Domenico Millelire (υποβρύχιο)
Το Domenico Millelire ήταν ένα από τα τέσσερα υποβρύχια κλάσης Balilla που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1920.
 Το Domenico Millelire. | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | Υποβρύχιο κλάσης Balilla. |
| Ονομασίες | Έφερε το όνομα του Ιταλού πατριώτη και αξιωματικού του Ναυτικού του Βασιλείου της Σαρδηνίας Ντομένικο Μιλελίρε (Domenico Millelire). |
| Ναυπηγείο | Odero-Terni-Orlando, Μουτζιάνο (Muggiano) |
| Έναρξη ναυπήγησης | 19 Ιανουαρίου 1925 |
| Καθέλκυση | 19 Σεπτεμβρίου 1927 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 11 Αυγούστου 1928 |
| Παροπλισμός | Απρίλιος 1943 |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 1450 t (1427 LT) στην επιφάνεια 1904 t (1874 LT) σε κατάδυση |
| Πρόωση | 2 κινητήρες ντίζελ των 2450 bhp 2 ηλεκτρικοί κινητήρες των 1100 hp |
| Ταχύτητα | 17,5 kn στην επιφάνεια 8,9 kn σε κατάδυση |
| Αυτονομία | 12000 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 7 kn στην επιφάνεια 110 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 5,6 kn σε κατάδυση |
| Μεγ. βάθος κατάδυσης | 110 m |
| Πλήρωμα | 77 αξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | 6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm 1 πυροβόλο των 120 mm 2 πολυβόλα των 13,2 mm |
Περιγραφή
ΕπεξεργασίαΤα σκάφη της κλάσης Balilla ήταν τα πρώτα «καταδρομικά υποβρύχια» (ωκεανοπόρα) του ιταλικού ναυτικού. Είχαν εκτόπισμα 1450 t (1427 LT) στην επιφάνεια και 1904 t (1874 LT) σε κατάδυση. Είχαν μήκος 86,5 m, πλάτος 7,8 m και βύθισμα 4,7 m.[1] Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθος έως και 110 m[2] και το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 77 αξιωματικούς και ναύτες.[1]
Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο κινητήρες ντίζελ ισχύος 2450 bhp. Όταν ήταν σε κατάδυση ισχύ παρείχαν δύο ηλεκτροκινητήρες των 1100 hp. Επίσης διέθεταν έναν επικουρικό κινητήρα ντίζελ χάρη στον οποίο μπορούσαν να φθάνουν σε ταχύτητα 7 kn στην επιφάνεια. Η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης στην επιφάνεια ανέρχονταν σε 17,5 kn και σε κατάδυση σε 8 kn. Η ακτίνα δράσης έφθανε τα 12000 ναυτικά μίλια στην επιφάνεια με ταχύτητα πλεύσης 7 kn και τα 110 ναυτικά μίλια με ταχύτητα 3 kn σε κατάδυση.[2]
Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από έξι τορπιλοσωλήνες των 533 mm, τέσσερις στην πλώρη και δύο στην πρύμνη, για τους οποίους έφεραν δώδεκα τορπίλες. Επίσης υπήρχε ένα πυροβόλο των 120 mm, χάρη στο οποίο μπορούσαν να πληγούν στόχοι όταν το υποβρύχιο ήταν στην επιφάνεια, καθώς και δύο πολυβόλα των 13,2 mm που παρείχαν αντιαεροπορική προστασία.[1]
Επιχειρησιακή ιστορία
Επεξεργασία| Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Η ναυπήγηση του Domenico Millelire άρχισε στις 26 Ιανουαρίου 1925 στις εγκαταστάσεις της Odero-Terni-Orlando shipyard στο Μουτζιάνο (Muggiano).[3] Καθελκύστηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1927 και εντάχθηκε σε υπηρεσία στις 11 Αυγούστου του επόμενου έτους.[3]
Παραπομπές
ΕπεξεργασίαΒιβλιογραφία
Επεξεργασία- Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. Greenwich, UK: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.