Κόξγουελ του Βασιλικού Ναυτικού και εγγονός του Αιδεσιμότατου Τσαρλς Κόξγουελ του Οίκου του Άμπλινγκτον στο Γκλώστερσαϊρ και γεννήθηκε σε πρεσβυτέριο στις 2 Μαρτίου 1819. Πήγε σχολείο στο Τσάταμ, όπου μετακόμισε η οικογένεια του το 1822, και το 1836 έγινε μαθητευόμενος χειρουργός οδοντίατρος.
Σε μικρή ηλικία έδειξε ενδιαφέρον για τα αερόστατα και παρακολούθησε από κοντά αρκετές πτήσεις επίδειξης. Μεταξύ των αεροναυτικών που εκτιμούσε και ζήλευε ως νεαρός ήταν η κυρία Γκρέιχαμ, ο Τσαρλς Γκριν, ο Ρόμπερτ Κόκινγκ και ο Τζον Χάμπτον. Η επιτυχής πτήση του Γκριν με το αερόστατο του από τους Κήπους Βόξολ στη Γερμανία τόνωσε τον ενθουσιασμό του, αλλά η πρώτη του πτήση έγινε στις 19 Αυγούστου 1844 στο Πέντονβιλ του Λονδίνου.[3]
Το φθινόπωρο του 1845 εξέδωσε και επιμελήθηκε το The Balloon, or Aerostatic Magazine (Το Περιοδικό Αεροστάτων ή Αεροστατικής), του οποίου κυκλοφόρησαν ανά περιόδους δώδεκα τεύχη. Το 1847 πραγματοποίησε νυχτερινή πτήση από τους Κήπους Βόξολ μαζί με τον Άλμπερτ Σμιθ εν μέσω θύελλας: σχίσμα 4,9 μέτρων (16 πόδια) προκλήθηκε στο κάλυμμα του αεροστάτου, και έτσι αυτό έπεσε με ταχύτητα στο έδαφος, με τους επιβαίνοντες να διασώζονται μιας και το αερόστατο πιάστηκε σε σκαλωσιά πριν ακουμπήσει στο έδαφος. Απτόητος, ο Κόξγουελ πραγματοποίησε ακόμη μια νυχτερινή πτήση την επόμενη εβδομάδα.[2]
Έγινε επαγγελματίας αεροναυτικός το 1848, όταν του εμπιστεύθηκε η χρήση ενός αεροστάτου, του Sylph, στις Βρυξέλλες, με το οποίο πραγματοποίησε πτήσεις σε Αμβέρσα, Έλμπερφελντ, Κολωνία και Γιοχάνισμπουργκ στην Πρωσία. Το 1849 εξέθεσε το αερόστατο του στους Κήπους Κρολ του Βερολίνου και επέδειξε την ευκολία με την οποία τα βαρελότα μπορούσαν να ριχθούν από αέρος. Τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους πραγματοποίησε αποστολές στο Στετίνο, το Μπρεσλάου και το Αμβούργο. Στο Αννόβερο, το καλοκαίρι του 1850, γλίτωσε την τελευταία στιγμή πέφτοντας σε θάμνους, και κατά τη διάρκεια του υπόλοιπου χρόνου αλλά και του επόμενου πραγματοποίησε πτήσεις με επιβάτες, μεταξύ άλλων σε Βερολίνο, Πράγα, Βιέννη και Λειψία. Το 1852 επέστρεψε στο Λονδίνο και πραγματοποίησε πτήσεις από τους Κήπους Κρέμορν, τους Κήπους Νιου Γκλόουμπ και τους Κήπους Παβίλιον στου Γούλιτς.[4] Τον Σεπτέμβριο του 1854 πραγματοποίησε επιδείξεις σηματοδότησης από αερόστατο στους Κήπους Σάρρεϋ.[3]
Το 1862 η Βρετανική Εταιρία για την Πρόοδο της Επιστήμης πείστηκε να πραγματοποιήσει έρευνες στο ανώτερο τμήμα της ατμόσφαιρας χρησιμοποιώντας αερόστατα. Ο δρ. Τζέιμς Γκλέισερ, Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας, επελέγη για να πραγματοποιήσει τα πειράματα, και μετά από πρόταση του Τσαρλς Γκριν, ο Κόξγουελ προσελήφθη ως κυβερνήτης των αεροστάτων.[5] Ο Κόξγουελ κατασκεύασε αερόστατο χωρητικότητας 2.600 κυβικών μέτρων (93.000 κυβικά πόδια) με το όνομα Mammoth, και στις 5 Σεπτεμβρίου 1862, πραγματοποιώντας απογείωση από του Γουλβερχάμπτον οι Κόξγουελ και Γκλέισερ έφτασαν στο μεγαλύτερο υψόμετρο που είχε φτάσει αερόστατο μέχρι την εποχή εκείνη. Ο Γκλέισερ έχασε τις αισθήσεις του κατά τη διάρκεια της απογείωσης όταν το βαρόμετρο του έδειχνε υψόμετρο 8.800 μέτρων (29.000 πόδια) ενώ ο Κόξγουελ έχασε τις αισθήσεις στα χέρια του, αλλά κατάφερε να τραβήξει τη βαλβίδα του αεροστάτου με τα δόντια του. Το αερόστατο έπεσε 5.800 μέτρα (19.000 πόδια) σε δεκαπέντε λεπτά, και προσγειώθηκε με ασφάλεια κοντά στο Λόυντλοου. Μεταγενέστεροι υπολογισμοί έδειξαν πως το μέγιστο υψόμετρο το οποίο έφτασαν ήταν 10.700 με 11.300 μέτρα (35.000 με 37.000 πόδια).[6]
