Βικιπαίδεια

STS-114

STS-114 (αγγλ. Space Transportation System, διαστημικό σύστημα μεταφορών) είναι ο κωδικός που χαρακτηρίζει μια αποστολή του Διαστημικού Λεωφορείου Ντισκάβερι της NASA στον διεθνή διαστημικό σταθμό (ISS). Εκτοξεύθηκε στις 26 Ιουλίου 2005 και ήταν η πρώτη πτήση 907 ημέρες μετά την απώλεια του Κολούμπια. Με την πτήση αυτή, καθώς και με την πτήση STS-121 επανήλθε το πρόγραμμα των διαστημικών λεωφορείων στον κανονικό του ρυθμό.

STS-114
Έμβλημα της αποστολής
Χαρακτηριστικά της αποστολής
NSSDC ID: 2005-026A
Λεωφορείο: Ντισκάβερι
Πλήρωμα: 7
Εξέδρα Εκτόξευσης: LC-39B
Εκτόξευση: 26 Ιουλίου 2005,
ώρα 14:39:00 UTC
Διαστημικός Περίπατος: 30 Ιουλ., 09:48 UTC
01 Αυγ., 08:44 UTC
03 Αυγ., 08:48 UTC
Τέλος Περίπατου: 30 Ιουλ., 17:36 UTC
01 Αυγ., 16:14 UTC
03 Αυγ., 15:49 UTC
Προσγείωση: 9 Αυγούστου 2005,
ώρα 12:11:22 UTC
Διάρκεια Αποστολής: 13 ημέρες, 21 ώρες, 33'
Αριθμός Περιφορών: 219
Περίοδος: 91,6 λεπτά
Ύψος Τροχιάς: 226 km
Έγκλιση Τροχιάς: 51,6°
Μήκος Διαδρομής: 9,3 εκατομμύρια χλμ.
Αναμνηστική Φωτογραφία

πίσω (α–δ):, Robinson, Thomas, Camarda, Noguchi
μπροστά (α–δ): Kelly, Lawrence, Collins
Άλλες Πτήσεις
Προηγούμενη πτήση Επόμενη πτήση

STS-105
STS-121

Η εκτόξευση της πτήσης εγκρίθηκε παρόλο που οι μετρητές καυσίμων στην εξωτερική δεξαμενή είχαν δείξει κάποια ελαττώματα. Η αρχική ημερομηνία εκτόξευσης όμως αναβλήθηκε από τις 13 Ιουλίου. Η αποστολή ολοκληρώθηκε στις 9 Αυγούστου 2005. Λόγω των καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν στο Ακρωτήριο Κέννεντυ το Ντισκάβερι προσγειώθηκε στην Πολεμική βάση Αεροπορίας Edwards στην Καλιφόρνια.

Κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης του Ντισκάβερι παρατηρήθηκε όλως αιφνιδίως ότι θρύμματα υλικού ξέφυγαν από την εξωτερική δεξαμενή παρουσιάστηκε, πράγμα που στο παρελθόν είχε δημιουργήσει το πρόβλημα που οδήγησε στην τραγική καταστροφή και απώλεια του Κολούμπια. Κατά συνέπεια, η NASA με απόφασή της στις 27 Ιουλίου ανέβαλε τις επόμενες προγραμματισμένες πτήσεις και υπέβαλε πρόσθετες τροποποιήσεις στα σκάφη. Τελικά, στις 4 Ιουλίου 2006, η NASA με την επιτυχή πτήση STS-121 το διαστημικό πρόγραμμα συνεχίστηκε.

Πλήρωμα Επεξεργασία

Το πλήρωμα που επανδρώνει την πτήση:

Ειδικότητα Όνοματεπώνυμο Εμβλήματα αποστολών
Κυβερνήτρια   Eileen M. Collins (4)        
Πιλότος   Jim Kelly (2)    
Πρώτος Ειδικός αποστολής   Soichi Noguchi / JAXA (1)  
Δεύτερος Ειδικός αποστολής   Stephen Robinson (3)      
Τρίτος Ειδικός αποστολής   Andy Thomas (4)          
Τέταρτος Ειδικός αποστολής   Wendy Lawrence (4)        
Πέμπτος Ειδικός αποστολής   Charlie Camarda (1)  

Με την πτήση αυτή μεταφέρθηκαν επίσης οι αστροναύτες της 7ης Αποστολής από την γη στον διαστημικό σταθμό καθώς και οι αστροναύτες της 6ης Αποστολής από τον διαστημικό σταθμό στην γη.

Ειδικότητα Όνοματεπώνυμο Εμβλήματα αποστολών
Κυβερνήτης ISS   Yuri I. Malenchenko (3)    
Μηχανικός ISS   Ed Lu (3)      
Μηχανικός ISS   Alexander Y. Kaleri (4)      
Ειδικότητα Όνοματεπώνυμο Εμβλήματα αποστολών
Κυβερνήτης ISS   Ken Bowersox (5)            
Μηχανικός ISS   Nikolai Budarin (3)      
Μηχανικός ISS   Don Pettit (1)    

Κυρίως σημεία της αποστολής Επεξεργασία

 
26 Ιουλίου: Η εκτόξευση του Ντισκάβερι.
 
Το κοινό παρατηρεί την εκτόξευση του Ντισκάβερι στό Ακρωτήριο Κέννεντυ.

Με την πτήση STS-114 το διαστημικό πρόγραμμα ξαναμπήκε σε λειτουργία μετά την τραγική απώλεια του διαστημικό λεωφορείο Κολούμπια. Ήταν η δεύτερη πτήση διαστημικού λεωφορείου με γυναίκα κυβερνήτρια (Eileen Collins). Η αποστολή STS-114 επρόκειτο αρχικά να πραγματοποιηθεί με το διαστημικό λεωφορείο Ατλαντίς, αλλά η NASA το αντικατέστησε με το Ντισκάβερι λόγω λάθους εγκατάστασης στο σύστημα φρένων του Ατλαντίς. Δεκαεπτά χρόνια πριν, το Ντισκάβερι επίσης είχε πραγματοποιήσει την πτήση STS-26, την πρώτη αποστολή επιστροφής στο πρόγραμμα της NASA μετά την τραγική απώλεια του Τσάλλεντζερ.

Η αποστολή STS-114 μετέφερε και παρέδωσε προμήθειες στον διεθνή διαστημικό σταθμό. Εντούτοις, σημαντικότερος στόχος της αποστολής ήταν η δοκιμή και αξιολόγηση των νέων μέτρων διαστημικής ασφάλειας πτήσης, τα οποία περιέλαβαν τις νέες τεχνικές επιθεώρησης και επισκευής.

Τα μέλη του πληρώματος χρησιμοποίησαν το νέο σύστημα αισθητήρων τροχιακών βραχιόνων (αγγλ, Orbiter Boom Sensor System, OBSS) - ένα σύνολο οργάνων με επέκταση 15 μέτρων που συνδέεται με το σύστημα τηλεχειρισμού Remote Manipulator System.

 
Ο Robinson κάνει τον τρίτο διαστημικό περίπατο της αποστολής.

Το πλήρωμα έκανε τρις διαστημικούς περίπατους στο σταθμό. Ο πρώτος έγινε για δοκιμαστικά για τις τεχνικές επισκευής στο θερμικό σύστημα προστασίας του σκάφους. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου, οι αστροναύτες αντικατέστησαν ένα χαλασμένο γυροσκόπιο. Στον τρίτο, εγκατέστησαν την εξωτερική πλατφόρμα εναποθήκευσης και επισκεύασαν το σκάφος, κάτι που έγινε για πρώτη φορά στο διάστημα.

Έκτακτο πρόγραμμα διάσωσης Επεξεργασία

Μετά την πτήση STS-107 που οδήγησε στην απώλεια του Κολούμπια, είχε προταθεί στις μελλοντικές αποστολές να υπάρχει μια προγραμματισμένη μέριμνα διάσωσης που περιλαμβάνει ένα εφεδρικό σκάφος σε αναμονή έτοιμο για εκκίνηση σε περίπτωση ανάγκης. Ακόμη και πριν από το πρόβλημα με τους αισθητήρες που ήταν η αιτία να καθυστερήσει η εκτόξευση του Ντισκάβερι, η NASA είχε επιλέξει το πρόγραμμα πτήσης STS-300, σύμφωνα με το οποίο τα μέλη της STS-114 θα διέφευγαν στον διαστημικό σταθμό περιμένοντας την σωστική πτήση, ενώ το Ντισκάβερι θα διενεργούσε μια τηλεχειριζόμενη μη επανδρωμένη πτήση στην γη.

Μια επιπλέον επιλογή διάσωσης θα ήταν το ρωσικό διαστημικό σκάφος Soyuz. Ο Nikolay Sevastyanov, διευθυντής της ρωσικής διαστημικής εταιρίας Energia, αναφέρθηκε στην Πράβδα λέγοντας: "Σε περίπτωση που χρειαστεί, είμαστε σε θέση να διασώσουμε εννέα ναυαγισθέντες αστροναύτες με τρία διαστημικά σκάφη Soyuz τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του επόμενου έτους".[1]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Πράβδα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2007. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=STS-114&oldid=10286374"