Beatboxing (και beat-boxing ή b-boxing) αποκαλείται η τέχνη της αναπαραγωγής φωνητικών ήχων σε μίμηση μουσικών οργάνων, κατά κύριο λόγο κρουστών, μέσω της στοματικής κοιλότητας, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα, τα χείλη και τη φωνή.[1] Συμπληρωματικά, ένα άτομο, μπορεί να χρησιμοποιήσει και τη θωρακική του περιοχή (χτυπώντας την) ή οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματός του, ώστε να πετύχει την αναπαραγωγή ήχου. Ο όρος και η τεχνική του beatboxing προήλθαν από την χιπ χοπ κουλτούρα, αλλά δεν περιορίζονται πλέον μόνο σε εκείνη.[2][3]

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, πρωτοπόροι του είδους, όπως ο Νταγκ Φρες[4] και ο Μπιζ Μάρκι, μιμούνταν τα drum machines (beatboxes), από όπου και προέκυψε το όνομα του είδους. Μετά από μια σχετική ύφεση στα τέλη εκείνης της δεκαετίας, αυτό το είδος επανήλθε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 αποδίδοντας τις επιρροές του, μεταξύ άλλων, και στον Μάικλ Γουίνσλοου από την κινηματογραφική ταινία Η Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. TOWARD A BEATBOXOLOGY, Human Beatbox
  2. The History of Beatboxing, humanbeatbox.com
  3. D. Stowell and M. D. Plumbley, Characteristics of the beatboxing vocal style Αρχειοθετήθηκε 2012-02-25 στο Wayback Machine.. Technical Report C4DM-TR-08-01. 2008.
  4. «Doug E. Fresh». MTV Artists.