Messerschmitt Me 262
To Messerschmitt Me 262, με παρατσούκλι Schwalbe (γερμανικά: χελιδόνι) στην έκδοση μαχητικού ή Sturmvogel (γερμανικά: πουλί της καταιγίδας) στις εκδόσεις μαχητικού-βομβαρδιστικού, ήταν το πρώτο λειτουργικό αεριωθούμενο μαχητικό αεροσκάφος. Ο σχεδιασμός του είχε αρχίσει πριν την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά προβλήματα με τις μηχανές, την μεταλλουργία και καθυστερήσεις λόγω των βομβαρδισμών σήμαιναν ότι το σκάφος εντάχθηκε στο δυναμικό της Λουφτβάφε στα μέσα του 1944. Το Me 262 ήταν ταχύτερο και πιο βαριά θωρακισμένο από όλα τα μαχητικά των Συμμάχων, συμπεριλαμβανομένου του βρετανικού αεριωθούμενου Gloster Meteor.[1] Το Me 262 ήταν ένα από τα προηγμένα σχέδια σε υπηρεσιακή χρήση κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου[2] και ο ρόλος του περιελάμβανε επίσης το ελαφρύ βομβαρδιστικό, αναγνωριστικό και πειραματικές νυχτερινές εκδόσεις.
Οι πιλότοι του Me 262 κατέρριψαν συνολικά 542 συμμαχικά αεροσκάφη,[3] αν και αναφέρονται και μεγαλύτεροι αριθμοί. Οι Σύμμαχοι αντιστάθμισαν την αποτελεσματικότητά του στον αέρα επιτιθέμενοι στο αεροσκάφος στο έδαφος ή κατά τη διάρκεια της απογείωσης ή της προσγείωσης. Λόγω ελλείψεων σε στρατηγικά υλικά και σχεδιαστικούς συμβιβασμούς στον αξονικό τουρμποτζέτ κινητήρα Junkers Jumo 004 οδήγησαν σε προβλήματα αξιοπιστίας. Συμμαχικές επιθέσεις στις γραμμές τροφοδοσίας καυσίμου προς το τέλος του πολέμου μείωσαν ακόμη περισσότερο την αποτελεσματικότητά του ως μαχητικό. Η παραγωγή εντός Γερμανίας στράφηκε σε αεροσκάφη που κατασκευάζονταν ευκολότερα.[4] Εν τέλει, η επιρροή του Με 262 στον πόλεμο ήταν αμελητέα, αποτέλεσμα της καθυστερημένης εισαγωγής του και του μικρού αριθμού που τέθηκαν σε υπηρεσία.[5]
Ενώ η χρήση του αεροσκάφους από τους Γερμανούς τέλειωσε με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου, ένας μικρός αριθμός συνέχισε να υπηρετεί με την αεροπορία της Τσεχοσλοβακίας μέχρι το 1951. Επηρέασε επίσης σημαντικά πολλά αεροσκάφη, όπως τα Sukhoi Su-9 (1946) και Nakajima Kikka. Τα Me 262 που κατέλαβαν οι μεγάλες δυνάμεις μελετήθηκαν και ελέγχθηκαν εν πτήση και τελικά επηρέασαν τον σχεδιασμό των μεταπολεμικών αεροσκαφών, όπως τα North American F-86 Sabre, MiG-15 και Boeing B-47 Stratojet.[2] Πολλά αεροσκάφη σώζονται ως στατικά εκθέματα σε μουσεία και υπάρχουν πολλές αναπαραγωγές φτιαγμένες από ιδιώτες που χρησιμοποιούν σύγχρονους κινητήρες.
Τεχνικά χαρακτηριστικά Επεξεργασία
- Πλήρωμα: 1
- Μήκος: 10,6 m
- Εκπέτασμα πτερύγων: 12,6 m
- Ύψος: 3,5 m
- Επιφάνεια πτέρυγας: 21,7 m²
- Κενό βάρος: 3.795 kg
- Μεικτό βάρος: 6.473 kg
- Μέγιστο βάρος απογείωσης: 7.130 kg
- Κινητήρες: 2 × Junkers Jumo 004B-1 αξονικοί τουρμποτζέτ, με 8.8 kN ώθηση έκαστος
Επιδόσεις Επεξεργασία
- Μέγιστη ταχύτητα: 900 χλμ/ώρα
- Εμβέλεια: 1.050 χιλιόμετρα
- Ακτίνα μάχης: 5.230 χιλιόμετρα
- Μέγιστο ύψος: 11.450 μ (37.570 πόδια)
- Ρυθμός ανόδου: 20 m/s σε μέγιστο φορτίο
Οπλισμός Επεξεργασία
- Όπλα: 4 × 30 mm MK 108 cannon
- Πύραυλοι: 24 × 55 mm (2.2 in) R4M
- Βόμβες: 2 × 250 kg βόμβες ή 2 × 500 kg βόμβες
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Gunston 1988, σελ. 240.
- ↑ 2,0 2,1 Boyne 1994, σελ. 325.
- ↑ Green 1970, σελίδες 634–638.
- ↑ Kitchen, Martin (2015). Speer: Hitler's Architect. Yale University Press. σελίδες 213& 243. ISBN 978-0300190441.
- ↑ Gunston 1984, σελ. 163.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Messerschmitt Me 262 στο Wikimedia Commons
