Βικιπαίδεια

Έρικ Γκριν

Ερικ Γκριν ήταν άρρωστος μια μέρα

Ο Έρικ Ο'Μπράιεν Γκριν (αγγλικά: Erick O'Brien Green, γεννήθηκε 9 Μαΐου 1991), είναι Αμερικανός επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής. Έχει ύψος 1,93 μ. και αγωνίζεται ως σούτινγκ γκαρντ στην Μπούντουτσνοστ Ποντγκόριτσα.

Έρικ Γκριν
Ο Γκριν το 2018, με τη Φενέρμπαχτσε
No. 32 – Μπούντουτσνοστ
ΘέσηΣούτινγκ γκαρντ
ΠρωτάθλημαΓιούροκαπ
Αδριατική Λίγκα
Πρωτάθλημα Μαυροβουνίου
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΈρικ Ο'Μπράιεν Γκριν
ΕθνικότηταΑμερικανός
Γέννηση9 Μαΐου 1991 (1991-05-09) (32 ετών)
Ίνγγλεγουντ, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες
Ύψος1,93 μ.
Νεανικοί σύλλογοι
- 0 Millbrook (High School)
- 0 Paul VI (High School)
2009 - 2013 0 Virginia Tech (Κολέγιο)
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ2013 / Γύρος: 2 / Επιλογή: 46η
Ομάδα ντραφτΓιούτα Τζαζ
Αθλ. καριέρα2013 - σήμερα
Καριέρα σε συλλόγους
2013 - 2014 0 Σιένα
2014 - 2015 0 Ντένβερ Νάγκετς
- 2015 0 →Fort Wayne Mad Ants
2015 - 2016 0 Reno Bighorns
- 2016 0 Γιούτα Τζαζ
2016 - 2017 0 Ολυμπιακός Πειραιώς
2017 - 2018 0 Βαλένθια
2018 - 2019 0 Φενέρμπαχτσε
2019 - 2020 0 Fujian Sturgeons
- 2020 0 Μπέτις
2020 - 2021 0 Μπαχτσεσεχίρ
2021 - 2022 0 Ζετζιάνγκ Γκόλντεν Μπουλς
- 2022 0 Χαπόελ Χολόν
2022 - 0 Μπούντουτσνοστ
Διακρίσεις και βραβεύσεις
* Κύπελλο Τουρκίας (2019)

Λύκειο Επεξεργασία

Ο Έρικ "the gunner" Γκριν γεννήθηκε στο Ίνγγλεγουντ, της Καλιφόρνια, αλλά μεγάλωσε στο Ουΐντσεστερ της Βιρτζίνια.[1] Τα πρώτα τρία χρόνια της καριέρα τα πέρασε σε ένα λύκειο της πόλης του, το Millbrook High School, ενώ το πρώτο του senior year το πέρασε στο Fairfax's Paul VI Catholic High School.[1] Κατά την παραμονή του σε αυτά, δέχτηκε 4 επιστολές από πανεπιστήμια.[1] Στην πρώτη και μοναδική χρονιά του στο Paul VI, οδήγησε τους Panthers στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της περιφέρειας και ονομάστηκε Division I Independent League Player of the Year.[1] Ενώ, για την ίδια χρονιά πήρε τον τίτλο EA Sports All-American. Επίσης, η εφημερίδα The Washington Post, τον επέλεξε στην All-Metro Team, ενώ το Associated Press, τον επέλεξε ως AA Player of the Year και έτσι ο Γκριν ονομάστηκε καλύτερος παίχτης της περιοχής.[1]

Κολεγιακή σταδιοδρομία Επεξεργασία

Ο Γκριν την πρώτη του χρόνια στο κολέγιο είχε 2.6 πόντους ανά παιχνίδι με ποσοστό ευστοχίας 29.3%.[2][3] Η έλλειψη παραγωγικότητας, όπως αργότερα παραδέχτηκε και ο ίδιος, τον έκανε να ασχοληθεί εντατικά με το γυμναστήριο αλλά και τον παρακίνησε για να δουλέψει σκληρότερα, έτσι ώστε να βελτιώσει την αγωνιστική του εικόνα.[3] Έτσι κάθε χρονιά που πέρναγε, εκείνος βελτίωνε την απόδοσή του στο σκοράρισμα, στις ασίστ και στα ριμπάουντ.[2]

