Station 17
Η Station 17 είναι μια μουσική παρέα από το Αμβούργο, που κατατάσσεται στο είδος του γερμανικού krautrock.
Station 17 | |
---|---|
Βιογραφικό |
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΤο 1989, ο μουσικός και ειδικός παιδαγωγός Κάι Μπόισεν είχε την ιδέα να ηχογραφήσει ένα άλμπουμ με τους κατοίκους της ομάδας ζωής 17 στο ευαγγελικό ίδρυμα του Άλστερντορφ. Στο άλμπουμ αυτό συμμετείχαν επίσης οι Μίχαελ Ρότερ, Χόλγκερ Τσουκάι, FM Άιντε, Τόμας Φέλμαν, καθώς και οι Μάρκους Γκρόσκοπφ (Helloween) και Κάι Χάνσεν (Ακτίνα γάμμα) και κυκλοφόρησε το 1990 από τη Mercury/Phonogram.
Μετά από αρκετές συναυλίες, ο Άλφρεντ Χίλσμπεργκ, μάνατζερ της εταιρείας What's So Funny About, έδειξε ενδιαφέρον για το συγκρότημα και κυκλοφόρησε το επόμενο άλμπουμ τους, Genau So, το 1993.
Τα επόμενα δύο χρόνια, ο γερμανικός Τύπος άρχισε να ενδιαφέρεται για τους Station 17 (όχι μόνο λόγω των εκτεταμένων περιοδειών του συγκροτήματος). Οι εφημερίδες Süddeutsche Zeitung, Die Zeit, Der Spiegel και Der Stern έγραψαν εκτενώς για το συγκρότημα. Τα σχέδια για την ηχογράφηση ενός live άλμπουμ εγκαταλείφθηκαν για χάρη της συναυλιακής ταινίας Station 17 - Der Film.
Το άλμπουμ Scheibe, που κυκλοφόρησε το 1997, έδειξε για πρώτη φορά μια σαφή στροφή προς την ηλεκτρονική μουσική και παίχτηκε σε πολλές ευρωπαϊκές περιοδείες.
Δύο χρόνια αργότερα, ακολούθησε το άλμπουμ Bravo. Ωστόσο, ακολούθησε αλλαγή στη σύνθεση του συγκροτήματος, λόγω μουσικών διαφορών.
Το 2001, δημιουργήθηκε το άλμπουμ Hitparade με remixes από τους DJ Koze, Cosmic DJ και Τόμας Φέλμαν για να καλύψει το κενό. Το Station 17 φωτογραφήθηκε από τον Αντόν Κορμπάιν στο πλαίσιο της διαφημιστικής εκστρατείας για την αλλαγή του ονόματος της ένωσης Aktion Sorgenkind σε Aktion Mensch. Μετά από μερικές παρακάμψεις, οι φωτογραφίες αυτές έφτασαν στον Ντανιέλ Μίλερ, ο οποίος προσέλαβε τους Station 17 για την εταιρεία του Mute.
Επί πέντε χρόνια, η ομάδα παρέμεινε αδρανής. Ο Μπόισεν επικεντρώθηκε στη δημιουργία του αποκλειστικού δικτύου επαγγελματικών πολιτιστικών παραγωγών barner16. Αλλά επειδή ούτε η Mute ούτε κάποια άλλη μουσική εταιρεία έδειξαν ενδιαφέρον να εκδώσουν ξανά τους Station 17, η ομάδα ίδρυσε τη δική της εταιρεία, την 17rec. η οποία κατάφερε να γιορτάσει την πρώτη της κυκλοφορία το 2006 με το άλμπουμ Mikroprofessor. Ωστόσο, η πολυπλοκότητα της παραγωγής του άλμπουμ δεν μπορούσε να αναπαραχθεί στις ζωντανές εμφανίσεις και η δομή του συγκροτήματος κατέρρευσε.
Την εποχή εκείνη οι μουσικοί Κρίστιαν Φλεκ και Πέτερ Τίντεκεν (The Robocop Kraus[1]), μεταξύ άλλων, άρχισαν να εργάζονται για την barner16 και, λίγο αργότερα, δημιούργησαν μια νέα σύνθεση του συγκροτήματος Station 17. Για το επόμενο άλμπουμ, η νέα σύνθεση θυμήθηκε το ιδεώδες του πρώτου άλμπουμ και συνέθεσε το συνεργατικό άλμπουμ Goldstein Variationen με, μεταξύ άλλων, τους Φέτς Μπροτ, Stereo Total και Guildo Horn.
