Προσόδιο
Προσόδιο -από τη λέξη πρόσοδο που σημαίνει προσέλευση- λέγεται το είδος της αρχαίας ελληνικής λυρικής ποίησης που τραγουδιόταν ή ψαλλόταν με συνοδεία αυλού κατά τη μετάβαση ή την είσοδο στους ναούς ή τους βωμούς[1].
Το προσόδιο επειδή ήταν θρησκευτικό άσμα είχε πομπικό ή τελετουργικό χαρακτήρα[2].
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ αρχή του προσοδίου ανάγεται στην αρχαιότητα.
Ο πρώτος που έγραψε προσόδιο ήταν ο αρχαίος ποιητής Εύμηλος[2], με σκοπό να υμνήσει τον θεό Απόλλωνα. Αργότερα προσόδια έγραψαν και άλλοι λυρικοί ποιητές, ενώ το προσοδιακό μέτρο χρησιμοποίησε και ο Σοφοκλής[Σημ 1].
Το προσόδιο ψαλλόταν αρχικά από τον χορό προς τιμήν του Θεού Απόλλωνα, ενώ αργότερα ψαλλόταν και για τους υπόλοιπους Θεούς του Ολύμπου.
Μέτρο
ΕπεξεργασίαΤο μέτρο του προσόδιου, ονομάζεται προσοδιακό και έχει τη μορφή του αναπαιστικού μέτρου[Σημ 2].
Ειδικότερα το προσοδιακό μέτρο έχει την εξής μορφή: ∪ ∪ — ∪ ∪ — ∪ ∪ —[1].
Σημειώσεις
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Γεράσιμος Αν. Μαρκαντωνάτος (2013). «Προσόδιο». ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΙ ΟΡΟΙ. Αθήνα: Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε. σελ. 292. ISBN 978-960-503-298-2.
- ↑ 2,0 2,1 Σ. ΓΚΙΚΑΣ - Δ. ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - Ι. ΕΥΑΓΓΕΛΛΟΥ - Χ. ΡΩΜΑΣ (1997). «Προσόδιο». ΛΕΞΙΚΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΟΡΩΝ. Αθήνα: Εκδόσεις Σαββάλας. σελ. 250. ISBN 960-460-197-0.