Dodge St. Regis

Το Dodge St. Regis είναι ένα αυτοκίνητο πλήρους μεγέθους που παρήχθη από την Dodge, τμήμα της Chrysler Corporation, από το 1979 έως το 1981. Είναι επίσης το τελευταίο μεγάλο σεντάν που παρήγαγε η Dodge, η οποία μετά από αυτό, δεν θα παράγει πλέον άλλα παρόμοια μοντέλα. Έχει άμεση σχέση με τα Chrysler Newport, Plymouth Gran Fury και Chrysler New Yorker.

Dodge St. Regis
Σύνοψη
Κατασκευαστής	Dodge
Παραγωγή	1979 — 1981
Αμάξωμα και σασί
Κατηγορία	Μεγάλο αυτοκίνητο
Αμάξωμα	4-πορτο σεντάν
Σχετική εξέλιξη	Chrysler Newport Plymouth Gran Fury Chrysler New Yorker
Διαστάσεις
Μεταξόνιο	3.009 χιλιοστά
Μήκος	5.593 χιλιοστά
Πλάτος	1.958 χιλιοστά
Κενό Βάρος	1.730 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλο	Dodge Monaco

Γενικά χαρακτηριστικά

Dodge St.Regis, πίσω μέρος

Το St. Regis παρουσιάστηκε το 1979 ως ο διάδοχος του προηγούμενου Dodge Monaco. Η γραμμή ήταν αυτή των μεγάλων 4-θυρων της δεκαετίας του εβδομήντα, πολύ τετράγωνη και μεγάλη. Το πισωκίνητο μοντέλο βασίστηκε στη λεγόμενη πλατφόρμα R-Body, μια πλατφόρμα της Chrysler που προέρχεται από την προηγούμενη πλατφόρμα B-Body των αρχών της δεκαετίας του 1970, η οποία ήταν κοινή σε πολλά μοντέλα, συμπεριλαμβανομένων των Dodge Charger, Chrysler Cordoba, το Plymouth Road Runner και το ίδιο το Dodge Monaco. Το St Regis σχετιζόταν με τα αδερφικά μοντέλα Chrysler Newport και Plymouth Gran Fury και το μόνο χαρακτηριστικό γνώρισμα σε σύγκριση με τις άλλες δύο ήταν ένα πλαστικό προστατευτικό προβολέων, το οποίο άνοιγε όταν χρησιμοποιούσαν τα φώτα και έκλεινε ξανά όταν δεν χρησιμοποιούνταν. Κατά τα άλλα τα 3 αυτοκίνητα ήταν σχεδόν ίδια.

Προδιαγραφές

Το St. Regis κληρονόμησε τη μηχανική του προγόνου του Dodge Monaco και τη μοιράστηκε εξ ολοκλήρου με τους Gran Fury και Newport. Οι κινητήρες ήταν ένας 225 κυβικών ιντσών L6 (3,7 λίτρων), ένας 318 κυβικών ιντσών V8 (5,2 λίτρων) και ένας 360 κυβικών ιντσών V8 (5,9 λίτρων), και οι τρεις καταλυτικοί. Το κιβώτιο ήταν ένα αυτόματο TorqueFlite 3 ταχυτήτων. Το μικτό σύστημα πέδησης αποτελούνταν από δίσκους μπροστά και τύμπανα πίσω, με ενισχυτές φρένων. Το τιμόνι ήταν υποβοηθούμενο. Τα ελαστικά κυμαίνονταν από τα 195/75 R 15 της βασικής έκδοσης έως τα προαιρετικά 225/70 R 15 των υψηλότερων εκδόσεων, αν και θα μπορούσαν να ζητηθούν και στις βασικές εκδόσεις. Η χωρητικότητα της δεξαμενής ήταν περίπου 79 λίτρα (21 γαλόνια). Το εσωτερικό περιλάμβανε τυπικό τιμόνι 3 ακτίνων, μοχλό ταχυτήτων στην κολόνα του τιμονιού, αναλογικά όργανα, κλιματισμό και προαιρετικό ραδιόφωνο CB.

Για τους επιβάτες, προβλέφθηκε ένας 3-θέσιος "πάγκος" για τους εμπρός επιβάτες και 3 θέσεις στο πίσω κάθισμα. Σχεδόν όλα αυτά τα στοιχεία ήταν τα ίδια στα αδερφικά μοντέλα Chrysler Newport και Plymouth Gran Fury, τα οποία στην αμερικανική κατασκευαστική φιλοσοφία ξεχώριζαν μόνο από μερικές αισθητικές λεπτομέρειες. Σε κάθε περίπτωση, πολλά από τα μηχανικά και γενικά ανταλλακτικά μοιράζονταν και άλλα μοντέλα, ακόμη και κάποια παλαιότερα, και με τα χρόνια, το St Regis και τα ξαδέρφια του αναζητήθηκαν από Αμερικανούς μεταχειρισμένους αντιπροσώπους για ανταλλακτικά για μερικά γνωστά μοντέλα, όπως το Plymouth Barracuda ή το Dodge Dart.

Πετρελαϊκή κρίση

Ξεκινώντας με την ιδέα της συνέχισης της επιτυχίας του Monaco, το St. Regis αποδείχθηκε αποτυχημένο. Το πρόβλημα δεν ήταν στο ίδιο το μηχάνημα, το οποίο ήταν πράγματι πολύ συμπαγές και στιβαρό όπως τα προηγούμενα, αλλά στο πλαίσιο στο οποίο κυκλοφόρησε. Οι μέρες ήταν εκείνες της δεύτερης πετρελαϊκής κρίσης που έπληξε τις ΗΠΑ το 1979 και το St. Regis μπήκε στο προσκήνιο τη λάθος στιγμή.

Η ανάγκη για μειωμένη κατανάλωση καυσίμου επιβλήθηκε από ένα πραγματικά γκρίζο σενάριο λαδιού και αυτοκίνητα όπως το AMC Pacer, το Gremlin και το Ford Pinto με το μικρό τους μέγεθος (τα πρώτα αμερικανικά συμπαγή) ήταν πολύ πιο κατάλληλα για τη στιγμή που ζούσε στην Ηνωμένες Πολιτείες παρά το μεγάλο Dodge που αντίθετα κατευθυνόταν προς την παρακμή. Μάλιστα, μόλις βγήκε από την παραγωγή το 1981, το St. Regis δεν είχε διάδοχο. Η πλατφόρμα στην οποία βασίστηκε εγκαταλείφθηκε οριστικά και αντικαταστάθηκε και έπειτα το μεγαλύτερο αυτοκίνητο της Dodge ήταν το σχετικά μικρότερο Diplomat.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Sanow, Edwin J (1994). Dodge, Plymouth & Chrysler Police Cars 1956–1978. Osceola, WI: Motorbooks International Publishers and Wholesalers. ISBN 978-0-87938-958-1.