Το 1863 ο Κόξγουελ επέδειξε τη χρήση αεροστάτων στον Στρατό στο Όλντερσοτ. Οι επιδείξεις του είχαν μικρό αντίκτυπο, ωστόσο αργότερα το Γραφείο Πολέμου παρήγγειλε την κατασκευή αεροστάτου από τον Κόξγουελ έχοντας σκοπό να το χρησιμοποιήσει στον Τρίτο Πόλεμο μεταξύ Άγγλων και Ασάντι στην Γκάνα. Ωστόσο, οι πρακτικές δυσκολίες παροχής υδρογόνου στο πεδίο της μάχης είχε ως αποτέλεσμα την ακύρωση του σχεδίου.[7] Το 1863, μαζί με τον Χένρι Νεγκρέτι πραγματοποίησε το πρώτο αεροπορικό ταξίδι στην Αγγλία που είχε σκοπό τη λήψη φωτογραφιών. Την περίοδο 1864-5, πραγματοποίησε κάποιες εξαιρετικά επιτυχημένες πτήσεις στην Ιρλανδία και έδωσε διαλέξεις σχετικά με την αεροπλοΐα. Όταν ξέσπασε ο Γαλλοπρωσικός Πόλεμος το 1870 μετέβη στον τόπο διεξαγωγής του ώστε να επιχειρήσει με αερόστατα για λογαριασμό των Γερμανών. Σχημάτισε δύο λόχους, με δύο αξιωματικούς και σαράντα δύο στρατιώτες στην Κολωνία, ενώ ο βοηθός του πήγε στο Στρασβούργο, αλλά η πόλη παραδόθηκε προτού προλάβει να επιχειρήσει με αερόστατα.[3]
Στις 17 Ιουνίου 1885, πραγματοποίησε την τελευταία του πτήση με ένα μεγάλο αερόστατο, το City of York. Πραγματοποιούσε ετήσιες επιδείξεις στο Γιορκ για αρκετά χρόνια και εκεί επέλεξε να αποχαιρετήσει το επάγγελμα το οποίο υπηρέτησε για πάνω από σαράντα χρόνια. Η ανοσία του στα σοβαρά ατυχήματα που είχε οφειλόταν στην ενστικτώδη συντηρητικότητα του, αλλά ακόμη περισσότερο στην εμπεριστατωμένη γνώση του σχετικά με την αντιμετώπιση των αεροστάτων.[3]
Ο Κόξγουελ διέθετε εργοστάσιο αεροστάτων στο Σήφορντ του Σάσσεξ. Μετά τη συνταξιοδότησή του έζησε για μικρό διάστημα στο Τότεναμ, αλλά αργότερα μετακόμισε στο Σήφορντ του Ανατολικού Σάσσεξ όπου πέθανε στις 5 Ιανουαρίου 1900.[3]
Έργα
ΕπεξεργασίαΤην περίοδο 1887-9 ο Κόξγουελ συγκέντρωσε σε δύο τόμους πολυάριθμα ενδιαφέροντα αλλά ατάκτως τοποθετημένα κεφάλαια της σταδιοδρομίας του ως αεροναυτικού, υπό τον τίτλο My Life and Balloon Experiences (Ο βίος μου και οι εμπειρίες με τα αερόστατα). Στον 1ο τόμο υπάρχει επιπλέον κεφάλαιο αναφορικά με τα στρατιωτικά αερόστατα. Στην αρχή του βιβλίου υπάρχει φωτογραφικό του πορτραίτο, το οποίο αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Illustrated London News (13 Ιανουαρίου 1900) αναφέροντας πως επρόκειτο για τον καλύτερο αεροναυτικό των τελευταίων πενήντα ετών.[3]
Ανέφερε:
Παραπομπές
Επεξεργασία- Σημειώσεις
- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Find A Grave.
- ↑ 2,0 2,1 "Mr. Henry Coxwell" (Obituaries). The Times (London). Saturday, 6 January 1900. (36032), στήλη E, σελ. 6.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Seccombe 1901.
- ↑ Coxwell 1887, σελ. 151.
- ↑ Holmes 2013, σελ. 199.
- ↑ Holmes 2013, σελ. 213.
- ↑ «Army Aeronautics». Flight: 375. 26-06-1909. http://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1909/1909%20-%200373.html.
- Βιβλιογραφία
- Seccombe, Thomas (1901). «Coxwell, Henry». Στο: Sidney, Lee. Dictionary of National Biography. London: Smith, Elder & Co.
- Coxwell, Henry (1887). My life and balloon experiences. London: W. H. Allen.
- Holmes, Richard (2013). Falling Upwards. London: Collins. ISBN 978-0-00-738692-5.
Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Coxwell, Henry Tracey» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 7 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 354
