Χοροθέατρο

Ο  λόγος -θεατρικό κείμενο,  ποίημα, οποιοδήποτε δραματοποιημένο κείμενο- γίνεται σκηνικός, εκτίθεται δηλαδή πάνω στην σκηνή για να γίνει παράσταση με την υποστήριξη της σκηνικής δράσης. Όταν η δράση δεν είναι δραματική, δηλαδή μια ιστορία με αρχή, μέση,  τέλος και σκηνικά αντικείμενα, αλλά κινησιολογική οπότε το σώμα, ο ίδιος ο ηθοποιός-  χορευτής γίνεται ο φέρων τα εσωτερικά μηνύματα- πάθη και την εξέλιξη  του ρόλου, έχουμε το χοροθέατρο.

Είναι μια αφήγηση με απεριόριστες δυνατότητες πρόσληψης  από τους θεατές του σκηνικού «γεγονότος», καθώς διηγείται την εσωτερική ιστορία και πορεία των σκηνικών προσώπων με την ελευθερία της υποκειμενικότητας στην ερμηνεία τους  και όχι τόσο την εξωτερική- αντικειμενική ροή και πλαίσιο διήγησης του συναισθήματος και των σχέσεων των ατόμων.