Ο Ακκούρσιος (λατινικά: Accursius, ιταλικά: Accursio, 1184 - 1263) ήταν ένας Ιταλός νομικός και γλωσσογράφος, εκπρόσωπος της σχολής της Μπολόνιας. Είναι γνωστός για το σχολιασμό της κωδικοποίησης του ρωμαϊκού δικαίου του Ιουστινιανού, γνωστού ως Ιουστινιάνειος Κώδικας.[4][5]

Ακκούρσιος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1182[1]
Ιμπρουνέτα
Θάνατος1260[1]
Μπολόνια[1]
Τόπος ταφήςΆγιος Φραγκίσκος
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Ιταλίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητανομικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Μπολόνια
Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας[3]
Οικογένεια
ΤέκναΦραγκίσκος Ακκούρσιος
Τσερβότος Ακκούρισος
Γουλιέλμος Ακκούρσιος
Ακκουρσία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο Ακκούρσιος σε πίνακα του Κριστόφανο ντελ Αλτίσιμο.
Ο τάφος του Ακκούρσιου και του γιου του στην Μπολόνια.

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Ακκούρσιος γεννήθηκε στην Ιμπρουνέτα, κοντά στη Φλωρεντία, πιθανόν το 1184. Μαθήτευσε δίπλα στον Ατσόνε της Μπολόνιας και άσκησε αρχικά τη δικηγορία στη γενέτειρά του. Στη συνέχεια διορίστηκε καθηγητής στη Μπολόνια, όπου είχε θεωρήθηκε ιδιαίτερα ικανός. Ανέλαβε να οργανώσει σε ένα σώμα τις δεκάδες χιλιάδες σχόλια και παρατηρήσεις σχετικά με τον Κώδικα, τις Εισηγήσεις και τον Πανδέκτη του Ιουστινιανού.[6] Ο Ακκούρσιος συγκέντρωσε τα διάφορα προϋπάρχοντα σχόλια για καθένα από αυτά τα κείμενα και δημιούργησε ένα συνεκτικό σώμα σχολίων. Η συλλογή αυτή, που σύντομα έλαβε τον τίτλο Glossa ordinaria ή magistralis, είναι γνωστή και ως Μεγάλο Γλωσσάριο και θεωρείται ότι ολοκληρώθηκε γύρω στο 1230.[6] Όσο ο Ακκούρσιος εργαζόταν σε αυτό το έργο, λέγεται ότι κάτι παρόμοιο είχε ξεκινήσει ο Οδοφρέδος, ένας άλλος δικηγόρος της Μπολόνιας. Έτσι, προκειμένου να ολοκληρώσει πρώτος τη συλλογή, προσποιήθηκε αδιαθεσία και διέκοψε τις δημόσιες διαλέξεις του.[6]

Μετά τα μέσα του 13ου αιώνα, η συλλογή του Ακκούρσιου κατέστη αφετηρία για κάθε ερμηνεία του Ιουστινιάνειου Κώδικα, ενώ απέκτησε ισχύ δικαίου σε ορισμένες δικαιοδοσίες. Η δύναμη της συλλογής πιθανώς οφείλεται στην πολύ αναλυτική κάλυψη του αστικού δικαίου, για το οποίο όχι μόνο επισήμανε τα προβλήματά του, αλλά προσέφερε και λύσεις για αυτά.[7] Σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι το έργο του Ακκούρσιου περιέχει σχεδόν 100.000 σχολιασμούς. Η καλύτερη έκδοση είναι αυτή του Ντένις Γκόντεφροϊ, που περιλαμβάνει έξι τόμους και δημοσιεύθηκε στη Λυών το 1589.[6]

Πέρα από τη γλωσσολογική του ενασχόληση, ο Ακκούρσιος ασχολήθηκε και με την κερδοφόρα, εκείνη την εποχή, νομική επιστήμη.

Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, έζησε και δίδαξε στη Μπολόνια, όπου πέθανε το 1263. Είναι αναγνωρισμένο ότι μετά το θάνατό του η νομική επιστήμη στην Ιταλία υπέστη μια παρακμή.[8]

Οικογένεια

Επεξεργασία

Τρεις από τους τέσσερις γιους του έγιναν επίσης νομικοί: Τσερβότο, Γουλιέλμος και Φραγκίσκος. Ο τελευταίος είναι θαμμένος μαζί με τον πατέρα του κοντά στη Βασιλική του Αγίου Φραγκίσκου της Μπολόνιας. [6]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Paul de Roux: «Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays» (Γαλλικά) Éditions Robert Laffont. 1994. σελ. 9. ISBN-13 978-2-221-06888-5. ISBN-10 2-221-06888-2.
  2. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002139884. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  3. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2019.
  4. https://www.unibo.it/en/university/who-we-are/our-history/famous-people-and-students/Accursius
  5. http://www.budrionext.it/?p=25334
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4
      
    Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμαChisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Accursius, Franciscus» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 134 
  7. Weimar, op.cit.
  8. The Cornell Law Quarterly, Volumes 1-5, p. 437

Περαιτέρω ανάγνωση

Επεξεργασία
  • Weimar, Peter (2001). «Accursius». Στο: Michael Stolleis. Juristen: ein biographisches Lexikon; von der Antike bis zum 20. Jahrhundert (στα German) (2nd έκδοση). München: Beck. σελ. 18. ISBN 3-406-45957-9. 
  • Text of the Glossa ordinaria of Accursius is available online (archived version) in an edition Lyon (Prost, Iullieron) 1627.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία