Blackburn B-2
Το Blackburn B-2 ήταν βρετανικό μονοκινητήριο διπλάνο εκπαιδευτικό αεροσκάφος της δεκαετίας του 1930. Παρήχθη σε μικρούς αριθμούς και χρησιμοποιήθηκε από σχολεία αεροπορικής εκπαίδευσης για λογαριασμό της RAF μέχρι τα μέσα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
| Blackburn B-2 | |
|---|---|
 Το Blackburn B-2 | |
| Τύπος | εκπαιδευτικό αεροσκάφος |
| Κατασκευαστής | Blackburn Aircaft |
| Χώρα προέλευσης | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Παρθενική πτήση | 1931 |
| Πρώτη παρουσίαση | 1932 |
| Αποσύρθηκε | 1942 |
| Κύριος χειριστής | RAF |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 42 |
| Αναπτύχθηκε από | Blackburn Bluebird IV |
Σχεδιασμός και ανάπτυξη
ΕπεξεργασίαΗ κατασκευάστρια Blackburn δημιούργησε το Β-2 σαν αντικαταστάτη του προηγούμενου εκπαιδευτικού της, του Bluebird IV. Είχε άτρακτο ολομεταλλικής κατασκευής, με τον εκπαιδευτή και τον εκπαιδευόμενο να κάθονται σε ανοιχτές θέσεις ο ένας δίπλα στον άλλο. Οι πτέρυγες ήταν παρόμοιες σχεδιαστικά με του Bluebird και ήταν δυνατόν να αναδιπλωθούν για να εξοικονομηθεί χώρος αποθήκευσης στα υπόστεγα. Είχε σταθερό σύστημα προσγείωσης με τους δύο κύριους τροχούς να υποστηρίζονται από τηλεσκοπικά πόδια και αναρτημένο tailskid.[1]
Το πρωτότυπο (G-ABUW) πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 10 Δεκεμβρίου 1932,[2] προωθούμενο από κινητήρα de Havilland Gipsy Major ισχύος 130 hp. Στα αεροσκάφη παραγωγής τοποθετήθηκαν επίσης κινητήρες Cirrus Hermes IV των 120 hp.[3][4] Οι δοκιμές ήταν επιτυχείς, δείχνοντας μάλιστα ότι το Β-2 ήταν πολύ ευέλικτο.[3] Το πρώτο αεροσκάφος παραγωγής πέταξε το 1932.[3]
Επιχειρησιακή ιστορία
ΕπεξεργασίαΤο πρωτότυπο στάλθηκε στην Λισαβόνα για αξιολόγηση από την Πορτογαλική Πολεμική Αεροπορία. Παρόλο που ήταν ικανοποιητικό κατά την διάρκεια των πτητικών δοκιμών, οι Πορτογάλοι επέλεξαν τελικά το ανταγωνιστικό de Havilland Tiger Moth[5] επειδή προτιμούσαν ένα εκπαιδευτικό με τον πιλότο και τον εκπαιδευτή σε θέσεις ο ένας πίσω από τον άλλο αντί για τον ένα δίπλα στον άλλο όπως συνέβαινε με το Β-2. Παρόλο που το εκπαιδευτικό της Blackburn δεν κέρδισε μεγάλα συμβόλαια από την RAF ή κάποια άλλη αεροπορία, μπήκε σε παραγωγή με αργούς ρυθμούς για να καλύψει τις ανάγκες των κέντρων εκπαίδευσης πιλότων της ίδιας της Blackburn στο αεροδρόμιο του Brough και στο London Air Park στο Hanworth. Τα σχολεία αυτά εκπαίδευαν πιλότους στα πλαίσια του προγράμματος επέκτασης της RAF.
Συνολικά κατασκευάστηκαν 42 B-2, συμπεριλαμβανομένου του πρωτοτύπου, με την παραγωγή να συνεχίζεται μέχρι το 1937.[6] Τα τρία τελευταία πωλήθηκαν στο Υπουργείο Αεροπορίας και παραδόθηκαν στο σχολείο του Brough με τα σήματα της RAF.[6]
Όταν ξέσπασε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος όλα τα Β-2 που βρίσκονταν στο Hanworth μεταφέρθηκαν στο Borough διότι τα δύο σχολεία συγχωνεύθηκαν και συγκρότησαν το Νο 4 Σχολείο Βασικής Εκπαίδευσης (No 4 Elementary Flying Training School). Τα Β-2 παρέμειναν στην ιδιοκτησία της Blackburn και συνέχισαν να έχουν πολιτικούς αριθμούς παρόλο που βάφτηκαν στα χρώματα των εκπαιδευτικών της RAF και έφεραν τα σήματα της.[7] Τον Φεβρουάριο του 1942 τα εναπομείναντα αεροσκάφη πέρασαν στην κατοχή της RAF[2] και αξιοποιήθηκαν σαν στατικές άτρακτοι για εκπαίδευση.[8]
Χρήστες
ΕπεξεργασίαΔείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΑεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του Β-2
ΕπεξεργασίαΠαρόμοια αεροσκάφη
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
ΕπεξεργασίαΒιβλιογραφία
Επεξεργασία- Donald, David (Editor) (1997). The Encyclopedia of World Aircraft. Aerospace Publishing. ISBN 1-85605-375-X.
- Jackson, A.J. (1968). Blackburn Aircraft since 1909. London: Putnam. ISBN 0-370-00053-6.
- Jackson, A.J. (1974). British Civil Aircraft since 1919, Volume 1. London: Putnam. ISBN 0-370-10006-9.