Αθηναϊκός τρούλος
Ο αθηναϊκός τρούλος είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της ναοδομίας της βυζαντινής περιόδου στην περιοχή της Αθήνας.
Περιγραφή Επεξεργασία
Ο λεγόμενος αθηναϊκός τρούλος αποτελεί ένα κομψό αρχιτεκτονικό στοιχείο, είναι οκτάπλευρος και σκεπάζεται με κόκκινα κεραμίδια βυζαντινού τύπου. Οι οκτώ πλευρές του απολήγουν σε ημικύκλια που, συνήθως, τονίζονται με μαρμάρινα γείσα με οκτώ μονόλοβα παράθυρα και με λευκούς λίθινους κιονίσκους στις ακμές του και αυτοί καταλήγουν σε κιονόκρανο, όπου στηρίζονται μαρμάρινα τόξα.Στο σημείο γένεσης των μαρμάρινων γείσων υπάρχει λίθινη υδρορρόη[1].
Αυτή η μορφή τρούλου εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 961 στο ναό της Θεοτόκου στη Μονή Οσίου Λουκά στη Φωκίδα και στη συνέχεια διαδόθηκε σε άλλα σημεία της Ελλάδας. Στην Αθήνα χρησιμοποιήθηκε σε αρκετούς ναούς της εποχής και σε αυτό οφείλεται η ονομασία του. Μερικοί βυζαντινοί ναοί που σώζονται στην Αθήνα και φέρουν αυτόν τον τύπο τρούλου είναι ο οι Άγιοι Ασώματοι Θησείου, οι Άγιοι Θεόδωροι Κλαυθμώνος, οι Άγιοι Απόστολοι Σολάκη και η Παναγία Γοργοεπήκοος στην πλατεία Μητροπόλεως[2].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ». www.eie.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ «Κοινά χαρακτηριστικά βυζαντινών ναών εκκλησιώ&nu». Βυζαντινός Περίπατος στην Αθήνα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2016.
Πηγές Επεξεργασία
Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών / Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών: Αθηναϊκός τρούλος,Βυζαντινά Μνημεία Αττικής