Θάνατος (μυθολογία)

Αρχαία Ελληνική Προσωποποίηση του Θανάτου

Ο Θάνατος είναι αρχαιοελληνική θεότητα του θανάτου.

Θεός Θάνατος
Προσωποποίηση του θανάτου
Column temple Artemis Ephesos BM Sc1206 n3.jpg
ΖώαΠεταλούδα
ΣύμβολαΘήτα, Παπαρούνα, σπαθί και αναποδογυρισμένη δάδα
Σύντροφος-οιΜακαρία του Ηρακλή
ΓονείςΈρεβος και Νυξ
ΑδέλφιαΑιθέρας, Ημέρα, Στυξ (πιθανόν), Χάροντας και Ύπνος

Ο μύθοςΕπεξεργασία

Ο Ησίοδος αναφέρει ότι είναι δίδυμος αδελφός του Ύπνου, οι οποίοι είναι "δεινοί θεοί" που κατοικούν στο σκοτεινό Τάρταρο και ποτέ δεν τους φωτίζει ο ήλιος. Όμως ενώ ο Ύπνος ταξιδεύει ειρηνικά πάνω στη θάλασσα και στη γη και είναι ευχάριστος στους ανθρώπους, ο Θάνατος αντίθετα έχει σκληρή και σιδερένια καρδιά και μισείται από τους ανθρώπους, ακόμη κι από τους αθάνατους.

Άλλες φορές ο Θάνατος χαρακτηρίζεται, ιδιαίτερα από τους τραγικούς, ως ευεργέτης και μάλιστα γιατρός, γιατί απαλύνει τους ανθρώπους από τις αρρώστιες και τους πόνους. Στην Ιλιάδα ο Θάνατος εμφανίζεται, με εντολή του Δία και της Ήρας, για να παραλάβει το πτώμα του Σαρπηδόνα και να το μεταφέρει στη Λυκία. Ο Ευριπίδης παριστάνει το Θάνατο σαν βασιλιά των νεκρών, που φορά μαύρο πέπλο ή έχει μαύρα φτερά. Τον παρουσιάζει ως πικρό, αλόγιστο, άκριτο, λυπηρό, κακό δαίμονα κλπ.

 
Οι θεοί, Ύπνος και Θάνατος, μεταφέρουν το νεκρό σώμα ενός πολεμιστή.

Για τη λατρεία του θεού ελάχιστα πράγματα προσφέρονται, γιατί ο Θάνατος ούτε θέλει, ούτε δέχεται δώρα. Γι' αυτόν δεν υπάρχει βωμός. Συνήθως παριστάνεται σαν όμορφος νέος, άλλοτε με φτερά κι άλλοτε χωρίς φτερά. Μερικές φορές συνοδεύεται από τον αδελφό του Ύπνο. Η προσωποποίηση του Θανάτου που τον παριστάνει ως σκελετό να κρατάει δρεπάνι είναι μεταγενέστερη.

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Thanatos στο Wikimedia Commons