Βικιπαίδεια

Χουντίτης

Ο χουντίτης[1] είναι ανθρακικό ορυκτό που έχει τον χημικό τύπο, Mg3Ca(CO3)4.[2] Στο παρελθόν, η κύρια χρήση του ήταν ως λευκή χρωστική ουσία.[3][4]

Μακροσκοπική εμφάνιση του χουντίτη.

Ως ορυκτό, κατά μέσο όρο παρουσιάζει την εξής μέση χημική σύσταση, CaO:15-16%, MgO: 34-35%, και CO2: 49-50%.[2] Ο χουντίτης τυπικά σχηματίζει ρομβοεδρικούς κρυστάλλους και κρυσταλλώνεται στο τριγωνικό κρυσταλλικό σύστημα.

Οι χημικές του ιδιότητες τον καθιστούν κατάλληλο για χρήση στα ελαστικά. Επίσης στα πλαστικά μαζί με την ορυκτή συγγενή ένωση, υδρομαγνησίτης, ως μικτό επιβραδυντικό φωτιάς αλλά και ως πληρωτικό υλικό. Σε διάφορες κόλλες, ως βελτιωτικό των ρεολογικών χαρακτηριστικών τους, και επίσης στα κεραμικά και στη χαρτοβιομηχανία ως πληρωτικό. Επίσης ο χουντίτης έχει σημαντική χρήση ως αντιπυρική ουσία σε διάφορα πολυμερή υλικά.

Ιδιότητες

Επεξεργασία

Ο χουντίτης εμφανίζεται συχνά σε συνδυασμό με άλλες ανθρακούχες ενώσεις των Mg/Ca, όπως δολομίτη, μαγνησίτη και υδρομαγνησίτη.

Μεγάλα αποθέματα αυτού υπάρχουν στην Τουρκία και στην Ελλάδα. Ο χουντίτης διαρρέει θερμικά σε περιοχή θερμοκρασίας περίπου 450-800 °C, απελευθερώνοντας διοξείδιο του άνθρακα και αφήνοντας υπολλειμματικά μαγνησίου και οξειδίων ασβεστίου.[5][6][7] 

Φυσική εξάπλωση

Επεξεργασία

Ο χουντίτης έχει βρεθεί σε διάφορα περιβάλλοντα. Για παράδειγμα, εμφανίζεται σε νεότερα ανθρακικά πετρώματα, επιφανειών που συνορεύουν με τον Περσικό Κόλπο,[8] σε αλμυρές λίμνες της Τουρκίας,[9][10][11][12] σε διάφορες λίμνες της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά,[13] σε λιμνοειδείς αποθέσεις εδαφών στη βόρεια Ελλάδα[14] όπως επίσης σε θέσεις sabkha στην Τυνησία.[15][16]

Οι σπηλιές φαίνεται να είναι κατάλληλες για το σχηματισμό του χουντίτη σε χαμηλή θερμοκρασία. Για παράδειγμα, έχουν αναφερθεί αποθέματα του σε σπηλιές του Εθνικού Πάρκου Carlsbad Caverns στο Νέο Μεξικό[17][18][19] στην σπηλιά Castleguard στην Αλμπέρτα του Καναδά[20] στη σπηλιά της Κλαμούζ στην Γαλλία[21][22] και σε σπηλιες της επαρχίας Τρανσβάαλ στην Νότια Αφρική[23]. Επίσης και στην Αυστραλία [24] και στην Ισπανία.[25][26]

Χρήσεις

Επεξεργασία

Η πιο κοινή βιομηχανική χρήση του χουντίτη είναι ως φυσικό μείγμα με τον υδρομαγνησίτη για αντιπυρικές ενώσεις ή επιβραδυντικά φωτιάς για πολυμερή.[27][28][29]

Η θερμότητα της φωτιάς θα προκαλέσει την αποικοδόμηση του χουντίτη απελευθερώνοντας διοξείδιο του άνθρακα στις φλόγες. Αυτό βοηθά και επιβραδύνει την εξάπλωση της φωτιάς. Η απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα είναι ενδοθερμική, που σημαίνει ότι παίρνει θερμότητα, η δράση αυτή βοηθά να ψύχεται το υπό καύση υλικό, επιβραδύνοντας επιπρόσθετα την εξάπλωση της φωτιάς.

