Χριστός Η Άμπελος (β μισό 16ου αι.) Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών

Χριστός Η Άμπελος είναι μεταβυζαντινή εικόνα του δεύτερου μισού του 16ου αι.

Χριστός Η Άμπελος
ΟνομασίαΧριστός Η Άμπελος
Έτος δημιουργίαςβ μισό 16ου αι.
Είδοςαγιογραφία
ΠόληΑθήνα
ΜουσείοΒυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο
δεδομένα

Περιγραφή Επεξεργασία

Στο άνω μέρος της εικόνας, διαστάσεων 0,39 Χ Ο,35μ. υπάρχει η επιγραφή με κόκκινα κεφαλαία γράμματα στον χρυσό κάμπο Η Άμπελος και τιτλοφορεί την παράσταση η οποία εικονογραφεί τη διδασκαλία του Ιησού στου μαθητές μετά το Νιπτήρα (Ιω. 15,1-11). Στις σελίδες του ευαγγελίου που κρατάει στα χέρια του ο Ιησούς διαβάζουμε τα δύο πρώτα εδάφια από το σχετικό κεφάλαιο: Ἐγώ εἰμι ἡ/ ἄμπελος ἡ /ἀληθινή, κ(αὶ) ὁ π(ατ)ήρ μου ὁ/ γεωργός ἐ/στι. 2 πᾶν κλῆ/μα ἐν ἐμοὶ/ μὴ φέρον καρ/πόν, αἴρει αὐ/τό, καὶ πᾶν τὸ /καρπὸν φέρον/ καθαίρει αὐτό, (ἵνα πλείονα καρπὸν φέρῃ).Η Άμπελος η αληθινή ο Χριστός , τα κλήματα οι Απόστολοι , διατάσσονται συμμετρικά στις κορυφές του κορμού και των κλάδων που προσφέρει στις άκρες του θρόνους με καμπυλόγραμμη ράχη στους μαθητές και στο κέντρο υποπόδιο στο Χριστό και διασταυρώνοντας με χάρη δύο κλαδιά στεφανώνει με τη δόξα των χρυσοπράσινων φύλλων τον Ιησού. Ο χιτώνας του Χριστού είναι αχνορόδινος και το ιμάτιο χρυσούφαντο, ενω τα ρούχα των μαθητών σε γήινα χρώαματα. Οι κορυφαίοι Πέτρος και Παύλος είναι ψηλώτερα και έπονται ανά ζέυγη οι ευαγγελιστές στο πλευρό του Ιησού , από αριστερά ο Ιωάννης και ο Μάρκος, δεξιά ο Ματθαίος και ο Λουκάς, όλοι με κλειστά σταχωμένα βιβλία των επιστολών και των ευαγγελίων, αντίστοιχα.Ιεραρχικώς εόπονται οι Ιάκωβος, Βαρθολομαίος και Φίλιππος κρατώντας τυλιγμένα ειλητά.Τα ονόματα σημειώνται σε βρχυγραφία στο φωτοστέφανο ή πλ'άι τους.[1]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Μυρτάλη Αχειμάστου-Ποταμιάνου , Εικόνες του Βυζαντινού Μουσείου Αθηνών, εκδ. Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων, Διεύθυνση Δημοσιευμάτων, 1998, σελ.170

Πηγές Επεξεργασία

  • Μυρτάλη Αχειμάστου-Ποταμιάνου , Εικόνες του Βυζαντινού Μουσείου Αθηνών, εκδ.Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων, Διεύθυνση Δημοσιευμάτων, 1998