Αζέμιλκος

βασιλιάς της Τύρου

Ο Αζέμιλκος ('zmlk\) ήταν ο βασιλιάς της Τύρου κατά την πολιορκία της από τον Μέγα Αλέξανδρο το 332 π.Χ..

Αζέμιλκος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση4ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος3ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς)
Χώρα πολιτογράφησηςΑχαιμενική Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΠολιορκία της Τύρου
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαking of Tyre

Ο Αλέξανδρος είχε ήδη καταλάβει ειρηνικά τις πόλεις Βύβλο και Σιδώνα, οπότε η Τύρος απέστειλε πρέσβεις στον Αλέξανδρο, συμφωνώντας να πραγματοποιήσουν το θέλημά του. Η απάντηση του Αλεξάνδρου ήταν ότι επιθυμούσε να εισέλθει στην πόλη για να θυσιάσει στο ιερό του Μελκ-καρτ, μιας φοινικικής θεότητας που ταυτιζόταν (από τον Αλέξανδρο) με τον Ηρακλή. Ο ίδιος ο Αζέμιλκος απουσίαζε με τον περσικό στόλο του Αυτοφραδάτη στο Αιγαίο εκείνες τις ημέρες και οι Τύριοι, αβέβαιοι ως προς το ποιος θα επικρατούσε στον πόλεμο Μακεδόνων-Περσών, απάντησαν πως θα υπάκουαν σε οποιαδήποτε άλλη διαταγή, αλλά ότι απαγόρευαν σε Πέρσες και Μακεδόνες εξίσου να μπουν στην πόλη.[1] Ουσιαστικά, θυσία στο ιερό του Μελκ-καρτ στην Παλαίτυρο μπορούσε να προσφέρει μόνο ο εκάστοτε βασιλέας της Τύρου και η όποια αποδοχή του αιτήματος του Αλεξάνδρου θα ήταν de facto αναγνώριση της κυριαρχίας του. Ο Αλέξανδρος θύμωσε και μετά από πολιορκία επτά μηνών (δέκα με τα διαλείμματα) άλωσε την Τύρο, οπότε ο βασιλιάς Αζέμιλκος και αρκετοί άλλοι επίσημοι της πόλεως (μεταξύ των οποίων και πρέσβεις από την Καρχηδόνα) κατέφυγαν στον ναό του Μελκ-καρτ. Ο Αλέξανδρος έδωσε χάρη σε όλους αυτούς, ενώ διέταξε να πουληθούν οι υπόλοιποι 30.000 κάτοικοι της Τύρου ως δούλοι. Αργοτερα ο Αζέμιλκος αφέθηκε ελεύθερος να φύγει και στον θρόνο του τοποθετήθηκε από τον Αλέξανδρο ως κυβερνήτης ο Αβδαλώνυμος (αναφέρεται και ως Αβδολώνυμος ή Αλώνυμος ή Βαλλώνυμος). Η βασιλεία καταργήθηκε.

Ο Αζέμιλκος είναι κατά τα άλλα κυρίως γνωστός από τα νομίσματά του, μικρούς στατήρες των 18 χιλιοστομέτρων, που απεικονίζουν τον Μελκ-καρτ να ιππεύει έναν μυθικό ιππόκαμπο πάνω στα κύματα στη μία πλευρά, και στην άλλη πλευρά μία κουκουβάγια και το φοινικικό γράμμα Ayin (για τον Αζέμιλκο), περιβαλλόμενο από μία σειρά φοινικικών αριθμητικών ψηφίων που υποδεικνύουν το έτος κοπής του νομίσματος κατά τη βασιλεία του. Υπάρχουν τουλάχιστον 15 γνωστά έτη κοπής αυτών των νομισμάτων, από το 347 έως το 332 π.Χ.. Αυτά τα νομίσματα είναι από τα αρχαιότερα νομίσματα με χρονολογία που μπορούν να αποδοθούν σε κάποιον συγκεκριμένο ηγεμόνα.[2]


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Αρριανού Αλεξάνδρου ανάβασις, μετάφρ. E.J. Chinnock, εκδ. George Bell & Sons, Λονδίνο 1893, II, 15-25
  2. Cohen: Dated Coins of Antiquity

Πηγές Επεξεργασία

  • Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 2, σελ. 287