Η νέα σύνθεση των Station 17 συμμετείχε σε αρκετές περιοδείες και φεστιβάλ όπως το Fusion, το Burg-Herzberg-Festival και το Hurricane Festival. Το line-up δεν κράτησε πολύ: ο Άλεξ Τσιτσιγιάς (Schrottgrenze) εντάχθηκε στο συγκρότημα το 2008.
Το 2011, οι Station 17 κυκλοφόρησαν το όγδοο άλμπουμ τους Fieber και προσκλήθηκαν από τον Γιόαχιμ Γκάουκ στο Φεστιβάλ Πολιτών του Ομοσπονδιακού Προέδρου[2] την επόμενη χρονιά. Το 2013, ο Ομοσπονδιακός Οργανισμός για την Εκπαίδευση των Πολιτών παρουσίασε την έννοια της μουσικής και της ένταξης[3].
Ακολούθησε άλλη μια αλλαγή στη σύνθεση κατά τη διάρκεια της παραγωγής του επόμενου άλμπουμ. Ο Πέτερ Τίντεκεν αποχώρησε από το συγκρότημα και αντικαταστάθηκε από την Χάουκε Ρε (Frau Potz).
Το Alles für alle κυκλοφόρησε το 2014 με μια ασυνήθιστη έως τότε ιδέα για τον Station 17: ένα ποπ άλμπουμ με πολιτικούς στίχους. Μετά από μια περιοδεία με πάνω από 100 συναυλίες για το άλμπουμ, η επιθυμία για μουσική βασισμένη στον αυτοσχεδιασμό έγινε και πάλι ισχυρότερη.
Το 2017, τα σχέδια για ένα ακόμη συλλογικό άλμπουμ καρποφόρησαν με τη δισκογραφική εταιρεία Bureau B. Το Station 17 ξεκίνησε την ηχογράφηση στο Watt'n'Sound studio, ένα παλιό σχολείο που μετατράπηκε σε στούντιο ηχογράφησης στην ακτή της Βόρειας Θάλασσας, με συνεργάτες όπως, μεταξύ άλλων, οι Σνάιντερ ΤΜ, Ούλριχ Σνάους, faUSt ή Pyrolator. Το άλμπουμ εκδόθηκε από την Bureau B με τις ονομασίες Blick (2018) και Ausblick (2019).
Επιπλέον, το Bureau B κυκλοφόρησε τη συλλογή Werkschau την ίδια ημέρα με το άλμπουμ Ausblick το 2019. Για να γιορτάσει αυτές τις κυκλοφορίες και την 30ή επέτειο του συγκροτήματος, το συγκρότημα έδωσε συναυλία στο Uebel & Gefährlich του Αμβούργου με ειδικούς καλεσμένους τους Μίχαελ Ρότερ, Αντρέας Ντοράου, Στρίζι Στρένερ (Frittenbude) και Φέτεζ Μπροτ[3].
Οι ηχογραφήσεις από αυτή τη συναυλία επανακυκλοφόρησαν ως το άλμπουμ Live at Uebel & Gefährlich στις 18 Ιουνίου 2021, αποτελώντας το πρώτο live άλμπουμ του συγκροτήματος.
Δισκογραφία
ΕπεξεργασίαΑλμπέν
Επεξεργασία- Σταθμός 17 (1990, Mercury/Phonogram)
- Ακριβώς έτσι (1993, What's So Funny About)
- Σέιμπε (1997, What's So Funny About)
- Μπράβο (1999, What's So Funny About)
- Χίτπαραντ - Άλμπουμ Ρεμίξ (2001, Mute)
- Mikroprofessor (2006, 17rec.)
- Παραλλαγές Goldstein (2008, 17rec.)
- Φίμπερ (2011, 17rec.)
- Όλα για όλους (2014, 17rec.)
