Άλκηστις (Ευριπίδη)
Άλκηστις είναι το όνομα τραγωδίας που έγραψε ο Ευριπίδης και διδάχθηκε (παίχτηκε) την άνοιξη του 438 π.Χ. επί άρχοντος Γλυκίνου.
| Άλκηστις | |
|---|---|
 Άλκηστις και Άδμητος, αρχαία Ρωμαϊκή νωπογραφία από την Πομπηία (45-79 μ.Χ.) | |
| Συγγραφέας | Ευριπίδης |
| Παγκόσμια πρώτη παράσταση | 438 π.Χ. |
| Χορός | Γέροντες των Φερών |
| Ρόλοι | |
| Βουβοί ρόλοι | Κόρη της Άλκηστις Ακόλουθοι |
Στον τότε αγώνα πρώτος ήλθε ο Σοφοκλής, δεύτερος ο Ευριπίδης, ηλικίας τότε 46 ετών με την τετραλογία του τις «Κρήσσες» (Κρητικές γυναίκες), «Αλκμέων διά Ψήφου», «Τήλεφον» και την «Αλκήστιδα», τη μόνη σωζόμενη. Ως τέταρτο δε δράμα της τετραλογίας ήταν σατυρικό χωρίς όμως να είναι και καθαρά σατυρικό, αλλά μάλλον τραγική κωμωδία κατά την αρχαιότητα. Αν και το αρχαιότερο, δεν λείπει απ' αυτό η τεχνική του ποιητή, δηλαδή ο πρόλογος και ο από μηχανής θεός.
Η Τραγωδία Άλκηστις παρέχει πρότυπο γυναικείας συζυγικής αφοσίωσης. Η επώνυμη ηρωίδα θυσιάζεται υπέρ του ανδρός της Αδμήτου, Βασιλέως των Φερών. Όμως ο Ηρακλής κατόπιν μονομαχίας με τον θάνατο την επαναφέρει στη ζωή.
ΆλκηστιςΕπεξεργασία
hr
rh98
7u324iuo43uoiΕπεξεργασία
i3u4i
34oiu43 oΕπεξεργασία
ΒιβλιογραφίαΕπεξεργασία
- 342ouτραγωδία5, (μτφρ. Λ. Ζενάκος), u32iu3oiu3oiu3oiu3oi4u34o2 iu34o2iuo32iuo3i 2
- Lesky Albin 1993, Η τραγική ποίηση των αρχαίων Ελλήνων: Ο Ευριπίδης και το τέλος του είδους2, (μετφρ. Νίκος Κ. Χουρμουζιάδης), Τόμος Β', ΜΙΕΤ.
- Χουρμουζιάδης Νίκος 1986, Ευριπίδης Σατυρικός, Στιγμή, Αθήνα.