Gipsy Kings
Οι Gipsy Kings (ελληνική απόδοση: Βασιλιάδες των Τσιγγάνων) είναι μουσικό συγκρότημα της ρούμπα, φλαμένκο, σάλσα και ποπ μουσικής, που ιδρύθηκε το 1978 στην Αρλ και στο Μονπελιέ, στη νότια Γαλλία, οι οποίοι ως επί το πλείστον χρησιμοποιούν την καταλανική γλώσσα αλλά και την ισπανική με νότιες γαλλικές διαλέκτους. [1] Αν και τα μέλη της ομάδας γεννήθηκαν στη Γαλλία, οι γονείς τους ήταν ως επί το πλείστον Τσιγγάνοι (ισπανοί Ρομά), οι οποίοι εγκατέλειψαν την Ισπανία κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου της δεκαετίας του 1930. Είναι γνωστοί για το ότι φέρνουν τη ρούμπα, φλαμένκο, μια μουσική προσανατολισμένη στην ποπ που προέρχεται από μακριά από τα παραδοσιακά είδη φλαμένκο και ρούμπα, σε ένα παγκόσμιο κοινό. Ήταν αρχικά γνωστοί ως οι Los Reyes.
| Gipsy Kings | |
|---|---|
 | |
| Ιστότοπος | |
| gipsykings.com | |
| wikidata (π) |
Ιστορία Επεξεργασία
Ξεκίνημα Επεξεργασία
Οι Gipsy Kings, γεννημένοι στη Γαλλία αλλά μεγαλωμένοι με ισπανική κουλτούρα, είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνοι για να φέρουν τους ήχους της προοδευτικής ποπ μουσικής φλαμένκο σε ένα παγκόσμιο κοινό. Το συγκρότημα ξεκίνησε στην Αρλ, μια πόλη στη νότια Γαλλία, τη δεκαετία του 1970, όταν τα αδέρφια Νίκολας και Αντρέ Ρέγιες, γιοι του καλλιτέχνη φλαμένκο Χοσέ Ρέγιες, συνεργάστηκαν με τους ξαδέρφους τους Ζακ, Μωρίς και Τονίνο Μπαλιάρντο. Εκείνη την εποχή, ο Χοσέ Ρέγιες και ο Μανίτας ντε Πλάτα ήταν ένα δίδυμο που πυροδότησε την ευρύτερη δημοτικότητα της ρούμπα, φλαμένκο. Όταν ο Ρέγιες χώρισε από τον Μανίτας ντε Πλάτα, δημιούργησε μια ομάδα αποτελούμενη από τους γιους του, τους οποίους ονόμασε Λος Ρέγιες (εκτός από το οικογενειακό τους όνομα, Ρέγιες σημαίνει «βασιλείς» στα ισπανικά).
Οι Λος Ρέγιες ξεκίνησαν ως τσιγγάνικο συγκρότημα, ταξιδεύοντας στη Γαλλία και παίζοντας σε γάμους, φεστιβάλ και στους δρόμους. Επειδή ζούσαν τόσο πολύ σαν τσιγγάνοι, το συγκρότημα υιοθέτησε το όνομα Gipsy Kings. Αργότερα, προσλήφθηκαν σε πάρτι ανώτερης τάξης σε μέρη όπως το Σαιν-Τροπέ, αλλά τα δύο πρώτα άλμπουμ τους δεν προσέλκυσαν ελάχιστη προσοχή. Σε αυτό το σημείο, οι Gipsy Kings έπαιξαν παραδοσιακό φλαμένκο αναζωογονημένο από το παίξιμο της κιθάρας του Τονίνο Μπαλιάρντο και τη φωνή του Νίκολας Ρέγιες.
