Αι υπαίθριοι Αθήναι
Αι υπαίθριοι Αθήναι είναι επιθεώρηση των Νικόλαου Λάσκαρη και Ηλία Καπετανάκη, γραμμένη το 1894.[1][2]
Υπόθεση Επεξεργασία
Δύο επαρχιώτες, ο Σαγανάς και ο Γεμενής, έχουν έλθει στην Αθήνα και παρακολουθούν έκπληκτοι τα όσα λαμβάνουν χώρα σε αυτήν.
Πληροφορίες Επεξεργασία
Αι υπαίθριοι Αθήναι πρωτοπαίχτηκαν στις 9 Οκτωβρίου 1894 από τον θίασο Μένανδρο του Διονυσίου Ταβουλάρη σε συνεργασία με τον Ευάγγελο Παντόπουλο,[3] χωρίς να σημειώσει ιδιαίτερα μεγάλη επιτυχία.[4] Αποτελούνται από μια σειρά κωμικών σκηνών, σχεδόν ανεξάρτητων μεταξύ τους, μια πινακοθήκη συμβάντων και συνηθειών του πληθυσμού της Αθήνας και από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Οι δραματουργικές τεχνικές του μοιάζουν με αυτές της φαρσοκωμωδίας.
Σύμφωνα με μαρτυρίες, στο έργο, που σατίριζε τον εκσυγχρονισμό της πρωτεύουσας επί πρωθυπουργίας Χαριλάου Τρικούπη, κάνουν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους οι περίφημοι κουτσαβάκηδες της Αθήνας.[5] Κεντρικοί ήρωες της επιθεώρησης ήταν δυο επαρχιώτες που αντιμετωπίζουν με δέος τις μεγάλες και επικίνδυνες λεωφόρους της πόλης.[4]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Κωνσταντινάκου, Παναγιώτα (2011). «Κέντρο-Περιφέρεια: η διαλεκτική του χώρου στην Αθηναϊκή Επιθεώρηση». Το θέατρο στην Ελλάδα τον 20ό αιώνα: από το θέατρο των Ιδεών στο μεταμοντέρνο, Αθήνα - Ελλάδα, 16/12/2005-18/12/2005 (Αθήνα: Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος Θεατρολόγων & Ergo): 153-166. https://ikee.lib.auth.gr/record/322946/?ln=el.
- ↑ Ριτσάτου, Κωνσταντίνα (2012). «Ο ηθοποιός στην εγχώρια δραματουργία της Μπελ Επόκ». Αριάδνη (18). https://ikee.lib.auth.gr/record/263697?ln=el.
- ↑ «Σχεδία». www.schedia.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ 4,0 4,1 Μουσμούτης, Διονύσης (2018). «Ο Διονύσιος Ταβουλάρης, ο Κλέων Ραγκαβής και Η δούκισσα των Αθηνών». Παράβασις, Επιστημονικό περιοδικό Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών: 180.
- ↑ «Κουτσαβάκι: ο λαϊκός 'μάγκας' της παλιάς Αθήνας». Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2024.
Πηγές Επεξεργασία
- Βάλτερ Πούχνερ, «Αι υπαίθριοι Αθήναι», Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας, τομ. Β, 1 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.382-386