Άμμες
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αυτή η σελίδα είναι υποψήφια για μεταφορά στο Βικιλεξικό Το λήμμα αυτό φαίνεται να είναι λήμμα λεξικού και όχι εγκυκλοπαιδικό λήμμα. Η Βικιπαίδεια δεν είναι λεξικό, αλλά το Βικιλεξικό είναι. Αν το λήμμα μπορεί να υποστεί επέκταση ώστε να είναι κάτι παραπάνω από λήμμα λεξικού, κάντε το και αφαιρέστε αυτή την ένδειξη. |
Στην αρχαιότητα με τη λέξη Άμμες ξεκίναγαν χορικοί λόγοι και αντίλογοι στην Σπάρτη. Στις μεγάλες εορτές λάμβαναν μέρος τρεις χοροί: ο χορός των γερόντων, ο χορός των ανδρών και ο χορός των παίδων, όπως το κατέγραψε ο Πλούταρχος ("Λυκούργος" 21).
Στις εορτές εκείνες το λόγο άρχιζε πρώτος ο χορός των γερόντων που έψελνε:
- "Άμμες ποκ΄ ήμες άλκιμοι νεανίαι", που στη νεοελληνική σημαίνει "Εμείς ήμασταν κάποτε ρωμαλέοι νέοι".
Στον παραπάνω λόγο τότε ο χορός των ανδρών απαντούσε, επιδεικτικά:
- "Άμμες δε γ΄ ειμέν, αι δε λης πείραν λάβε" (=Εμείς είμαστε τώρα, αν θέλετε δοκιμάστε).
Στη συνέχεια το λόγο λάμβανε ο χορός των παίδων που δήλωναν ως υποσχετικό όρκο:
- "Άμμες δε γ΄ εσσόμεθα πολλώ κάρρονες" (=Εμείς όμως θα γίνουμε καλύτεροι).
Το χορικό αυτό λόγο με τους αντίλογους, εύλογα ο Πλούταρχος τους χαρακτηρίζει "μεγαλαυχίαν προς αρετήν πρέπουσαν ταις ηλικίαις" (= υπερήφανη καύχηση αρετής κατά ηλικία).