Οι τύποι αυτοί των μείγματων χρησιμοποιούνται ως εναλλακτικές λύσεις στο πιο συχνά χρησιμοποιούμενο χημικό, το υδροξείδιο του αλουμινίου.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ Δημητρακοπούλου, Ευμορφία (30 Ιουνίου 2023). «Χουντίτης- Ένα σπάνιο ορυκτό στη γη της Κοζάνης». ertnews.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2024. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Χουντίτης». ΟΡΥΚΤΑ. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2024. 
  3. ↑ John Clarke, "Two Aboriginal Rock Art Pigments from Western Australia: Their Properties, Use, and Durability." Studies in Conservation, Volume 21, Issue 3 (1976) pp. 134–142 https://doi.org/10.1179/sic.1976.023
  4. ↑ Richard Parkinson, The Painted Tomb-Chapel of Nebamun: Masterpiece of Ancient Egyptian Art in the British Museum (The British Museum Press: London, 2008) page 50
  5. ↑ Ozao, R; Otsuka, R. (1985). «Thermoanalytical Investigation of Huntite». Thermochimica Acta 86: 45–58. doi:10.1016/0040-6031(85)87032-5. 
  6. ↑ Hollingbery, LA; Hull TR (2010). «The Thermal Decomposition of Huntite and Hydromagnesite - A Review». Thermochimica Acta 509 (1–2): 1–11. doi:10.1016/j.tca.2010.06.012. http://clok.uclan.ac.uk/1139. 
  7. ↑ Hollingbery, LA; Hull TR (2012). «The Thermal Decomposition of Natural Mixtures of Huntite and Hydromagnesite». Thermochimica Acta 528: 45–52. doi:10.1016/j.tca.2011.11.002. http://clok.uclan.ac.uk/3414/. 
  8. ↑ Kinsman, D. J. J. (1967): Huntite from a carbonate – evaporite environment.
  9. ↑ Irion, G. & Müller, G. (1968): Huntite, dolomite, magnesite and polyhalite of Recent age from Tuz Gölü, Turkey.
  10. ↑ Irion, G. (1970): Mineralogisch-sedimentpetrographische und geochemische Untersuchungen am Tuz Gölü (Salzsee).
  11. ↑ Camur, M. Z. & Mutlu, H. (1996): Major-ion geochemistry and mineralogy of the Salt-Lake (Tuz Gölü) basin, Turkey.
  12. ↑ Mutlu, H.; Kadir, S. & Akbulut, A. (1999): Mineralogy and water chemistry of the Lake Acigöl, Denizli, Turkey.
  13. ↑ Renaut, R. W. (1990): Recent carbonate sedimentation and brine evolution in the saline lake basins of the Cariboo Plateau, British Columbia, Canada.
  14. ↑ Wetzenstein, W. (1974): Sedimentpetrographische Untersuchungen an limnischen Magnesit – Huntitlagerstätten im Plio-Pleistozän des Serviabeckens / Nordgriechenland.
  15. ↑ Perthuisot, J. P. (1971): Présence de magnésite et de huntite dans le sebkha el Melah de Zarzis.
  16. ↑ Perthuisot, J. P. (1974): Les dépôts salins de la sebkha El Melah de Zarzis: Conditions et modalités de la sédimentation évaporitique.
  17. ↑ Thrailkill, J. (1971): Carbonate deposition in Carlsbad caverns.
  18. ↑ Hill, C. A. (1973): Huntite flowstone in Carlsbad Caverns, New Mexico.
  19. ↑ Gonzalez, L. A. & Lohmann, K. C. (1988): Controls on mineralogy and composition of spelean carbonates: Carlsbad Caverns, New Mexico.
  20. ↑ Harmon, R. S.; Atkinson, T. C. & Atkinson, J. L. (1983): The Mineralogy of Castleguard Cave, Columbia Icefields, Alberta, Canada].
  21. ↑ Baron, G.; Caillère, S.; Lagrange, R. & Pobeguin, T. (1957): Sur la présence de huntite dans une grotte de l'Hérault (la Clamouse).
  22. ↑ Fischbeck, R. (1976): Mineralogie und Geochemie carbonatischer Ablagerungen in europäischen Höhlen – ein Beitrag zur Bildung und Diagenese von Speleothemen.
  23. ↑ Martini, J. & Kavalieris, I. (1978): Mineralogy of the Transvaal caves.
  24. ↑ Pogson, R. E.; Osborne, R. E. & Colchester, D. M. (2001): Minerals of the Jenolan Caves – geosphere meets biosphere.
  25. ↑ Alonso-Zarza, A. M.; Martín-Pérez, A.; Gil-Peña, I.; Martínez-Flores, E. & Muñoz-Barco, P. (2005): Formacíon de dolomita y huntita en depósitos de moon-milk en la Cueva de Castañar de Ibo (Cáceras).
  26. ↑ Alonso-Zarza, A. M. & Martín-Pérez, A. (2008): Dolomite in caves: Recent dolomite formation in oxic, non-sulfate environments, Castañar Cave, Spain.
  27. ↑ Hollingbery, LA; Hull TR (2010). «The Fire Retardant Behaviour of Huntite and Hydromagnesite – A Review». Polymer Degradation and Stability 95 (12): 2213–2225. doi:10.1016/j.polymdegradstab.2010.08.019. http://clok.uclan.ac.uk/1432. 
  28. ↑ Hollingbery, LA; Hull TR (2012). «The Fire Retardant Effects of Huntite in Natural Mixtures with Hydromagnesite». Polymer Degradation and Stability 97 (4): 504–512. doi:10.1016/j.polymdegradstab.2012.01.024. http://clok.uclan.ac.uk/3420/. 
  29. ↑ Hull, TR; Witkowski A; Hollingbery LA (2011). «Fire Retardant Action of Mineral Fillers». Polymer Degradation and Stability 96 (8): 1462–1469. doi:10.1016/j.polymdegradstab.2011.05.006. http://clok.uclan.ac.uk/2963. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Huntite στο Wikimedia Commons
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χουντίτης&oldid=10610402"