Αγία Ζωή η Ρωμαία

Αγία της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας

Η Ζωή (... - Ρώμη, 5 Ιουλίου 286) ήταν χριστιανή μάρτυρας, η οποία τιμάται ως αγία της Ρωμαιοκαθολικής και της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Αγία Ζωή η Ρωμαία
Το μαρτύριο της Αγίας Ζωής
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος5  Ιουλίου 286
Ρώμη
Αιτία θανάτουθάνατος στην πυρά
Τόπος ταφήςΣάντα Πρασέντε
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Eορτασμός αγίου5 Ιουλίου
Πληροφορίες ασχολίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η αγιογραφία της την θέλει να θανατώνεται στη Ρώμη την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305) μετά τον εκχριστιανισμό της από τον Άγιο Σεβαστιανό[1]. Η αγιογραφία της αναφέρει επίσης ότι η Ζωή ήταν σύζυγος του Νικόστρατου[1], επικεφαλής της αυτοκρατορικής καγκελαρίας, ο οποίος έζησε στη Ρώμη το δεύτερο μισό του τρίτου αιώνα. Ήταν μουγκή για έξι χρόνια και δεν έβρισκε θεραπεία για την ασθένειά της. Μια μέρα, ενώ συνόδευε τον σύζυγό της στις φυλακές του αυτοκράτορα, εκεί φυλακισμένοι ήταν οι χριστιανοί Μάρκος και Μαρκελιανός, η Ζωή είδε τον Άγιο Σεβαστιανό να τους ενθαρρύνει να μην απαρνηθούν την πίστη τους. Τότε ένα θεϊκό φως έκατσε στο κεφάλι του αγίου, ακτινοβολώντας ολόκληρη τη φυλακή. Η Ζωή γονάτισε μπροστά στον Σεβαστιανό ο οποίος, αφού ζήτησε τη βοήθεια του Θεού, τη θεράπευσε, κάνοντας το σημείο του σταυρού στα χείλη της και δίνοντάς της πίσω την ομιλία.

Η Ζωή και ο σύζυγός της προσηλυτίστηκαν μαζί με άλλους ειδωλολάτρες που έγιναν μάρτυρες του θαύματος. Η αγία θα πάει αργότερα για προσευχή στον τάφο του Αποστόλου Πέτρου, όπου ανακαλύφθηκε από τους πραιτοριανούς φρουρούς, οι οποίοι την έδεσαν και την έριξαν στη φυλακή[1]. Η αγία υπέστη μαρτύριο, κρεμασμένη από τα μαλλιά της από ένα δέντρο όπου από κάτω της της έβαλαν φωτιά. Αυτό συνέβη στις 5 Ιουλίου 286[1], ημερομηνία που τιμάται η μνήμη της από την Καθολική Εκκλησία. Η Ορθόδοξη τιμά την μνήμη της στις 18 Δεκεμβρίου, μαζί με αυτή του συζύγου της και του Αγίου Σεβαστιανού.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Santa Zoe su Enrosadira.it

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Alfredo Cattabiani, Santi d'Italia, Volume secondo, Milano, BUR, 2004, ISBN 88-17-00335-2., pag. 855.