Ψυχοπομπός

Ψυχοπομπός ήταν σύμφωνα με τους αρχαίους ο συνοδός της ψυχής στον Άδη^[1]^[2].

Τον τίτλο αυτό έφεραν ο αγγελιοφόρος Ερμής^[3], ο Αγαθοδαίμων και ο Απόλλων στην αρχαία Ελλάδα, καθώς και ο Χάρων^[2] και η Εκάτη^[4], αλλά και ο κυνοκέφαλος αιγύπτιος θεός Άνουβις^[5]. Στη ρωμαϊκή μυθολογία, τον ρόλο αυτό είχε ο αντίστοιχος θεός του Ερμή, Μερκούριους^[6].

Στην γερμανική μυθολογία συναντάμε τις κόρες Βαλκυρίες^[7] που συγκομίζουν τις ψυχές των ηρώων στα πεδία της μάχης για να τις οδηγήσουν στην Βαλχάλλα.

Οι Κέλτες πίστευαν ότι ο ρήτορας Όγμα είχε την ίδια ιδιότητα, οι Αζτέκοι τον Σολότλ^[8] και οι Σλάβοι τη θεότητα Μοράνα^[9].

Σε αρκετές κουλτούρες οι πνευματιστές και οι σαμάνοι εκτελούν επίσης τον ρόλο του ψυχοπομπού.

Παραπομπές

↑ Morreall, John· Sonn, Tamara (2012). The religion toolkit: a complete guide to religious studies. Chickester, West Sussex ; Malden, MA: Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-4051-8247-8.
↑ ^2,0 ^2,1 «Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, ψυ_χο-πομπός». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2025.
↑ «RADULOVI, IFIGENIJA; VUKADINOVI, SNEŽANA; SMIRNOVBRKI, ALEKSANDRA – Hermes the Transformer Ágora. Estudos Clássicos em debate, núm. 17, 2015, pp. 45–62 Universidade de Aveiro. Aveiro, Portugal» (PDF). web.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2025.
↑ Edwards, Charles M. (1986-07). «The Running Maiden from Eleusis and the Early Classical Image of Hekate». American Journal of Archaeology 90 (3): 307–318. doi:10.2307/505689. ISSN 0002-9114. https://www.journals.uchicago.edu/doi/10.2307/505689.
↑ Greenberg, Mike· PhD (29 Δεκεμβρίου 2020). «Anubis Egyptian God of the Dead: A Complete Guide (2022)» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2025.
↑ Littleton, C. Scott (Ed.) (2002). Mythology: The Illustrated Anthology of World Myth and Storytelling (pp. 195, 251, 253, 258, 292). London: Duncan Baird Publishers. (ISBN 1-904292-01-1).
↑ Orchard (1997:36) and Lindow (2001:104).
↑ Johns, Catherine (2008). Dogs: History, Myth, Art. Harvard University Press. σελ. 25. ISBN 978-0-674-03093-0.
↑ Kowalski, Piotr (1998). Leksykon – znaki świata: omen, przesąd, znaczenie (στα Πολωνικά). Warszawa; Wrocław: Wydawnictwa Naukowe PWN. σελίδες 609–615. ISBN 8301125616.

[1] Morreall, John· Sonn, Tamara (2012). The religion toolkit: a complete guide to religious studies. Chickester, West Sussex ; Malden, MA: Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-4051-8247-8.

[:0-2] 2,0 ^2,1 «Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, ψυ_χο-πομπός». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2025.

[3] «RADULOVI, IFIGENIJA; VUKADINOVI, SNEŽANA; SMIRNOVBRKI, ALEKSANDRA – Hermes the Transformer Ágora. Estudos Clássicos em debate, núm. 17, 2015, pp. 45–62 Universidade de Aveiro. Aveiro, Portugal» (PDF). web.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2025.

[4] Edwards, Charles M. (1986-07). «The Running Maiden from Eleusis and the Early Classical Image of Hekate». American Journal of Archaeology 90 (3): 307–318. doi:10.2307/505689. ISSN 0002-9114. https://www.journals.uchicago.edu/doi/10.2307/505689.

[5] Greenberg, Mike· PhD (29 Δεκεμβρίου 2020). «Anubis Egyptian God of the Dead: A Complete Guide (2022)» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2025.

[Littleton-6] Littleton, C. Scott (Ed.) (2002). Mythology: The Illustrated Anthology of World Myth and Storytelling (pp. 195, 251, 253, 258, 292). London: Duncan Baird Publishers. (ISBN 1-904292-01-1).

[ORCHARD36LINDOW104-7] Orchard (1997:36) and Lindow (2001:104).

[8] Johns, Catherine (2008). Dogs: History, Myth, Art. Harvard University Press. σελ. 25. ISBN 978-0-674-03093-0.

[9] Kowalski, Piotr (1998). Leksykon – znaki świata: omen, przesąd, znaczenie (στα Πολωνικά). Warszawa; Wrocław: Wydawnictwa Naukowe PWN. σελίδες 609–615. ISBN 8301125616.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]