Στης δεύτερη σεζόν, μάλιστα, του NCAA Division I, ήταν ο παίχτης που έβαλε τους περισσότερους πόντους τους πρωταθλήματος και από τα μίντια του δόθηκε ο τίτλος του υποψήφιου μαύρου αλόγου για Atlantic Coast Conference Player of the Year.[3][4] Παρά την επιτυχημένη χρονιά του, οι Hokies τελείωσαν τη σεζόν με 13-19 και συμπεριλαμβανομένου του 4-14 του conference record, τερμάτισαν στην τελευταία θέση. Τον Μάρτιο του 2013, ο Γκριν τιμήθηκε με τον τίτλο ACC Player of the Year.[5]

Αξιομνημόνευτη στιγμή της καριέρα του ήταν τη σεζόν 2012-13, όπου βγήκε πρώτος σκόρερ στο NCAA Division I. Το 2013 είχε συμμετάσχει στα Draft, και επελέγη στον δεύτερο γύρο, ως 46ος, από τους Γιούτα Τζαζ, αλλά ανταλλάχθηκε στους Ντένβερ Νάγκετς. Έτσι συμμετείχε στο Summer League με τους Nuggets και είχε 9.3 πόντους, 2.2 ριμπάουντ και 1.8 ασίστ ανά παιχνίδι, σε έξι συνολικά. Την πρώτη του σεζόν εκεί, συμμετείχε σε αρκετούς αγώνες. Αργότερα συμμετείχε σε μικρότερες κατηγορίες του NBA.

Επαγγελματική σταδιοδρομία Επεξεργασία

Σιένα Επεξεργασία

Τον Αύγουστο του 2013, ο Γκριν, υπέγραψε συμβόλαιο με τη Σιένα, με μονοετή ισχύ.[6][7] Εκεί συμμετείχε σε 45 αγώνες, και είχε 10.8 πόντους, 1.5 ριμπάουντ και 1.1 ασίστ ανά παιχνίδι. Στο τέλος της χρονιάς, η ομάδα αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα και αποχώρησαν πολλοί παίχτες.

Ντένβερ Νάγκετς Επεξεργασία

Τον Ιούλιο του 2014, ο Γκριν, εντάχθηκε ξανά στους Denver Nuggets, για το Summer League.[8][9] Την πρώτη του Αυγούστου της ίδιας χρονιάς, υπέγραψε τριετές συμβόλαιο, με 2.3 εκατομμύρια δολάρια, κατόπιν σπουδαίων αγώνων στο Summer League.[10] Τον Ιανουάριο του 2015, εντάχθηκε στη Fort Wayne Mad Ants της NBA Development League.[11] Αυτό κράτησε λίγο, καθώς πέντε μέρες αργότερα, τον κάλεσαν πίσω οι Nuggets.[12] Τον Απρίλιο έκανε το καλύτερο του παιχνίδι με τους Nuggets, πετυχαίνοντας 17 πόντους, μοιράζοντας 7 ασίστ, παίρνοντας 4 ριμπάουντ και τέλος έπραξε κι ένα κλέψιμο.[13]

Τον Ιούλιο του 2015, αγωνίστηκε ξανά σε Summer League των Nuggets, με 14.8 πόντους, 1.4 ριμπάουντ, 4.0 ασίστ και 1.8 κλεψίματα σε πέντε αγώνες.[14] Παρόλα αυτά στις 5 Νοεμβρίου του 2015 αποχώρησε από την ομάδα.[15]

Reno Bighorns και Γιούτα Τζαζ Επεξεργασία

Στις 21 Νοεμβρίου του 2015, ο Γκριν εντάχθηκε στους Reno Bighorns της NBA Development League.[16] Την επόμενη μέρα έκανε και το ντεμπούτο του εκεί, πετυχαίνοντας 23 πόντους σε 35 λεπτά συμμετοχής.[17] Στις 29 Ιανουαρίου του 2016, συμπεριλήφθηκε στη West All-Star team, της συγκεκριμένης κατηγορίας.[18]

Τρις μέρες πριν, και συγκεκριμένα στις 26 Ιανουαρίου του 2016, είχε υπογράψει συμβόλαιο για 10 ήμερες στου Γιούτα Τζαζ.[19] Την επομένη έκανε και το ντεμπούτο του, σε έναν νικηφόρο αγώνα κόντρα στους Σάρλοτ Χόρνετς, πετυχαίνοντας 4 πόντους και μοιράζοντας 1 ασίστ, στα τέσσερα λεπτά που αγωνίστηκε.[20] Στις 5 Φεβρουαρίου, υπέγραψε ξανά 10ήμερο συμβόλαιο με τους Jazz.[21] Με το πέρας των 10 ημερών δεν υπήρξε ανανέωση συμβολαίου, και έμεινε ελεύθερος. Μετά από τέσσερις ημέρες εντάχθηκε ξανά στους Bighorns.[22] Στο φινάλε της σεζόν συμπεριλήφθηκε στην All-NBA D-League First Team.[23]

