Όρος Μόκο

βουνό στην Αγκόλα

Το όρος Μόκο (πορτογ. Morro do Moco) είναι το υψηλότερο βουνό της Ανγκόλας[1], με υψηλότερη κορυφή σε υψόμετρο 2.620 μέτρα. Βρίσκεται στην Επαρχία Χουάμπο, στη δυτική Ανγκόλα, 70 χιλιόμετρα δυτικά της πόλεως Χουάμπο.[2] Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του είναι πλάτος 12°28΄ Νότιο και μήκος 15°10΄ Ανατολικό. Το βουνό έχει χαρακτηρισθεί το 2014 ως ένα από τα «Επτά θαύματα» της Ανγκόλας.[3] Αποτελεί προορισμό για παρατηρητές πουλιών, πεζοπόρους και ανθρώπους που ασχολούνται με την καταρρίχηση και το παραπέντε.[4]

Όρος Μόκο
Χάρτης
Ύψος2.619 μέτρα
ΟροσειράΟροπέδιο Μπιέ και d:Q21413603
ΉπειροςΑφρική
ΧώρεςΑνγκόλα

Χλωρίδα και πουλιά Επεξεργασία

Η χλωρίδα του όρους Μόκο έχει ανεπαρκώς μελετηθεί, καθώς ελάχιστοι ειδικοί έχουν επισκεφθεί την περιοχή. Είναι γνωστό ότι έχει αρκετά είδη πρωτέας και άλλων αγγειόσπερμων φυτών[5], πολλά από τα οποία εμφανίζονται από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο.[6]

Στο όρος Μόκο έχουν καταγραφεί περίπου 233 είδη πουλιών[7] και το βουνό έχει κηρυχθεί «Σημαντική Περιοχή Πτηνών» (Important Bird Area, IBA) από την οργάνωση BirdLife International[8] και αποτελεί τμήμα της «Περιοχής ενδημικών πτηνών» (EBA) της Δυτικής Ανγκόλας.[9]

Το βουνό παρέχει μια κατοικία για μερικά κινδυνεύοντα και γενικότερα απειλούμενα είδη πτηνών, όπως ειναι ο πτερνιστής του Swierstra (Pternistis swierstrai)[7] ο Xenocopsychus ansorgei, και τα είδη Dioptrornis brunneus και Cinnyris ludovicensis[8].

Περιβαλλοντικά θέματα Επεξεργασία

Το όρος Μόκο είναι ένα ιδιαιτέρως απειλούμενο ενδιαίτημα εξαιτίας της μη βιώσιμης υλοτομίας για οικοδομές και καυσόξυλα. Οι εκτός ελέγχου πυρκαγιές στους θαμνότοπους του βουνού συνιστούν επίσης μια περιβαλλοντική απειλή. Αν και έχει προταθεί να συσταθεί ένα «Ειδικό καταφύγιο του όρους Μόκο», σήμερα η περιοχή δεν υπάγεται σε κάποιο καθεστώς προστασίας.[5]

Το δάσος του βουνού συνεχίζει να κινδυνεύει, ιδίως από τους κατοίκους του χωριού Kanjonde, που βρίσκεται στους πρόποδες και δεν έχει παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, οπότε οι χωρικοί εξαρτώνται από τα καυσόξυλα για το μαγείρεμα, αλλά και περιορίζουν το δάσος για να αποκτήσουν καλλιεργήσιμη γη.[5] Το «Mount Moco Project» είναι μη κυβερνητική οργάνωση που κάνει προσπάθειες για να τεθεί το βουνό υπό προστασία και επιμορφώνει τους κατοίκους του Kanjonde σχετικά με περισσότερο βιώσιμες πρακτικές.[5] Η οργάνωση ξεκίνησε ένα φυτώριο δένδρων τον Ιούλιο του 2010 στο Kanjonde, το οποίο επεκτάθηκε το 2012 με την άδεια του φυλάρχου (soba) του χωριού, του Amândio Cabo.[10]


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Moro de Môco - Peakbagger.com». www.peakbagger.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017. 
  2. Merriam-Webster's Geographical Dictionary, Γ΄ έκδοση, σελ. 754
  3. «Angola's seven wonders award handed over to Huambo government». ANGOP. Agência Angola Press. 8 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-03-27. https://web.archive.org/web/20200327155509/http://m.portalangop.co.ao/angola/en_us/noticias/lazer-e-cultura/2014/4/19/Angola-seven-wonders-award-handed-over-Huambo-government,8a8f765e-2e45-4258-ba62-81624669dd8c.html. Ανακτήθηκε στις 2020-03-27. 
  4. «Province Huambo». Welcome to Angola. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2016. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 «Mount Moco». MountMoco.org. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2016. 
  6. Stead, Mike· Rorison, Sean· Scafidi, Oscar (2013). Angola. Bradt Travel Guides. σελίδες 274–275. ISBN 9781841624433. 
  7. 7,0 7,1 Mills, Michael S.L.; Olmos, Fabio; Melo, Martim; Dean, W. Richard J. (2011). «Mount Moco: its importance to the conservation of Swierstra's Francolin Pternistis swierstrai and the Afromontane avifauna of Angola». Bird Conservation International 21: 119-133. doi:10.1017/S0959270910000493. 
  8. 8,0 8,1 BirdLife International. «Mount Moco». Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2016. 
  9. BirdLife International. «Western Angola». Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2016. 
  10. (2012). Mount Moco Project boosted by support from the Gulf Agency Company. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 2020-03-27. Αρχειοθετήθηκε 2016-11-25 στο Wayback Machine. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2020. 

Πηγές Επεξεργασία

  • Merriam-Webster's Geographical Dictionary, γ΄ έκδοση, Massachusetts 1997, ISBN 0-87779-546-0