Άλωση της Λέσβου (1462)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Άλωση της Λέσβου ήταν πολεμική επιχείρηση του Μωάμεθ Β΄ προς κατάκτηση του νησιού, ως αντίποινα για την ήττα του στην Μεθώνη.
| Άλωση της Λέσβου | |||
|---|---|---|---|
| Ενετοτουρκικός πόλεμος | |||
| Χρονολογία | 1462 | ||
| Τόπος | Λέσβος | ||
| Έκβαση | Νίκη των Τούρκων | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| |||
Εξέλιξη της μάχης Επεξεργασία
Στις αρχές του 1462, και αφού ο Μωάμεθ επέστρεψε από την εκστρατεία του στη Βλαχία κατά του Βλαντ Τσέπες αποφάσισε να καταλάβει το νησί της Λέσβου, που τότε βρίσκονταν υπό την διοίκηση του Γενοβέζικου οίκου των Γκαττιλούζιο.
Έφτασε ο ίδιος κάτω από τα τείχη της Μυτιλήνης με ισχυρό στόλο και πολυάριθμο στρατό για αποβίβαση και με διοικητή τον βεζίρη Μαχμούτ πασά. Αμέσως έστειλε τελεσίγραφο στον διοικητή Νικολό Γκαττιλούζιο Β' να παραδώσει το νησί, το οποίο αυτός απέρριψε. Από τον διαρκή κανονιοβολισμός που ακολούθησε επί εικοσιεπτά ημέρες γκρεμίστηκε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης, και ο δούκας του νησιού αναγκάστηκε να παραδοθεί. Μολονότι του δόθηκε υπόσχεση χάριτος, οδηγήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου και απαγχονίστηκε. Η τύχη του νησιού μετά την άλωση υπήρξε δεινή. Τριακόσιοι Καταλανοί πειρατές κόπηκαν στα δυο με πριόνι, ενώ από τους υπόλοιπους κάτοικους όσοι είχαν συντελέσει στην υπεράσπιση της πόλης μοιράστηκαν σε τρεις τάξεις. Η τάξη των πλουσιότερων εξορίστηκαν ατιμώρητοι να παν να εγκατασταθούν στην Κωνσταντινούπολη. Η μέση τάξη έγινε ιδιοκτησία των γενιτσάρων και ανέλαβαν την φρούρηση του νησιού. Η δε τάξη των πτωχότερων διασκορπίστηκε στα προάστια του νησιού. Οκτακόσια αγόρια και κορίτσια από τις ευγενέστερες οικογένειες παρέλαβε ο σουλτάνος για το παλάτι και το χαρέμι του.
Μετά την άλωση εξερράγη το 1463 ο πρώτος Βενετοτουρκικός πόλεμος μεταξύ Ενετών και Οθωμανών.
Πηγές Επεξεργασία
- Α. Πολυζωίδης: Τα Ελληνικά, Τόμος Β', 1874