Χαμάμ του Ορούτς Πασά
Συντεταγμένες: 41°20′47.33″N 26°29′27.49″E / 41.3464806°N 26.4909694°E
Το Χαμάμ του Ορούτς Πασά (τουρκικά: Oruç Paşa Hamami), επίσης γνωστό ως Λουτρά των Ψιθύρων ή Λουτρά του Έρωτα (τουρκικά: Fısıltı Hamami)[1], είναι οθωμανικό λουτρό το οποίο χρονολογείται από το 1398-1399 και βρίσκεται σε υπερυψωμένο ανάχωμα στις όχθες του Ερυθροπόταμου στο Διδυμότειχο, Ελλάδα.[2]
| Χαμάμ του Ορούτς Πασά | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | Χαμάμ |
| Αρχιτεκτονική | Οθωμανική αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°20′47″N 26°29′27″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Διδυμότειχο |
| Χώρα | Ελλάδα |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Σύμφωνα με τον Ολλανδό οθωμανολόγο Μαχίλ Κιλ, το συγκεκριμένο χαμάμ αποτελεί εκ των πλέον πρώιμων οθωμανικών λουτρών στον ελλαδικό χώρο, καθώς η ανέγερσή του χρονολογείται κατά την περίοδο μεταξύ 1398 και 1399 (το Διδυμότειχο καταλήφθηκε το από τον Μουράτ Α΄ το 1361). Η είσοδος του λουτρού από την βορειοδυτική πλευρά οδηγεί σε χώρο αποδυτηρίων διαστάσεων 5,10x5,00μ. Στο λουτρό υπήρχαν δύο τμήματα, το "χλιαρό" και το "θερμό". Σύμφωνα με τον οθωμανό περιηγητή Εβλιγιά Τσελεμπή η τοιχοποιία περιείχε πήλινους αγωγούς έτσι οι ήχοι από το "θερμό" τμήμα ακουγόταν στο "χλιαρό" τμήμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το λουτρό πήρε και το όνομα Fısıltı Hamami δηλαδή "Λουτρό των Ψιθύρων".[2] Λόγω της ιδιαίτερης ακουστικής, στο χαμάμ αυτό οι εραστές μπορούσαν να εκφράζουν τα πάθη τους ενώ η Υψηλή Πύλη μπορούσε να πληροφορείται εκμυστηρεύσεις εξόριστων Πασάδων [3].
Τα χαμάμ αυτά λειτούργησαν μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα [3] και σήμερα θεωρούνται τα αρχαιότερα σωζόμενα Οθωμανικά λουτρά στην Ευρώπη [4][5]. Για την ανάδειξη του μνημείου αυτού όπως και ενός αντίστοιχου λουτρού στο Σβίλεγκραντ της Βουλγαρίας υπογράφηκε συμφωνία στις 14 Μαρτίου 2011 μεταξύ Ελλάδος, Βουλγαρίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης [6][7].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Διδυμότειχο». ΕΟΤ - visitgreece.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ 2,0 2,1 Κανετάκη, Ελένη (2004). Οθωμανικά Λουτρά στον Ελλαδικό Χώρο. Αθήνα: Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος. σελίδες 130. ISBN 960-8369-04-5.
- ↑ 3,0 3,1 Αθανάσιος Ι. Γουρίδης (2008). Διδυμότειχο μία άγνωστη πρωτεύουσα. Δήμος Διδυμότειχου. σελίδες 107–108. ISBN 978-960-86488-1-4.
- ↑ «Διδυμότειχο: Η πόλη μας / Ιστορικά στοιχεία». Ιστοσελίδα Δήμου Διδυμότειχου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2012.
- ↑ Ελένη Κανετάκη (2001-05-20). «Τα Οθωμανικά Λουτρά στην Ελλάδα». Εφημερίδα Καθημερινή - Ένθετο Εφτά Ημέρες, σελ. 16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-01-31. https://web.archive.org/web/20120131123411/http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/2001/05/20052001.pdf. Ανακτήθηκε στις 2012-06-05.
- ↑ «JOVAPROB / Joint valorisation and promotion of the old baths in the trans border area». European Territorial Cooperation - Greece Bulgaria 2007-2013. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2012.
- ↑ «Έγκριση έκδοσης Χρηματικού Εντάλματος Προπληρωμής και ορισμός υπολόγου για μεταφορά πιστώσεων από το Δήμο Διδυμοτείχου στο Δήμο Svilengrad Βουλγαρίας για το έργο "Joint valorization and promotion of the old baths in the trans border area" (JOVAPROB) (2)». Διαύγεια - Εθνικό Τυπογραφείο. 11 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2012.