Ολυμπιακός Πειραιώς, Βαλένθια, Φενέρμπαχτσε Επεξεργασία

Στις 15 Ιουλίου του 2016, επέστρεψε στην Ευρώπη, για τον Ολυμπιακό Πειραιώς, όπου υπέγραψε διετές συμβόλαιο.[24] Στις 21 Ιουλίου 2017 συμφώνησε με την πρωταθλήτρια Ισπανίας, Βαλένθια και υπέγραψε συμβόλαιο διάρκειας ενός έτους.[25] Στις 23 Σεπτεμβρίου κατέκτησε το ισπανικό σούπερ καπ, βγαίνοντας μάλιστα MVP με 13 πόντους και 3 ριμπάουντ.[26] Το καλοκαίρι του 2018, ανακοινώθηκε από την Φενέρμπαχτσε,[27] με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Τουρκίας και τον ίδιο να μετράει 28 συμμετοχές και να έχει κατά μέσο όρο 5.6 πόντους (40.8% τρίποντα) σε περίπου 13 λεπτά συμμετοχής. Τον Ιούλιο του 2019, έμεινε ελεύθερος.[28]

Κίνα και Μπέτις Επεξεργασία

Το καλοκαίρι του 2019, μετακόμισε στην Κίνα για τους Fujian Sturgeons του CBA.[29] Τον Ιανουάριο του 2020, συμφώνησε με την ισπανική Μπέτις.[30] Μέχρι την στιγμή της διακοπής λόγω του κορωνοϊού, είχε πάνω από 20 πόντους κατά μέσο όρο με την ομάδα από την Σεβίλλη στην ACB.

Μπαχτσεσεχίρ Επεξεργασία

Στις 26 Ιουνίου ανακοινώθηκε η συμφωνία του με την Μπαχτσεσεχίρ.[31] Τη σεζόν 2020-21, είχε 21,3 πόντους με την Μπαχτσεσεχίρ στo Γιούροκαπ.

Ζετζιάνγκ Γκόλντεν Μπουλς Επεξεργασία

Τον Νοέμβριο του 2021, συμφώνησε να συνεχίσει την καριέρα του στην Κίνα για τους Ζετζιάνγκ Γκόλντεν Μπουλς.[32] Σε 16 αγώνες με τους Ζεζιάνγκ σκόραρε 17 πόντους, μαζί με 3.6 ασίστ και 5.2 ριμπάουντ στα 17 λεπτά που βρισκόταν στο παρκέ.

Χάποελ Χολόν Επεξεργασία

Στις 28 Σεπτεμβρίου 2022, ανακοινώθηκε από την Χαπόελ Χολόν για τους επόμενους τρεις μήνες.[33] Σε 10 αγώνες πρωταθλήματος με τη Χολόν, είχε κατά μέσο όρο 22,2 πόντους, 3,2 ριμπάουντ και 3,4 ασίστ, ενώ σε 6 αγώνες στο Μπάσκετμπολ Τσάμπιονς Λιγκ μέτρησε αντίστοιχα 18,2 πόντους, 2,8 ριμπάουντ και 1,7 ασίστ.