- Blick (2018, Bureau B)
- Ausblick (2019, Γραφείο Β)
- Live at Uebel & Gefährlich (2021, Bureau B)
Συγκεντρωτικές εκδόσεις
Επεξεργασία- Παρουσίαση του έργου (2019, Γραφείο Β)
Singles
Επεξεργασία- Ναντίν / Φαρστούλ - Ρεμίξες από κονσόλα & Remute (2006)
- Τα ναρκωτικά κάνουν κακό στο δέρμα σου - Ρεμίξ από Πελ Μπούις & Λόρενς (2007)
- Παραλλαγές Γκόλντσταϊν #01 - Station 17 + Ο Ρόμποκοπ Κράους + Μπάρμπαρα Μόργκενστερν / Ρεμίξ από Μενς Ρεντς & Τόμας Φέλμαν (2007)
- Παραλλαγές Γκόλντσταϊν #02 - Station 17 + Von Spar + Μελίσα Λόγκαν / Ρεμίξ από Sid Le Rock & Cab Drivers (2008)
- Παραλλαγές Γκόλντσταϊν #03 - Station 17 + Schneider TM + Τεντ Γκάιερ + Μελίσα Λόγκαν / Ρεμίξ από kptmichigan & Έρομπικ (2008)
- Παραλλαγές Γκόλντσταϊν #04 - Station 17 + Τερέο Total + Μάικλ Ρόδερ / Ρεμίξες από MyMy & Tobias Thomas/Ada (2008)
- Παραλλαγές Γκόλντσταϊν #05 - Station 17 + Φέτες Brot + Knarf Rellöm Trinity / Ρεμίξεις από Τζουστους Κόνκε & Κρίστοφερ Τζουστ (2009)
- "Όλα για όλους" (2013)
- Choses (2018)
- Η ώρα των φαντασμάτων, μωρό μου (2019)
- Ο ήλιος της μέσης νύχτας (2019)
- Μπούγκι Μπούγκι Μπάκα - Ζωντανά (2021)
Κινηματογράφος/ΤV
Επεξεργασία- Ο Κριστιάν 'Τσε' Έκερτ: Station 17 ("Η πρώτη ταινία") - Ντοκιμαντέρ 26 λεπτών - παραγωγή: Atelier Screen Tv, Κολωνία, 1991[4]
- Ο Φρανκ Στόλπ, ο Χάνες Σένεμαν: Station 17 - Η ταινία, Dokumentarfilm 76 λεπτά - παραγωγή: Γκαρτς-Φιλμ, 1995.
- Εϊκ Σβόμποντα: Station 17: Νέο, Dokumentarfilm 91 λεπτά - παραγωγή: es-Film 2009
Ραδιόφωνο
Επεξεργασία- Ο Τόμας Γκέβερτ, ο Πίτερ Σάιμον: "...ο καθένας μπορεί να κάνει μουσική". - Παραγωγή: Südwestrundfunk 1999, πρώτη μετάδοση: 9 Απριλίου 1999 στο SWR2.
- Γιόαχιμ Παλούτσκι: Το συγκρότημα "Station 17" γίνεται 30 ετών - Η ποπ ένταξη, ραδιοφωνικό αφιέρωμα 54 λεπτά - Παραγωγή: DLF 2019, πρώτη μετάδοση: 1 Σεπτεμβρίου 2019 στο DLF
- Αξέλ Σρέντερ: 30 χρόνια "Station 17" - Όταν η ένταξη ροκάρει, ραδιοφωνικό αφιέρωμα 29 λεπτά - Παραγωγή: DLF Πολιτισμός 2019, πρώτη μετάδοση: 1 Σεπτεμβρίου 2019 στο DLF Πολιτισμός
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Punknews.org (8 Σεπτεμβρίου 2006). «The Robocop Kraus - They Think They Are the Robocop Kraus». www.punknews.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ [1] Website des Bündnis Toleranz. Abgerufen am 11. Februar 2019.
- ↑ [2] Website der Bundeszentrale für politische Bildung. Abgerufen am 11. Februar 2019
- ↑ Station 17 - der erste Film (Christian 'Che' Eckert, 1991), https://www.youtube.com/watch?v=_xAUbmk6WGg, ανακτήθηκε στις 2024-02-23