Ύπαιθρος

Ύπαιθρος, αναφέρεται και ως επαρχία για να δηλώσει τους οικισμούς που βρίσκονται μακριά από τα αστικά κέντρα, ονομάζεται μια γεωγραφική περιοχή που βρίσκεται έξω από τα αστικά κέντρα. Οι τυπικές αγροτικές περιοχές έχουν χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα και μικρούς οικισμούς. Οι αγροτικές περιοχές και οι περιοχές με δασοκομία περιγράφονται συνήθως ως αγροτικές, καθώς και άλλες περιοχές που δεν έχουν ουσιαστική ανάπτυξη.

Η ύπαιθρος της Λαππεενράντα στη Φινλανδία (2000)

Οι αγροτικές περιοχές έχουν μοναδική οικονομική και κοινωνική δυναμική λόγω της σχέσης τους με τη χερσαία βιομηχανία όπως η γεωργία, η δασοκομία και η εξόρυξη πόρων. Η αγροτική οικονομία μπορεί να υπόκειται σε κύκλους άνθησης και ύφεσης και ευάλωτη σε ακραίες καιρικές συνθήκες ή φυσικές καταστροφές, όπως η ξηρασία. Αυτή η δυναμική μαζί με μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις που ενθαρρύνουν την αστικοποίηση οδήγησαν σε σημαντική δημογραφική πτώση, όπου τα οικονομικά κίνητρα ενθαρρύνουν τους νεότερους πληθυσμούς να πάνε στις πόλεις για εκπαίδευση και πρόσβαση σε θέσεις εργασίας, αφήνοντας γηραιότερους, λιγότερο μορφωμένους και λιγότερο πλούσιους πληθυσμούς στις αγροτικές περιοχές. Η βραδύτερη οικονομική ανάπτυξη οδηγεί σε φτωχότερες παροχές όπως η υγειονομική περίθαλψη, η παιδεία και οι υποδομές. Αυτός ο κύκλος συμβάλλει στο γιατί τα τρία τέταρτα των φτωχών παγκοσμίως ζουν σε αγροτικές περιοχές σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας.

Ορισμένες κοινότητες έχουν ενθαρρύνει με επιτυχία την οικονομική ανάπτυξη στις αγροτικές περιοχές, με πολιτικές όπως η αυξημένη πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια ή στο διαδίκτυο. Ιστορικά, οι αναπτυξιακές πολιτικές επικεντρώθηκαν σε μεγαλύτερες εξορυκτικές βιομηχανίες, όπως η εξόρυξη και η δασοκομία. Ωστόσο, οι πρόσφατες προσεγγίσεις που επικεντρώνονται περισσότερο στη βιώσιμη ανάπτυξη λαμβάνουν υπόψη την οικονομική διαφοροποίηση σε αυτές τις κοινότητες.