Μπουντούτσνοστ Επεξεργασία

Στις 28 Δεκεμβρίου 2022, μετακόμισε στο Μαυροβούνιο για λογαριασμό της Μπούντουτσνοστ Ποντγκόριτσα.[34]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «11 Erick Green». HokieSports.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2013. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Erick Green Stats». Sports-Reference.com. Sports Reference LLC. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2013. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Giannotto, Mark (20 Φεβρουαρίου 2013). «For Virginia Tech's Erick Green, success at the rim started in the gym». WashingtonPost.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2013. 
  4. ↑ Teel, David (5 Φεβρουαρίου 2013). «Teel Time: Is nation's top scorer, Virginia Tech's Erick Green, the ACC's player of year?». DailyPress.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2013. 
  5. ↑ Wood, Norm (12 Μαρτίου 2013). «Virginia Tech's Erick Green earns ACC's player of the year honors». DailyPress.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2013. 
  6. ↑ «MONTEPASCHI SIENA nabs rookie scorer Green». Euroleague.net. 26 Αυγούστου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2013. 
  7. ↑ «Mens Sana Siena announced Rochestie, Green, Hunter and English». Sportando.com. 26 Αυγούστου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2013. 
  8. ↑ «Nuggets prospect Erick Green benefits from overseas experience». NBA.com. 9 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2014. 
  9. ↑ «2014 Summer League Player Profile – Erick Green». NBA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2014. 
  10. ↑ «Denver Nuggets Sign Erick Green». NBA.com. August 1, 2014. http://www.nba.com/nuggets/news/denver-nuggets-sign-erick-green. Ανακτήθηκε στις August 1, 2014. 
  11. ↑ «Nuggets Assign Erick Green to Fort Wayne Mad Ants». NBA.com. January 20, 2015. http://www.nba.com/nuggets/news/nuggets-assign-erick-green-fort-wayne-mad-ants. Ανακτήθηκε στις January 20, 2015. 
  12. ↑ «Nuggets Recall Green from Fort Wayne». NBA.com. January 25, 2015. http://www.nba.com/nuggets/news/nuggets-recall-green-fort-wayne. Ανακτήθηκε στις January 25, 2015. 
  13. ↑ «Erick Green 2014-15 Game Log». Basketball-Reference.com. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2015. 
  14. ↑ «Former Virginia Tech star Erick Green excited for Year 2 in NBA». Roanoke.com. 8 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2015. 
  15. ↑ «Nuggets Sign Kostas Papanikolaou». NBA.com. 5 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2015. 
  16. ↑ «BIGHORNS ACQUIRE FORMER NBA PLAYER ERICK GREEN». NBA.com. 21 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2015. 
  17. ↑ «D-Fenders Hold Off Bighorns At Home». NBA.com. 21 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2015. 
  18. ↑ «Sixteen NBA Veterans Headline Rosters for NBA Development League All-Star Game Presented By Kumho Tire». NBA.com. 29 Ιανουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2016. 
  19. ↑ «Jazz Sign Erick Green to 10-Day Contract». NBA.com. 26 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2016. 
  20. ↑ «Hood scores 24 as Jazz defeat Hornets 102-73». NBA.com. 27 Ιανουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2016. 
  21. ↑ «Jazz Sign Erick Green to a Second 10-Day Contract». NBA.com. 5 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2016. 
  22. ↑ «Green Rejoins the Bighorns». OurSportsCentral.com. 19 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2016. 
  23. ↑ «NBA Development League Announces 2015-16 All-NBA D-League Teams». NBA.com. 29 Απριλίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2016. 
  24. ↑ «Erick Green signs with Olympiacos». Sportando.com. 15 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2016. 
  25. ↑ «Επίσημα στη Βαλένθια ο Γκριν! (pic)». http://www.gazzetta.gr/basketball/article/1113382/episima-sti-valenthia-o-gkrin-pic. Ανακτήθηκε στις 2017-07-27. 
  26. ↑ «Πήρε το Supercopa με MVP τον Γκριν η Βαλένθια! (pic)». http://www.sdna.gr/mpasket/eyropaika-protathlimata/acb/article/378882/gkran-kanaria-valenthia-63-69. Ανακτήθηκε στις 2017-09-23. 
  27. ↑ «Ανακοίνωσε Γκριν η Φενέρμπαχτσε (pic)». www.sdna.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2019. 
  28. ↑ «Φενέρμπαχτσε: Ελεύθερος ο Έρικ Γκριν και ακόμα τρεις παίκτες». Eurohoops. 10 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2019. 
  29. ↑ «Έρικ Γκριν: Αφήνει την Ευρωλίγκα για την... Κίνα! (photo)». Eurohoops. 18 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. 
  30. ↑ «Στην Μπέτις ο Έρικ Γκριν». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2020. 
  31. ↑ «Έρικ Γκριν: Συμφώνησε με Μπαχτσεσεχίρ (photos & videos)». Eurohoops. 25 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2020. 
  32. ↑ «Συνεχίζει στην Κίνα ο Έρικ Γκριν (pic)». SDNA. 11 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2021. 
  33. ↑ «Έρικ Γκριν: Υπέγραψε συμβόλαιο τριών μηνών στη Χάποελ Χολόν | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. 
  34. ↑ newsroom, sport-fm. «Προς Μπουντούτσνοστ ο Έρικ Γκριν». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έρικ_Γκριν&oldid=9870248"