Χρήστης:Dionysus/poems

Μερικά ποιήματα που πρωτοδημοσίευσα στη Βικιπαίδεια.

υπηρέτης πολλών Αφεντάδων

Με έχουν κουράσει πάρα πολύ
όλοι αυτοί οι Αφέντες μου:

Αφέντης Η.Π.Α.
Αφέντης Ρωσία
Αφέντης Κίνα
Αφέντης Γερμανία
Αφέντης Ελλάδα
Αφέντες όλα τα Κόμματα
Αφέντες όλες οι Ποδοσφαιρικές ομάδες
Αφέντης Εκκλησία
Αφέντες όλες οι Τράπεζες
Αφέντες όλες οι Εφημερίδες
Αφέντες όλοι οι Όποιοι
Αφέντης Όχλος

Παράνομοι και παρακρατικοί βέβαια
όλοι οι Αφέντες μου, αλλά είναι πάρα πολλοί
και με έχουν κουράσει πάρα πολύ.

μνήμη

κάποτε η γη ήταν επίπεδη
κάποτε ο ήλιος γύριζε γύρω από τη γη

0

τα ποιήματα
εμπρός στη φιλοσοφία
είναι ποιηματάκια

και η φιλοσοφία
εμπρός σε έναν άγιο άνθρωπο
κουλούρι

περί δημοκρατίας

Λάο Τσε:
«Αληθινή γνώση είναι η άγνοια.
Το να πιστεύεις ότι ξέρεις, είναι αρρώστια.»
(απόδοση Μαίρη Μεταξά - Παξινού, Δημήτρης Χουλιαράκης)

«Το είπαμε και το ξαναλέμε:
δεν υπάρχει κείμενο που να εμφανίζεται ως
η θεωρητική υπεράσπιση της δημοκρατίας
στην Αθήνα του 5ου και 4ου αιώνα.»
Κλοντ Μοσέ
(μετάφραση Σώτη Τριανταφύλλου)

Υπάρχει. Είναι η Απολογία του Σωκράτη.

Δημοκρατία είναι το πολίτευμα
όπου γνωρίζεις πως δεν γνωρίζεις τίποτα.

Πώς αλλιώς
μπορούν δύο άνθρωποι να είναι ίσοι;

«Πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε
και να προσπαθούμε και να προσπαθούμε...»

Πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε όλοι
για το καλύτερο.

(Πρβλ. και τις σχετικές θέσεις, μεταξύ πολλών άλλων,
του Κάρολου Δαρβίνου και του Άλμπερτ Αϊνστάιν
για την ελάχιστη, αν όχι καμία, αξία της ανθρώπινης διάνοιας.)

«Πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε
και να προσπαθούμε και να προσπαθούμε...»

Πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε όλοι
για το καλύτερο.

τα θεμέλια της μεταφυσικής των ηθών

«Μέσα στο κράτος των σκοπών
δεν υπάρχουν καθήκοντα για τον αρχηγό,
αλλά μόνο για τα μέλη
και μάλιστα για όλα τα μέλη στον ίδιο βαθμό.»
(μετάφραση Γιάννης Τζαβάρας)

Με άλλα λόγια: Ο αρχηγός είναι αυτός που θα έπρεπε να είναι όλοι,
ενώ τα –ίσα– μέλη έχουν ως καθήκον να είναι όπως ο αρχηγός,
δηλαδή να πράττουν πάντα σύμφωνα με αυτό που θα έπρεπε να πράττουν όλοι.

Και το ποιος είναι ο αρχηγός,
δηλαδή τι θα έπρεπε να πράττουν όλοι,
δεν το γνωρίζουμε...

(Μάλλον για τον Καζαντζάκη μιλάει,
αλλά δεν το γνωρίζουμε.)

περί αναρχίας

η Δημοκρατία είναι ανώτερο ιδανικό
από τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

όπως η Αναρχία
είναι ανώτερο ιδανικό από τη Δημοκρατία

διότι
προϋποθέτει άγιους ανθρώπους

0

– Δεν διαβάζονται τα ποιήματά μου.

– Γιατί;

– Δεν γράφω για κοινό.

– Και για ποιον γράφεις;

– Για τον άνθρωπο.

– Για όλους τους ανθρώπους;

– Ναι.

– Για το καλό της ανθρωπότητας;

– Ναι.

– Και ποιος είσαι εσύ να γνωρίζεις το καλό της ανθρωπότητας;

περί ελευθερίας

Αναρωτιέται ένας άνθρωπος
για τους ανθρώπους.

Μπορούν οι άνθρωποι να ελευθερωθούν
από την κακία;

Όχι.

Άρα, ποτέ οι άνθρωποι
δε θα είναι ελεύθεροι.

περί καλού

Καλό είναι να είναι όλοι
οι άνθρωποι ευτυχισμένοι.

Καλό είναι να είναι όλοι
οι άνθρωποι καλά.

Δεν ξέρω...
Τι άλλο μπορεί να είναι το Καλό;

Να είναι μερικοί άνθρωποι καλά;

άτιτλο

Ως ποιητής,
το μόνο που έχω να προσφέρω
στον αναγνώστη μου
είναι
ο Χριστός.
Και αυτός προδομένος.

Ένας προδομένος Χριστός
είναι
όλο μου το έργο.