Η σύνθεση των Gipsy King περιλάμβανε έναν συνδυασμό αριστερών και δεξιόχειρων κιθαριστών. Τρία από τα αδέρφια Ρέγιες (Νίκολας, Αντρέ και Πατσάι) παίζουν κιθάρα αριστερόχειρες (και μερικές φορές δεξιόχειρες) κιθάρες που είναι χορδές για δεξιόχειρες (δηλαδή με τη χαμηλή χορδή "E" το κάτω μέρος), ενώ ο Ντιέγκο Μπαλιάρντο παίζει μια αριστερόστροφη κιθάρα που είναι χορδή για το αριστεροχείρα (δηλαδή με τη χαμηλή χορδή "E" στην κορυφή). Μαζί με τους δεξιόχειρες Κανούτ και Πολ Ρέγιες και τον Πάκο Μπαλιάρντο, αυτοί οι κιθαρίστες επικεντρώνονται στην απόδοση των δυνατών ρυθμών, ενώ οι πιο σύνθετες μελωδίες εκτελούνται από τον δεξιόχειρα και συμβατικό Τονίνο Μπαλιάρντο.
Επιτυχία Επεξεργασία
Οι Gipsy Kings έγιναν δημοφιλείς με το ομώνυμο τρίτο άλμπουμ τους, που κυκλοφόρησε το 1987 (1989 στις Ηνωμένες Πολιτείες), το οποίο περιελάμβανε τα τραγούδια "Djobi Djoba ", "Bamboléo " και την μπαλάντα "Un Amor ". Ο δίσκος πέρασε σαράντα εβδομάδες στα τσαρτ των ΗΠΑ, ένα από τα λίγα ισπανόφωνα άλμπουμ που το έκαναν.
Το συγκρότημα διασκεύασε το "I've Got No Strings" για το άλμπουμ απευθείας σε βίντεο της Disney Records το Simply Mad About the Mouse: A Musical Celebration of Imagination του 1991. Η εξώφυλλή τους έκδοση του "Hotel California" ήταν ένα παράδειγμα γρήγορης κιθάρας φλαμένκο όπου εμφανίστηκε στην ταινία των αδελφών Κοέν το 1998, Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι .
Η ταινία Toy Story 3 του 2010 παρουσίασε τη διασκευή του " You've Got a Friend in Me" σε μια ισπανόφωνη εκδοχή, με τίτλο "Hay un Amigo en Mi", και το γκρουπ το ερμήνευσε σε ένα αναγνωρίσιμο στιλ φλαμένκο. Το "Bamboleo" εμφανίστηκε σε μια σκηνή παντοπωλείου στην ταινία Sing του 2016.
Το συγκρότημα έχει επικριθεί από τους καλλιτέχνες του φλαμένκο, αλλά ο Νίκολας Ρέγιες δήλωσε σε συνέντευξή του ότι ο κόσμος του φλαμένκο δεν είναι σε καλή κατάσταση και ότι το συγκρότημα είναι περήφανο για την επιτυχία του. Το άλμπουμ τους του 1997 Compas, ωστόσο, περιέχει πιο παραδοσιακή μουσική φλαμένκο.
Σόλο έργα Επεξεργασία
.jpg)
Μερικά από τα μεμονωμένα μέλη του συγκροτήματος έχουν κυκλοφορήσει τα δικά τους άλμπουμ. Το 1988, ο Κανούτ Ρέγιες κυκλοφόρησε το ατομικό άλμπουμ του, με τίτλο Boléro . Έκτοτε κυκλοφόρησε ένα δεύτερο άλμπουμ, με τίτλο Gitano . Ο Αντρέ Ρέγιες ηχογράφησε ένα άλμπουμ το 1992, αλλά δεν το κυκλοφόρησε ποτέ επίσημα. Αντίγραφα χωρίς άδεια αποκτήθηκαν από θαυμαστές και κυκλοφόρησαν διαδικτυακά. Ο Τονίνο Μπαλιάρντο κυκλοφόρησε το δικό του ορχηστρικό άλμπουμ το 2001, με τίτλο Essences, επανεκδίδοντάς το το 2003.
