Ίνκα Ρόκα
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ίνκα Ρόκα (Κέτσουα: Inka Roq'a ο "μεγαλόψυχος Ίνκα", ισπ. Inca Roca) ήταν ο έκτος αυτοκράτορας των Ίνκας. Ήταν γιος του Καπάκ Γιουπάνκι και της Μάμα Κόυσι. Ήταν ο ιδρυτής της δυναστεία Άναν (ισπ. Hanan). Βασίλεψε περίπου το 1350.
| Ίνκα Ρόκα Inka Roq'a | |
|---|---|
 Ο Ίνκα Ρόκα σε αναπαράσταση στο χρονικό του Φελίπε Γκουαμάν Πόμα ντε Αγιάλα, του 1615 | |
| Περίοδος | π. 1350 |
| Προκάτοχος | Κάπακ Γιουπάνκι |
| Διάδοχος | Γιάουαρ Ουάκακ |
| Επίγονοι | Γιάουαρ Ουάκακ |
| Πατέρας | Κάπακ Γιουπάνκι |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Με το που ανέλαβε τον θρόνο από τον πατέρα του σκότωσε τον πολιτικό του αντίπαλο Μοΐνα Πόνγκο (ισπ. Mohina) και έδιωξε τον Βάμαν Τόπα (ισπ. Baman Topa, Huaman Topa). Ακολούθως επιτέθηκε σε μια φυλή που ζούσε στα νότιο-ανατολικά του Κούσκο, την φυλή των Πινάουα (ισπ. Pinahua). Ύστερα ένα άλλο γεγονός τάραξε της ειρηνικές σχέσεις των Ίνκας με τη φυλή των Αγιαρμάκα.
Συγκεκριμένα ο ηγεμόνας της φυλής των Ουαϊγιάκα (ισπ. Huayllaca) είχε υποσχεθεί να δώσει την κόρη του, τη Μίκαι ((ισπ. Mícay), ως νύφη στον ηγεμόνα των Αγιαρμάκα. Όμως, ίσως λόγω αλλαγής διπλωματικού σχεδίου ή επειδή ο ηγεμόνας διέβλεψε ότι οι Ίνκας γινόντουσαν μέρα με τη μέρα πιο ισχυροί, τελικά την έδωσε ως νύφη στον Ίνκα Ρόκα. Από αυτήν ο Ίνκα Ρόκα γέννησε τον εκλεκτό διάδοχό του, τον Γιάουαρ Ουάκακ. Οι Αγιαρμάκας δεν άφησαν αυτή την προσβολή ατιμώρητη και εισέβαλαν στα εδάφη των Ουαϊγιάκας. Οι τελευταίοι όντας πιο ανίσχυροι δήλωσαν στους Αγιαρμάκας πως θα απαγάγουν τον διάδοχο του Ίνκα Ρόκα και θα τους τον παραδώσουν ως ένδειξη μετάνοιας. Έτσι και έγινε και επήλθε ειρήνη ανάμεσα στις δυο αυτές φυλές. Όμως ο Ίνκα Ρόκα ύστερα από μερικά χρόνια κατάφερε να απελευθερώσει το γιο του και να υποτάξει τους Αγιαρμάκας ως φόρου υποτελείς.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Ίνκα Ρόκα, τα πέρασε μαζί με την οικογένεια του, αποτραβηγμένος από την ενεργό πολιτική σκηνή. Τα παιδιά του ήταν ο Γιάουαρ Ουάκακ, που ήταν και διάδοχός του, οι στρατηγοί Βικακιράο Ίνκα (Κέτσουα: Wikakiraw, ισπ. Vicaquirao Inca) και Άπου Μάιτα (Κέτσουα: Apu Mayta, ισπ. Apu Mayta), Ίνκα Πάουκαρ (Κέτσουα: Inka Pawkar, ισπ. Inca Páucar) και Γκουάμαν Τάισι Ίνκα (Κέτσουα: Waman Taysi Inka, ισπ. Guaman Taysi Inca).
Πηγές Επεξεργασία
- ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΙΝΚΑΣ, Δεληγίαννης Π., τεύχος 147, εκδόσεις ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ, Νοέμβριος 2008
- Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΠΥΡΟΥΣ ΛΑΡΟΥΣ ΜΠΡΙΤΑΝΝΙΚΑ, Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος, Αθήνα, 1996
- History of the Incas, Sarmiento de Gamboa P., S. Bauer B., Smith V., Decoster J., University of Texas Press, March 2007
| Προηγούμενος Καπάκ Γιουπάνκι |
Σάπα Ίνκα περίπου το 1350 |
Επόμενος Γιαουάρ Ουακάκ |