άτιτλο

Τον καταλαβαίνω τον Νίτσε.
Δεν τον πιστεύω
(πιστεύω στην αγάπη),
αλλά τον καταλαβαίνω.
Αισθάνομαι τον πόνο του.

2

Υπάρχουν
δύο κύρια ρεύματα ανθρώπινης συμπεριφοράς:
ο αλτρουισμός
με ακρότατο όριο τον χριστιανισμό
και ο υπερανθρωπισμός
με ακρότατο όριο τον σατανισμό.

φαντασίες

Ο Γιόζεφ Μπόις κατάφερε να συμβαδίσει με το συλλογικό ασυνείδητο
διεισδύοντας στο μυστικό νόημα του ανθρώπινου πολιτισμού.

24/03/2023, Παρασκευή

Σήμερα πέταξα
πάρα πολλά πρόχειρα τετράδια
(πάνω από τριάντα)
από ποιήματά μου.
Κραυγές
ενός απελπισμένου ανθρώπου
τα περισσότερα.

ν' αγαπάτε τους εχθρούς σας

Μακριά από τον Χριστό
υπάρχει
το σκοτάδι, η νύχτα,
η τρέλα, η απελπισία, η απόγνωση,
η κακία, το μίσος.

αποπροσανατολισμοί

Ο Οδυσσέας Ελύτης με αποπροσανατολίζει.

Και θέλω να είμαι
πάντα
προσανατολισμένος στον Χριστό.

Είναι πολύ μεγάλος ποιητής ο Οδυσσέας Ελύτης.

σονέτο

το πολυποίκιλο χρυσό κλουβί της ποίησης

δύο βιβλία

Το βιβλίο που,
μετά την Καινή Διαθήκη,
με εκφράζει απόλυτα
είναι «Η ασκητική της αγάπης»
της Μοναχής Γαβριηλίας Γεωργίου
για τη Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη.

Η «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη
είναι η ερώτηση
και «Η ασκητική της αγάπης»
είναι η απάντηση.

«Και καταλάβαινες τι εννοούσε
όταν έλεγε ότι
αυτό που μοιάζει για παραμύθι
είναι η πραγματικότητα,
ενώ όλα τα άλλα,
που ονομάζουμε πραγματικότητα,
δεν είναι.»
Μοναχή Γαβριηλία Γεωργίου, Η ασκητική της αγάπης

όλοι είμαστε υπεύθυνοι για όλα

Αυτά που
εύχομαι για όλους τους ανθρώπους
είναι
να είναι ευτυχισμένοι,
να τους προσέχει ο Θεούλης
και να τους φωτίζει να είναι καλοί άνθρωποι.

περί θάρρους

Οι χριστιανοί, οι αληθινοί χριστιανοί,
κι όχι ψευτοχριστιανοί όπως εγώ,
είναι
οι πιο θαρραλέοι άνθρωποι του κόσμου.

...

δεν είναι ποίημα
μήτε για την εξωτερική του μορφή
μήτε για το εσωτερικό του περιεχόμενο

είναι ποίημα
γιατί
το ονομάζω ποίημα

...

να κάνω ένα ποίημα
όλες τις φρικαλεότητες
της παγκόσμιας ανθρώπινης ιστορίας

4

πρώτα
ήταν η ηδονή
μετά η δόξα
μετά η σοφία
και τέλος η αγάπη

ο τελευταίος άνθρωπος

όχι μόνο
αξίζει να πεθάνεις για τον οηε,
αλλά αξίζει να πεθάνεις
και για τον τελευταίο άνθρωπο

ο γελωτοποιός

Ο Χέγκελ έλεγε ότι
η ιστορία ένα πράγμα μας διδάσκει,
ότι δε μας διδάσκει τίποτα.

Μπορεί άραγε η ιστορία να μας διδάξει;

Και με τι κουράγιο να διαβάσεις
όλες αυτές τις φρικαλεότητες
της ελληνικής ιστορίας.

Χωρίς να χάσεις το μυαλό σου εννοώ.

περί αισθητικής

«... γιατί το μεγαλομανιακό
(-αλλά και το χυδαίο και το ψεύτικο)
έχει, ως φαίνεται, μια μαγική δύναμη και...
«τραβάει», που λένε,...
ενώ ό,τι είναι απλό και σεμνό
και λιτό και αυτονόητα... της ανθρωπιάς,
το αποστρέφεται σχεδόν όλος ο κόσμος
(-και ιδιαίτερα η πλειονότητα
της δήθεν καλλιεργημένης κοινωνικής αφρόκρεμας...)»
Άρης Κωνσταντινίδης,
Αμαρτωλοί και κλέφτες
ή η απογείωση της αρχιτεκτονικής

Όχι ότι συμφωνώ με τον Άρη Κωνσταντινίδη,
όχι ότι κατανοώ εντελώς τι πρεσβεύει,
αλλά θυμάμαι τον Χριστό,
τη μόνη αισθητική παρατήρηση του Χριστού:

«Και γιατί τόσο άγχος για το ντύσιμό σας;
Ας σας διδάξουν τα αγριόκρινα πώς μεγαλώνουν·
δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν·
κι όμως σας βεβαιώνω πως
ούτε ο Σολομών σ' όλη του τη μεγαλοπρέπεια
δε ντυνόταν όπως ένα από αυτά.»
Κατά Ματθαίον 6, 28-29