Έντουαρντ Τζόνσον (τενόρος)

Καναδός τενόρος

Ο Έντουαρντ Πάτρικ Τζόνσον, CBE (αγγλικά: Edward Patrick Johnson‎‎, 22 Αυγούστου 1878 – 20 Απριλίου 1959) ήταν Καναδός τενόρος. Εκτός της Βορείου Αμερικής, έγινε γνωστός ως Εντοάρντο Ντι Τζοβάνι (ιταλικά: Edoardo Di Giovanni‎‎). Υπήρξε γενικός διευθυντής της Μητροπολιτικής Όπερας της Νέας Υόρκης από το 1935 έως το 1950.

Έντουαρντ Πάτρικ Τζόνσον
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση22  Αυγούστου 1878[1][2][3]
Γκουέλφ
Θάνατος20  Απριλίου 1959[4][1][2]
Γκουέλφ
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Παρατσούκλιjef και Bob
Χώρα πολιτογράφησηςΚαναδάς
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5]
Ιταλικά[5]
ΣπουδέςGuelph Collegiate Vocational Institute
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταλυρικός τραγουδιστής
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΔιοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Σταδιοδρομία

Επεξεργασία

Μετέβη στην Ιταλία το 1909 για να σπουδάσει φωνητική με τον Βιντσέντζο Λομπάρντι στη Φλωρεντία. Στην Ιταλία, έγινε γνωστός ως «Εντοάρντο Ντι Τζοβάνι» (Edoardo Di Giovanni).[6] Έκανε το οπερατικό του ντεμπούτο στις 10 Ιανουαρίου 1912 ως Αντρέα Σενιέ στο Τεάτρο Βέρντι της Πάντοβας.[7] Ακολούθησαν παραστάσεις στη Σκάλα του Μιλάνου και το Θέατρο Κονστάντζι (μετέπειτα Όπερα της Ρώμης),[6] όπου, μεταξύ άλλων ρόλων, τραγούδησε τον Λουίτζι και τον Ρινούτσιο στην ιταλική πρεμιέρα του «τρίτομου» έργου του Πουτσίνι Το Τρίπτυχο.[8] Το 1914 τραγούδησε τον ομώνυμο ρόλο στην πρώτη ιταλική εκδοχή της όπερας Πάρσιφαλ του Ρίχαρντ Βάγκνερ, υπό τη μπαγκέτα του Αρτούρο Τοσκανίνι.[9] Ακόμα, εμφανίστηκε στη Μαδρίτη,[10] το Ρίο ντε Τζανέιρο[11] και το Μπουένος Άιρες.[12] Το ντεμπούτο του στο Λονδίνο πραγματοποιήθηκε το 1923, με την όπερα Φάουστ του Σαρλ Γκουνό.[13]

Εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε οπερατική σκηνή της Βορείου Αμερικής στις 20 Νοεμβρίου 1919, με τον ρόλο του Λόρις στην όπερα Φεντόρα του Ουμπέρτο Τζορντάνο.[14] Το ντεμπούτο του στη Μητροπολιτική Όπερα πραγματοποιήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1922·[15] ο Τζόνσον εμφανίστηκε στην ονομαστή λυρική σκηνή για τα επόμενα δεκατρία χρόνια.[16] Έδωσε την τελευταία του οπερατική παράσταση εκεί το 1935.[17]

Τον Μάιο του 1935, έγινε γενικός διευθυντής της Μητροπολιτικής Όπερας,[18] κρατώντας τη θέση επί σειρά δεκαπέντε ετών.[19]

Πέθανε στις 20 Απριλίου 1959 στην ηλικία των 80 ετών· ενώ παρακολουθούσε μια παράσταση μπαλέτου, υπέστη καρδιακή προσβολή.[20]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1015370071. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w62v2dd5. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) Discogs. 2828227. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12404327z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. 5,0 5,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo2017951245. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  6. 6,0 6,1 Macy, Laura Williams (2008). The Grove Book of Opera Singers (στα Αγγλικά). Oxford University Press. σελ. 239. ISBN 978-0-19-533765-5. 
  7. Mercer 1976, σελ. 112.
  8. «GIACOMO PUCCINI, Il trittico» (PDF). Metopera.org (στα Αγγλικά). The Metropolitan Opera. σελ. 47. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022. 
  9. Kennedy, Michael· Bourne, Joyce (22 Απριλίου 2004). The Concise Oxford Dictionary of Music (στα Αγγλικά). Oxford University Press, USA. σελ. 374. ISBN 978-0-19-860884-4. 
  10. Mercer 1976, σελ. 75.
  11. Mercer 1976, σελ. 61.
  12. Mercer 1976, σελ. 71.
  13. Mercer 1976, σελ. 106.
  14. Mercer 1976, σελ. 93.
  15. Mercer 1976, σελ. 104.
  16. Mercer 1976, σελ. 186.
  17. Mercer 1976, σελ. 189-190.
  18. «Witherspoon Dies in Office at Opera on Eve of Sailing. New Manager of Metropolitan Is Victim of Sudden Heart Attack After Day's Work». The New York Times. 11 May 1935. https://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9B0CE2DA1139E33ABC4952DFB366838E629EDE. Ανακτήθηκε στις 12 August 2015. «Herbert Witherspoon, the new general manager of the Metropolitan Opera, died suddenly yesterday afternoon in the executive offices at the opera house that he had occupied for only two weeks, since the departure of Giulio Gatti-Casazza. ...» 
  19. Mercer 1976, σελ. 274.
  20. Mercer 1976, σελ. 314.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία