Λευκός Πύργος Επεξεργασία

Ο Λευκός Πύργος είναι το μνημείο-σύμβολο της Θεσσαλονίκης και υψώνεται μοναχικός σην παραλία της πόλης. Είναι ένας οχυρωματικός πύργος του 15ου αιώνα, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια ως κατάλυμα φρουράς Γενιτσάρων.

Είναι κυλινδρική κατασκευή με ύψος 34 μέτρα και διάμετρο 23 μέτρα. Έχει 6 ορόφους, οι οποίοι επικοινωνούν με εσωτερικό κλιμακοστάσιο, το οποίο  

ελίσσεται κοχλιωτά και σε επαφή με τον εξωτερικό τοίχο. Με αυτό τον τρόπο, σε κάθε όροφο υπάρχει μια κεντρική κυκλική αίθουσα διαμέτρου 8,5 μ, με την οποία επικοινωνούν μικρότερα τετράπλευρα δωμάτια, ανοιγμένα στο πάχος του εξωτερικού τοίχου. Ο 6ος όροφος έχει μόνο κεντρική αίθουσα και έξω από αυτήν ένα δώμα με θέα του τοπίου γύρω από τον πύργο. Στην αρχή ονομαζόταν «Πύργος του Λέοντος». Μετά το 17ο αιώνα αναφέρεται ως «Φρούριο της Καλαμαριάς» και «Πύργος των Γενιτσάρων». Μετά τη διάλυση του τάγματος των Γενιτσάρων το 1826 αποκτά το όνομα Kanli-Kule, δηλαδή Πύργος του Αίματος λόγω των σφαγών των Γενιτσάρων. Το σύγχρονο όνομά του το πήρε, όταν ένας Εβραίος κατάδικος, ο Nathan Guidili τον ασβέστωσε με αντάλλαγμα την ελευθερία του, το 1891. Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912, ο Λευκός Πύργος περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο. Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, στέγασε το κέντρο διαβιβάσεων των Συμμάχων. Στη συνέχεια και έως το 1983 φιλοξένησε την αεράμυνα της πόλης, το εργαστήριο Μετεωρολογίας του Πανεπιστημίου και συστήματα Ναυτοπροσκόπων. Από το 1983 έως το 1985 η Αρχαιολογική Υπηρεσία συντήρησε και αναστήλωσε το μνημείο και το διαμόρφωσε σε εκθεσιακό χώρο και από το 2006 λειτουργεί μόνιμα ως Μουσείο Πόλης της Θεσσαλονίκης.