Αλέξανδρος Γ΄ της Ιμερετίας
Ο Αλέξανδρος Γ΄, γεωργιανά: ალექსანდრე III, (1609 – 1 Μαρτίου 1660), ήταν Γεωργιανός μονάρχης της δυναστείας των Βαγρατιδών της Γεωργίας, ο οποίος βασίλευσε ως βασιλιάς τού Ιμερέτι από το 1639 έως το 1660.
| Αλέξανδρος Γ΄ της Ιμερετίας | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1609 Κουτάισι |
| Θάνατος | 1660 Κουτάισι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γεωργία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Darejan of Kakheti |
| Τέκνα | Μπαγκράτ Ε΄ της Ιμερετίας Tinatin Bagration of Imereti |
| Γονείς | Γεώργιος Γ΄ της Ιμερετίας και Tamar[1] |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλέας της Ιμερετίας |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βασιλεία Επεξεργασία
Ο Αλέξανδρος διαδέχθηκε τον πατέρα του Γεώργιο Γ΄ τού Ιμερέτι μετά το τέλος εκείνου το 1639. Το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του πέρασε στον αγώνα ενάντια στον ισχυρό πρίγκιπα της Μινγκρέλια, Λέβαν Β΄ Νταντιάνι, ο οποίος αρνήθηκε να αναγνωρίσει τον βασιλιά τού Ιμερέτι ως κύριό του και φιλοδοξούσε να τον εκτοπίσει από τον θρόνο του. Σε μία από τις μάχες, ο Νταντιάνι συνέλαβε και τύφλωσε τον ενεργητικό αδελφό τού Αλέξανδρου, τον Μαμούκα, φέρνοντας τον βασιλιά στα όρια της απόγνωσης. Ο πεθερός τού Αλέξανδρου, ο Τεϊμουράζ Α΄ τού Καχέτι, ο οποίος είχε διαφύγει από την περσική εισβολή των Σαφαβιδών στη χώρα του στο Ιμερέτι, προσπάθησε να μεσολαβήσει στη σύγκρουση, αλλά δεν προέκυψε κάτι από αυτό.
Τόσο οι Μινγκελιανοί, όσο και οι Ιμερετιανοί ηγεμόνες αναζήτησαν τη ρωσική υποστήριξη στην υπόθεσή τους. Απεσταλμένοι από τη Μόσχα επισκέφθηκαν τη Μινγκρελία το 1639/40, χωρίς ωστόσο να έχουν κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Σε απάντηση μίας έκκλησης τού Αλεξάνδρου, μία άλλη πρεσβεία έφτασε στην πρωτεύουσα τού Ιμερέτι Κουτάισι το 1651 και, στις 9 Οκτωβρίου, ο Αλέξανδρος ορκίστηκε πίστη στον Τσάρο Αλέξιο. Καθώς οι Ρώσοι ήταν ακόμη πολύ μακριά από τον Νότιο Καύκασο, αυτή η κίνηση δεν είχε ουσιαστικά κάποια επίδραση στην εξέλιξη των γεγονότων. Μόλις απεβίωσε ο Λέβαν το 1657, ο Αλέξανδρος μπόρεσε να εκδικηθεί τις προηγούμενες αποτυχίες του. Αμέσως βάδισε στη Μινγκρελία, υπέταξε τους ευγενείς της και τοποθέτησε τον δικό του υποψήφιο, τον Βάμεκ, ως πρίγκιπα-Νταντιάνι. Το 1659 παρενέβη επίσης στο πριγκιπάτο της Γκουρίας και αντικατέστησε τον σκληροτράχηλο πρίγκιπα Kαϊχοσρό Α΄ με τον προστατευόμενό του Ντεμέτρε Γκουριέλι. Έτσι για σύντομο χρονικό διάστημα αποκαταστάθηκε η εξουσία τού στέμματος τού Ιμερλετι σε όλη τη δυτική Γεωργία.
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η Tαμάρ, κόρη τού Μαμία Β΄ Γκουριέλι, την οποία πήρε ο Αλέξανδρος το 1618 και τη χώρισε το 1620. Νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, το 1629, τη Νεστάν-Νταρεγιάν, κόρη τού Τεϊμουράζ Α΄ τού Καχέτι. Όλα του τα παιδιά γεννήθηκαν από τον πρώτο γάμο:
- Βαγράτ Ε΄ (1620–1681), βασιλιάς τού Ιμερέτι (1660–1681).
- Κλήμης (άκμασε 1651).
- Τινατίν (άκμασε 1661 – 1680), παντρεύτηκε πρώτα τον ευγενή Λάσα-Γκιόργκι Γκοσαντζέ και στη συνέχεια τον Λέβαν Γ΄ Νταντιάνι.
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- (in ρωσική) Вахушти Багратиони (Vakhushti Bagrationi) (1745). История Царства Грузинского: Жизнь Имерети.
- David Marshall Lang, The Last Years of the Georgian Monarchy, 1658-1832. New York: Columbia University Press, 1957.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.