Αικατερίνη του Ίμσεμποργκ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Αικατερίνη του Ίμσεμποργκ (περί το 1215 - 1252) ήταν βασίλισσα της Σουηδίας (1244-1250) ως σύζυγος του Ερρίκου ΙΑ΄ της Σουηδίας. Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη κόρη του Σούνε Φόλκασον και της Έλενας Σβέρκερσντοττερ, κόρης του Σβέρκερ Β΄ και της Βενεδίκτης. Ο πατέρας της, εκτός από λόρδος του Ίμσεμποργκ, αναφέρεται και ως κόμης της Σουηδίας. Η Αικατερίνη είχε μόνο μια αδελφή, την Βενεδίκτη Σάνεσντοττερ του Μπγιέλμπο.
| Αικατερίνη του Ίμσεμποργκ | |
|---|---|
_effigy_1905.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Katarina Sunesdotter (Σουηδικά) |
| Γέννηση | 1215 |
| Θάνατος | 1252[1] Gudhem Abbey |
| Τόπος ταφής | Gudhem Abbey |
| Χώρα πολιτογράφησης | Σουηδία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μοναχή |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ερρίκος ΙΑ΄ της Σουηδίας |
| Γονείς | Sune Folkesson[2] και Ελένα της Σουηδίας (13ος αι.) |
| Αδέλφια | Benedicta of Bjelbo |
| Οικογένεια | Οίκος του Μπγιέλμπο |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ηγουμένη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο σύζυγος της, Ερρίκος ΙΑ΄ έγινε βασιλιάς της Σουηδίας το 1222, αλλά εξορίστηκε από τον Κνούτο Β΄ την περίοδο 1229-1234. Επέστρεψε μετά τον θάνατο του Κνούτου και παρέμεινε βασιλιάς μέχρι τον δικό του θάνατο. Ο Ερρίκος ήταν από τη φύση του μερικώς σωματικά ανάπηρος και τραυλός. Ο Ερρίκος και η Αικατερίνη παντρεύτηκαν για να εδραιώσει ο Ερρίκος τα δικαιώματα του στον θρόνο, καθώς η Αικατερίνη καταγόταν από βασιλική οικογένεια από την πλευρά της μητέρας της.
Ο γάμος έγινε το 1243-1244 και η Αικατερίνη δέχτηκε μια τεράστια περιουσία ως προίκα, στην οποία ανήκε σχεδόν το μισό βασίλειο. Δεν απέκτησε παιδιά με τον Ερρίκο, γι' αυτό το βασίλειο της Σουηδίας μεταβιβάστηκε μετά τον θάνατο του Ερρίκου στον ανιψιό του Βάλντεμαρ της Σουηδίας, μεγαλύτερο γιο του Μπίργιερ Γιαρλ και της Ίνγκεμποργκ Έρικσντοττερ της Σουηδίας, αδελφής του Ερρίκου ΙΑ΄. Μετά τον θάνατο του συζύγου της, η Αικατερίνη έγινε μοναχή στο αββαείο του Γκούντχεμ, στο οποίο παρέμεινε μέχρι τον θάνατο της, ενώ μεταβίβασε πολλά εδάφη της μαζί με την προίκα της σε συγγενείς της και τα υπόλοιπα τα έκανε δωρεές σε εκκλησιαστικά ιδρύματα.
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Lars O. Lagerqvist (1982). «Sverige och dess regenter under 1.000 år», («Η Σουηδία και οι κυβερνήτες της για 1000 χρόνια») (σουηδικά). Albert Bonniers Förlag AB. ISBN 91-0-075007-7.