Το 2022, ο Νίκολας Ρέγιες και ο Μαροκινός μουσικός Saad Lamjarred συνεργάστηκαν για να αποτίσουν φόρο τιμής στον βασιλιά Μοχάμετ με την ευκαιρία της Ημέρας του Θρόνου της 30ής Ιουλίου, κυκλοφορώντας ένα τραγούδι που ονομάζεται "Viva El Rey Habibna". [2]
Συνεργασίες και εξώφυλλα Επεξεργασία
Οι Gipsy Kings έχουν συνεργαστεί με πολλούς μουσικούς καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένης της Τζόαν Μπαέζ στο "Speaking of Dreams", που εμφανίστηκε μαζί το 1990. Ηχογράφησαν μια διασκευή του "Long Train Running " των Doobie Brothers με τους Bananarama, με το ψευδώνυμο "Alma de Noche", το οποίο συμπεριλήφθηκε σε μια επανέκδοση του 2013 του άλμπουμ των κοριτσιών του 1991, Pop Life . Ηχογράφησαν μια διασκευή του " My Way " του Φρανκ Σινάτρα με τον Φρανσίς Καμπρέλ το 1993 καθώς και το τραγούδι "Get Up!" με τον Κάπταιν Τζακ, από το άλμπουμ του 1999 The Captain's Revenge . Δημοσίευσαν επίσης μια διασκευή του " One Love " του Μπομπ Μάρλεϊ με τον γιο του Ζίγκι το 2001.
Μέλη του συγκροτήματος Επεξεργασία
Οι Gipsy Kings αποτελούνταν αρχικά από δύο οικογένειες: τους Ρέγιες και τους Μπαλιάρντο. Οι αδερφοί Ρέγιες, γιοι του Χοσέ Ρέγιες, είναι ανιψιοί του Μανίτας ντε Πλάτα, ενώ οι αδερφοί Μπαλιάρντο είναι γιοι του. [3]
- Νίκολας Ρέγιες – ιδρυτής, τραγουδιστής
- Κανούτ Ρέγιες – φωνητικά, κιθάρα
- Αντρέ Ρέγιες – φωνητικά, κιθάρα
- Πατσάι Ρέγιες – φωνή, κιθάρα
- Πάμπλο Ρέγιες – κιθάρα
- Τονίνο Μπαλιάρντο – ιδρυτής, βασικός κιθαρίστας
- Ντιέγκο Μπαλιάρντο – κιθάρα
- Πάκο Μπαλιάρντο – κιθάρα
Δισκογραφία Επεξεργασία
- Allegria (1982)
- Luna de Fuego (1983)
- Gipsy Kings (1987)
- Mosaïque (1989)
- Este Mundo (1991) – Υποψήφιο για το βραβείο Γκράμμι για το καλύτερο παγκόσμιο μουσικό άλμπουμ
- Love and Liberté (1993) - Κέρδισε ένα βραβείο λάτιν Γκράμμι για το καλύτερο ποπ άλμπουμ της χρονιάς και μια υποψήφιοτητα για βραβείο Γκράμμι για το καλύτερο παγκόσμιο μουσικό άλμπουμ
- Estrellas (1995) – Ευρωπαϊκή εκδοχή της Tierra Gitana με το "Forever"
- Tierra Gitana (1996) – Η αμερικανική έκδοση του Estrellas με το "Los Peces en el Rio"; υποψήφια για βραβείο Grammy για το καλύτερο παγκόσμιο μουσικό άλμπουμ
- Compas (1997) – Υποψήφιο για βραβείο Γκράμμι για το καλύτερο άλμπουμ World Music
- Σώμος Γίτανος (2001)
- Roots (2004)
- Pasajero (2006)
- Savor Flamenco (2013) – Κέρδισε ένα βραβείο Γκράμμι για το καλύτερο παγκόσμιο μουσικό άλμπουμ
- Evidence (2018)
- El Madrileno (2021)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Gipsy Kings presentaron en Praga su último álbum "Roots"». 4 Μαΐου 2004.
- ↑ «Vidéo. "Viva El Rey Habibna": l'hommage de Lamjarred et d'un vétéran des Gipsy Kings au roi Mohammed VI». Le360.ma. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2022.
- ↑ Walters, John L. (9 Νοεμβρίου 2014). «Manitas de Plata obituary». The Guardian.