Ακκαδική γλώσσα
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ακκαδικά - lišānum akkadītum | |
|---|---|
| Ομιλείται στο: | Εξαφανίστηκε το 100 π.Χ. |
| Συνολικοί ομιλητές: | κανείς ως μητρική |
| Κατάταξη: | χωρίς κατάταξη |
| Γενετική ταξινόμηση: | Αφροασιατικές γλώσσες Σημιτικές γλώσσες |
| Επίσημη κατάσταση | |
| Επίσημη γλώσσα: | Ουδείς |
| Ρυθμίζεται από: | Ουδείς |
| Κώδικες γλώσσας | |
| ISO 1 | |
| ISO 2 | akk |
| ISO 3 | akk |
Η Ακκαδική γλώσσα (lišānum akkadītum) ήταν αρχαία γλώσσα (κλάδος της ευρύτερης ομάδας Αφροασιατικών γλωσσών) και ομιλείτο στην αρχαία Μεσοποταμία, ιδιαίτερα από τους Ασσυρίους και τους Βαβυλωνίους. Στη γραπτή εκδοχή της χρησιμοποιείτο η σφηνοειδής γραφή, σύστημα γραφής που προέκυψε από τη Σουμεριακή γλώσσα, μια μη-σημιτική γλώσσα. Το όνομά της προέκυψε από την πόλη Ακκάδ, ένα μεγάλο κέντρο του Μεσοποταμιακού πολιτισμού.
Διάλεκτοι της γλώσσας Επεξεργασία
Τα Ακκαδικά διαιρούνται σε διαλέκτους βασισμένες σε ιστορικά και γεωγραφικά κριτήρια:
- Αρχαία Ακκαδική - 2500 - 1950 π.Χ.
- Αρχαία Βαβυλωνιακή/Αρχαία Ασσυριακή - 1950 - 1530 π.Χ.
- Μέση Βαβυλωνιακή/Μέση Ασσυριακή - 1530 - 1000 π.Χ.
- Νεοβαβυλωνιακή/Νεοασσυριακή - 1000 - 600 π.Χ.
- Ύστερη Βαβυλωνιακή - 600 π.Χ. - 100 μ.Χ.
Ακκαδική φιλολογία Επεξεργασία
Ανάμεσα στα έργα που γράφτηκαν στην Ακκαδική σφηνοειδή συγκαταλέγονται το Έπος του Γκιλγκαμές και το Έπος του Ατράχασι.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Huehnergard, John (2005). A Grammar of Akkadian (Second Edition). Eisenbrauns. ISBN 1-57506-922-9.
- Marcus, David (1978). A Manual of Akkadian. University Press of America. ISBN 0-8191-0608-9.
- Mercer, Samuel A B (1961). Introductory Assyrian Grammar. New York: F Ungar. ISBN 0-486-42815-X.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Δείγματα Ακκαδικής γλώσσας Αρχειοθετήθηκε 2008-05-12 στο Wayback Machine.